เที่ยว...นี้...มีอะไร ?!? ...ที่ต้องขอชี้แจง...จะเป็นตอนที่ 2 ที่นอกจากจะเป็นการชี้แจงแล้ว ยังเป็นการแนะนำตัวผู้เขียน (บันทึก)การเดินทางนี้ ว่าเป็นใคร? และมีความเป็นมาอย่างไร?
สวัสดีครับทุกๆท่าน
ก่อนที่....ท่าน (ผู้สนใจ) จะได้ติดตามเรื่องราว ในกระทู้ "เที่ยว...นี้...มีอะไร ?!? ทั้งในตอนนี้ และตอนต่อๆไป....ผมต้องขอชี้แจง เพื่อความเข้าใจ....และ เพื่อให้ท่าน จะได้ติดตามเรื่องราว ได้อย่างเป็นที่เข้าใจ....(หรือไม่? ก็ขึ้นอยู่กับท่าน) ครับ
ก่อนอื่น ผมขอให้ท่าน รู้จักตัวตนของผม จากประวัติชีวิต (โดยสังเขป) ของผม ต่อจากนี้ไปครับ.....
ผมเป็นคน จ.พิจิตร เป็นบุตรคนที่สอง ในจำนวนรวม 11 คน ของคุณแม่ ที่เป็นชาว จ.อุบลฯ และคุณพ่อ (เตี่ย) ที่เป็นชาวจีนแต้จิ๋ว คนพิจิตร จะมี หลวงพ่อเพชร พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ วัดท่าหลวง เป็นศูนย์รวมจิตใจ และ เป็นหนึ่งในคำขวัญของจังหวัดนี้ อีกด้วย
หลังจากที่ผมได้รับการศึกษาเบื้องต้น ม.ศ.3 (เป็นระดับการศึกษาในสมัยก่อน) จาก โรงเรียนพิจิตรวิทยาคม ผมก็ต้องเดินทาง เข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ โดยได้งานทำที่ห้างเซ็นทรัล สาขาวังบูรพา ได้รับค่าจ้างวันละ 15 บาท (แต่มีอาหารให้ทาน วันละ 2มื้อ) ผมใช้เวลาในตอนค่ำ ไปเรียนภาษาอังกฤษที่ AUA ใช้เวลา 2 ปีเศษ ก็จบหลักสูตร และจากการที่ผมชื่นชอบในภาษาอังกฤษนี้เอง จึงทำให้ผม ได้รับทุน COLOMBO ไปเรียนที่ Western Australia Institute of Technology เมือง Perth ประเทศ Australia ในปี 2518 หรือตรงกับปี ค.ศ.1975
ห้างเซ็นทรัล สาขาวังบูรพา เป็นจุดเริ่มต้น ในการทำงานของผม แต่หลังจากที่กลับจาก Australia ก็ย้ายไปเป็นรุ่นบุกเบิก ที่สาขาชิดลม ผมทำกับห้างเซ็นทรัล จนถึงปี 2524 ก็ลาออก ไปประกอบอาชีพส่วนตัว แต่...ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ....ทำให้ผมต้องกลับ ไปเป็นลูกจ้างอีกครั้งหนึ่ง....หากแต่...คราวนี้ ผมไปทำที่ห้างพาต้า ปิ่นเกล้า ในปี 2526
แต่...แต่...อย่างไรก็ตาม ผมต้องยอมรับว่า การที่ได้ทำงานกับห้างเซ็นทรัล ทำให้ผมได้รับสิ่งที่ดีต่างๆ พอสมควร (ซึ่งผมต้องขอถือโอกาสนี้ ขอบพระคุณ คณะกรรมการบริษัทฯ ในยุคนั้นด้วย) และ...ด้วยความที่ผมได้รับอะไรๆ ที่เป็นสิ่งดีๅ (ที่เป็นจุดเริ่มต้น) จากห้างเซ็นทรัล นี้เอง ทำให้ เป็นพื้นฐานที่สำคัญ ที่สามารถนำมาต่อยอด ณ.ที่ห้างพาต้า ปิ่นเกล้า จนทำให้ผม....ประสบความสำเร็จในชีวิต ซึ่งผมต้องยอมรับว่า...เป็นความสำเร็จในชีวิต ทั้งในด้านการทำงาน การศึกษา และชีวิตส่วนตัว....แต่...แต่ ที่สำคัญ คือ...เป็นที่มาของการชื่นชอบ ในการเดินทางท่องเที่ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเดินทางเพื่อเส้นทางการแสวงบุญ (....และ ทำให้เป็นที่มาของกระทู้...เที่ยว...นี้...มีอะไร ?!? อีกด้วยนะครับ)
โดยในทาง การทำงาน ผมได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีจากคณะกรรมการบริษัทฯ ทำให้ผมได้ทำงานในหน้าที่ และ ความรับผิดชอบ เกี่ยวกับงานการตลาดและการส่งเสริมการขาย ซึ่งส่วนหนึ่งของการทำงานในด้านนี้ ทำให้ผมต้องเดินทางไปดูงาน ทั้งในและต่างประเทศ (นี่...จึงเป็นที่มา ของการชื่นชอบ การเดินทางของผม)...และหนึ่งในงานส่งเสริมการขาย คือ การจัดงานประกวดพระเครื่องพระบูชา ในปี 2530 ทำให้ผมได้พบกับพระภิกษุ ทองสุขใส (วัดบ้านโป่ง จ.ราชบุรี) ซึ่งท่านเป็นผู้แนะนำให้ผมรู้จักการเดินทางไปไหว้พระศักดิ์สิทธิ์ในหลายสถานที่ และการสวดมนต์ (นี่...จึงเป็นที่มา ที่ทำให้ผมชื่นชอบเดินทางไปไหว้พระตามสถานที่ต่างๆ ที่มากยิ่งขึ้นไป นอกจากนี้ ก่อนนอนทุกคืน ผมยังใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง เพื่อไหว้พระและสวดมนต์)
ความสำเร็จในด้านการงานของผม (ตามที่กล่าว) คือการได้รับการเลื่อนตำแหน่ง เป็นรองประธานกรรมการบริหาร ตั้งแต่ปี 2535 และทำในตำแหน่งนี้ จนถึงปี 2542 ก็ลาออก เพื่อไปประกอบอาชีพส่วนตัวอีกครั้งหนึ่ง หากแต่....ในครั้งนี้....ผมสามารถทำมาได้จนถึง ปี 2558 จึงตัดสินใจยุติ ทั้งนี้ เพื่อจะได้ทำตามที่ตนเองตั้งความฝัน
ส่วนความสำเร็จ ในด้านการศึกษา ก็คือ....ทางห้างพาต้า ปิ่นเกล้า เปิดโอกาสให้ผม ใช้เวลาว่างในระหว่างการทำงาน ไปศึกษาต่อ จน ผมจบปริญญาตรี คณะรัฐศาสตร์ (สาขาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ) จากรามคำแหง รุ่นที่ 22 ปี 2538 และสาขาวิชาการจัดการ จาก มสธ. รุ่นที่ 16 ปี 2540 จากนั้นผมก็ไปศึกษาต่อระดับปริญญาโท ที่มหาจุฬาฯ ในสาขาวิชาพระพุทธศาสนา
และทางด้านชีวิตส่วนตัว ที่ผมกล่าวว่า ผมประสบความสำเร็จนั้น ก็คงมาจากการที่ผมได้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานจำนวนมากหลายพันคน ทำให้ได้รับประสบการณ์ ที่หลากหลายจากเพื่อนร่วมงาน นอกจากนี้ การที่ต้องทำงาน ซึ่งต้องมีการติดต่อสัมพันธ์กับบุคคลภายนอก ทั้งที่เป็นชาวไทยและชาวต่างชาติ จึงทำให้ผมได้รับประสบการณ์ชีวิตที่ล้ำค่าหลายประการ และเป็นประสบการณ์ชีวิต ที่นำปรับใช้กับการดำเนินชีวิตของผม จนกระทั่งในปัจจุบันนี้
และจากประสบการณ์ชีวิตของผม (ตามที่ได้กล่าวมา) ทำให้ ผมมีโอกาสไปเป็นวิทยากร (รับเชิญ) เพื่อบรรยายในเรื่องค่างๆ (ตามประสบการณ์) ทั้งในสถาบันการศึกษาและบริษัทเอกชนหลายแห่ง (และ นี่...ก็จะเป็นที่มาของการชอบพูด ชอบคุย ของผมด้วยหรือเปล่า ก็ไม่ทราบนะ)
เที่ยว...นี้...มีอะไร ?!?.....ที่ต้องขอชี้แจง....
สวัสดีครับทุกๆท่าน
ก่อนที่....ท่าน (ผู้สนใจ) จะได้ติดตามเรื่องราว ในกระทู้ "เที่ยว...นี้...มีอะไร ?!? ทั้งในตอนนี้ และตอนต่อๆไป....ผมต้องขอชี้แจง เพื่อความเข้าใจ....และ เพื่อให้ท่าน จะได้ติดตามเรื่องราว ได้อย่างเป็นที่เข้าใจ....(หรือไม่? ก็ขึ้นอยู่กับท่าน) ครับ
ก่อนอื่น ผมขอให้ท่าน รู้จักตัวตนของผม จากประวัติชีวิต (โดยสังเขป) ของผม ต่อจากนี้ไปครับ.....
ผมเป็นคน จ.พิจิตร เป็นบุตรคนที่สอง ในจำนวนรวม 11 คน ของคุณแม่ ที่เป็นชาว จ.อุบลฯ และคุณพ่อ (เตี่ย) ที่เป็นชาวจีนแต้จิ๋ว คนพิจิตร จะมี หลวงพ่อเพชร พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ วัดท่าหลวง เป็นศูนย์รวมจิตใจ และ เป็นหนึ่งในคำขวัญของจังหวัดนี้ อีกด้วย
หลังจากที่ผมได้รับการศึกษาเบื้องต้น ม.ศ.3 (เป็นระดับการศึกษาในสมัยก่อน) จาก โรงเรียนพิจิตรวิทยาคม ผมก็ต้องเดินทาง เข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ โดยได้งานทำที่ห้างเซ็นทรัล สาขาวังบูรพา ได้รับค่าจ้างวันละ 15 บาท (แต่มีอาหารให้ทาน วันละ 2มื้อ) ผมใช้เวลาในตอนค่ำ ไปเรียนภาษาอังกฤษที่ AUA ใช้เวลา 2 ปีเศษ ก็จบหลักสูตร และจากการที่ผมชื่นชอบในภาษาอังกฤษนี้เอง จึงทำให้ผม ได้รับทุน COLOMBO ไปเรียนที่ Western Australia Institute of Technology เมือง Perth ประเทศ Australia ในปี 2518 หรือตรงกับปี ค.ศ.1975
ห้างเซ็นทรัล สาขาวังบูรพา เป็นจุดเริ่มต้น ในการทำงานของผม แต่หลังจากที่กลับจาก Australia ก็ย้ายไปเป็นรุ่นบุกเบิก ที่สาขาชิดลม ผมทำกับห้างเซ็นทรัล จนถึงปี 2524 ก็ลาออก ไปประกอบอาชีพส่วนตัว แต่...ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ....ทำให้ผมต้องกลับ ไปเป็นลูกจ้างอีกครั้งหนึ่ง....หากแต่...คราวนี้ ผมไปทำที่ห้างพาต้า ปิ่นเกล้า ในปี 2526
แต่...แต่...อย่างไรก็ตาม ผมต้องยอมรับว่า การที่ได้ทำงานกับห้างเซ็นทรัล ทำให้ผมได้รับสิ่งที่ดีต่างๆ พอสมควร (ซึ่งผมต้องขอถือโอกาสนี้ ขอบพระคุณ คณะกรรมการบริษัทฯ ในยุคนั้นด้วย) และ...ด้วยความที่ผมได้รับอะไรๆ ที่เป็นสิ่งดีๅ (ที่เป็นจุดเริ่มต้น) จากห้างเซ็นทรัล นี้เอง ทำให้ เป็นพื้นฐานที่สำคัญ ที่สามารถนำมาต่อยอด ณ.ที่ห้างพาต้า ปิ่นเกล้า จนทำให้ผม....ประสบความสำเร็จในชีวิต ซึ่งผมต้องยอมรับว่า...เป็นความสำเร็จในชีวิต ทั้งในด้านการทำงาน การศึกษา และชีวิตส่วนตัว....แต่...แต่ ที่สำคัญ คือ...เป็นที่มาของการชื่นชอบ ในการเดินทางท่องเที่ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเดินทางเพื่อเส้นทางการแสวงบุญ (....และ ทำให้เป็นที่มาของกระทู้...เที่ยว...นี้...มีอะไร ?!? อีกด้วยนะครับ)
โดยในทาง การทำงาน ผมได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีจากคณะกรรมการบริษัทฯ ทำให้ผมได้ทำงานในหน้าที่ และ ความรับผิดชอบ เกี่ยวกับงานการตลาดและการส่งเสริมการขาย ซึ่งส่วนหนึ่งของการทำงานในด้านนี้ ทำให้ผมต้องเดินทางไปดูงาน ทั้งในและต่างประเทศ (นี่...จึงเป็นที่มา ของการชื่นชอบ การเดินทางของผม)...และหนึ่งในงานส่งเสริมการขาย คือ การจัดงานประกวดพระเครื่องพระบูชา ในปี 2530 ทำให้ผมได้พบกับพระภิกษุ ทองสุขใส (วัดบ้านโป่ง จ.ราชบุรี) ซึ่งท่านเป็นผู้แนะนำให้ผมรู้จักการเดินทางไปไหว้พระศักดิ์สิทธิ์ในหลายสถานที่ และการสวดมนต์ (นี่...จึงเป็นที่มา ที่ทำให้ผมชื่นชอบเดินทางไปไหว้พระตามสถานที่ต่างๆ ที่มากยิ่งขึ้นไป นอกจากนี้ ก่อนนอนทุกคืน ผมยังใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง เพื่อไหว้พระและสวดมนต์)
ความสำเร็จในด้านการงานของผม (ตามที่กล่าว) คือการได้รับการเลื่อนตำแหน่ง เป็นรองประธานกรรมการบริหาร ตั้งแต่ปี 2535 และทำในตำแหน่งนี้ จนถึงปี 2542 ก็ลาออก เพื่อไปประกอบอาชีพส่วนตัวอีกครั้งหนึ่ง หากแต่....ในครั้งนี้....ผมสามารถทำมาได้จนถึง ปี 2558 จึงตัดสินใจยุติ ทั้งนี้ เพื่อจะได้ทำตามที่ตนเองตั้งความฝัน
ส่วนความสำเร็จ ในด้านการศึกษา ก็คือ....ทางห้างพาต้า ปิ่นเกล้า เปิดโอกาสให้ผม ใช้เวลาว่างในระหว่างการทำงาน ไปศึกษาต่อ จน ผมจบปริญญาตรี คณะรัฐศาสตร์ (สาขาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ) จากรามคำแหง รุ่นที่ 22 ปี 2538 และสาขาวิชาการจัดการ จาก มสธ. รุ่นที่ 16 ปี 2540 จากนั้นผมก็ไปศึกษาต่อระดับปริญญาโท ที่มหาจุฬาฯ ในสาขาวิชาพระพุทธศาสนา
และทางด้านชีวิตส่วนตัว ที่ผมกล่าวว่า ผมประสบความสำเร็จนั้น ก็คงมาจากการที่ผมได้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานจำนวนมากหลายพันคน ทำให้ได้รับประสบการณ์ ที่หลากหลายจากเพื่อนร่วมงาน นอกจากนี้ การที่ต้องทำงาน ซึ่งต้องมีการติดต่อสัมพันธ์กับบุคคลภายนอก ทั้งที่เป็นชาวไทยและชาวต่างชาติ จึงทำให้ผมได้รับประสบการณ์ชีวิตที่ล้ำค่าหลายประการ และเป็นประสบการณ์ชีวิต ที่นำปรับใช้กับการดำเนินชีวิตของผม จนกระทั่งในปัจจุบันนี้
และจากประสบการณ์ชีวิตของผม (ตามที่ได้กล่าวมา) ทำให้ ผมมีโอกาสไปเป็นวิทยากร (รับเชิญ) เพื่อบรรยายในเรื่องค่างๆ (ตามประสบการณ์) ทั้งในสถาบันการศึกษาและบริษัทเอกชนหลายแห่ง (และ นี่...ก็จะเป็นที่มาของการชอบพูด ชอบคุย ของผมด้วยหรือเปล่า ก็ไม่ทราบนะ)