สวัสดีครับ พี่ๆ เพื่อนๆ ผมอยากจะแชร์ อยากระบาย อยากขอคำปรึกษา
เรื่องมีอยุ่ว่า ผมกับน้องคบกันมาได้ 3 เดือน ก่อนหน้านั้นรุ้จักกันมาแล้ว 4 เดือน น้องแกน่ารัก นิสัยดีมาก เวลาน้องมีปัญหาอะไร หรือผมมีอะไร จะคอยคุยด้วยกันตลอด จนผมกับน้องใจตรงกัน และตกลงคบกัน ผมอายุ 23 น้องอายุ 18 ตอนแรกความรักไปในทางที่ดี หวานกันตลอด โทรไลน์ โทรskype ทิ้งไว้แทบ 24 ชั่วโมง ใครว่างก็จะโทรหากัน จนเวลาผ่านไป 2 เดือน และนรกก็มาถึง น้องแกหายไป ผมถามน้องว่าเป็นอะไรทำไมไม่เหมือนเดิม น้องแกบอกว่า น้องอยากมีเวลาส่วนตัวเหมือนที่เคยผ่านมา ต่างคนต่างอยุ่ ไม่ต้องอยุ่กันทั้งวันก็ได้ แล้วผมก็โมโหใส่เลยจาเลิกกัน ผมมานั่งทบทวนแล้ว ผมผิดหนิหว่าที่ไม่ให้เวลาน้องส่วนตัวเลย ผมอยากอยุ่กับน้องมากเกินไปหรือป่าว ผมเลยตกลงไปหาน้องเขา โดยที่บอกแค่ว่าจะไปหาแค่นั้น ถึงเที่ยง แล้วตอนเช้าน้องก็โทรมาหาผม ผมถามว่าจะมาหาไหม น้องบอกว่ามา ผมก็เลยโอเคร แล้วก็คืนดีกัน รักกัรอีกครั้งเหมือนที่เคยเป็นมา จนผมกลับมาจากไปหาน้องเขา ผมมีปัญหาในชีวิต ทำให้ต้องเปลี่ยนการเดินทางในชีวิตใหม่หมดเลย ก็กลับมาหมือนเดิมครับ ต่างคนต่างโทรไลน์หากันตลอด ใครว่างทัก โทร ฮทรทิ้งไว้เวลานอนเหมือนเดิม จนเมื่อประมาณ 2-3 วันที่ผ่านมา น้องแกหายไปเหมือนเดิม เหตุผลเดิม คือน้องแกอยากอยุ่คนเดียว แต่รอบนี้ไม่เหมือนรอบที่แล้ว น้องแกขอกว่าน้องจะเล่นเกม ถ้าน้องอยากคุยน้องจะโทรไป ถ้าพี่โทรมาน้องไม่คุยด้วย นรกมันมาอีกแล้วครับ ผมบอกน้องเค้าว่า พี่ก็อยากคุยด้วย แค่นี้ไม่ได้หรอ น้องก็บอกว่าไม่ได้ ผมเลยถามว่าระหว่างเกม กับ พี่เลือกอะไร น้องบอกว่าเกม ผมเลยบอกว่างั้นเล่นเกมไป ไม่ต้องสนใจพี่ แล้วผมตัดสินใจเลิกคุยเลิกติดต่อ คำพูดสุดท้ายที่ออกจากปากน้องคือ น้องรักพี่บูมอยุ่น่ะ
แต่ตอนนี้ผมคิดว่า ผมลองทนดูสักครั้ง ผมเป็นห่วงน้อง ชีวิตน้องแกแย่มากครับ ไม่มีอิสระในชีวิตเลย ผมพยายามจะอยุ่กับน้อง แต่น้องไม่ต้องการผมแล้ว ผมก็ไม่รุ่จะทำยังไง ผมคิดถูกไหมครับ หรือผมควรจะทำยังไงดี ตอนนี้ที่ผมคิดอยุ่คือ ผมจะรอถึงวันที่น้องไปเรียนมหาลัยผมจะไปหาน้องอีกครั้ง ผมควรทำไงดีครับ
ความรักต่างวัย....
เรื่องมีอยุ่ว่า ผมกับน้องคบกันมาได้ 3 เดือน ก่อนหน้านั้นรุ้จักกันมาแล้ว 4 เดือน น้องแกน่ารัก นิสัยดีมาก เวลาน้องมีปัญหาอะไร หรือผมมีอะไร จะคอยคุยด้วยกันตลอด จนผมกับน้องใจตรงกัน และตกลงคบกัน ผมอายุ 23 น้องอายุ 18 ตอนแรกความรักไปในทางที่ดี หวานกันตลอด โทรไลน์ โทรskype ทิ้งไว้แทบ 24 ชั่วโมง ใครว่างก็จะโทรหากัน จนเวลาผ่านไป 2 เดือน และนรกก็มาถึง น้องแกหายไป ผมถามน้องว่าเป็นอะไรทำไมไม่เหมือนเดิม น้องแกบอกว่า น้องอยากมีเวลาส่วนตัวเหมือนที่เคยผ่านมา ต่างคนต่างอยุ่ ไม่ต้องอยุ่กันทั้งวันก็ได้ แล้วผมก็โมโหใส่เลยจาเลิกกัน ผมมานั่งทบทวนแล้ว ผมผิดหนิหว่าที่ไม่ให้เวลาน้องส่วนตัวเลย ผมอยากอยุ่กับน้องมากเกินไปหรือป่าว ผมเลยตกลงไปหาน้องเขา โดยที่บอกแค่ว่าจะไปหาแค่นั้น ถึงเที่ยง แล้วตอนเช้าน้องก็โทรมาหาผม ผมถามว่าจะมาหาไหม น้องบอกว่ามา ผมก็เลยโอเคร แล้วก็คืนดีกัน รักกัรอีกครั้งเหมือนที่เคยเป็นมา จนผมกลับมาจากไปหาน้องเขา ผมมีปัญหาในชีวิต ทำให้ต้องเปลี่ยนการเดินทางในชีวิตใหม่หมดเลย ก็กลับมาหมือนเดิมครับ ต่างคนต่างโทรไลน์หากันตลอด ใครว่างทัก โทร ฮทรทิ้งไว้เวลานอนเหมือนเดิม จนเมื่อประมาณ 2-3 วันที่ผ่านมา น้องแกหายไปเหมือนเดิม เหตุผลเดิม คือน้องแกอยากอยุ่คนเดียว แต่รอบนี้ไม่เหมือนรอบที่แล้ว น้องแกขอกว่าน้องจะเล่นเกม ถ้าน้องอยากคุยน้องจะโทรไป ถ้าพี่โทรมาน้องไม่คุยด้วย นรกมันมาอีกแล้วครับ ผมบอกน้องเค้าว่า พี่ก็อยากคุยด้วย แค่นี้ไม่ได้หรอ น้องก็บอกว่าไม่ได้ ผมเลยถามว่าระหว่างเกม กับ พี่เลือกอะไร น้องบอกว่าเกม ผมเลยบอกว่างั้นเล่นเกมไป ไม่ต้องสนใจพี่ แล้วผมตัดสินใจเลิกคุยเลิกติดต่อ คำพูดสุดท้ายที่ออกจากปากน้องคือ น้องรักพี่บูมอยุ่น่ะ
แต่ตอนนี้ผมคิดว่า ผมลองทนดูสักครั้ง ผมเป็นห่วงน้อง ชีวิตน้องแกแย่มากครับ ไม่มีอิสระในชีวิตเลย ผมพยายามจะอยุ่กับน้อง แต่น้องไม่ต้องการผมแล้ว ผมก็ไม่รุ่จะทำยังไง ผมคิดถูกไหมครับ หรือผมควรจะทำยังไงดี ตอนนี้ที่ผมคิดอยุ่คือ ผมจะรอถึงวันที่น้องไปเรียนมหาลัยผมจะไปหาน้องอีกครั้ง ผมควรทำไงดีครับ