สวัสดีคะ สมาชิกพันทิปทุกท่าน
เรามีประสบการณ์หลอนๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองจะมาเล่า
ให้ฟังคะ ...
คือ เราอาศัยอยู่บ้านทาวน์เฮ้าส์ แถวๆ ดอนเมืองคะ เราก็
เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นานเท่าไหร่ บ้านทาวน์เฮ้าส์มันจะ
ติดๆ กัน ลองนึกภาพตามนะคะ มันจะเป็นบริเวณทางเข้า
ซอย บ้านของเราจะอยู่ตรงกลางคะ ส่วนตรงบ้านทางฝั่ง
ซ้ายของเราจะติดกับซอยพอดี และเป็นบ้านที่ถูกปล่อย
ร้างมานานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้เหมือนกัน ส่วนทางฝั่งขวา
ของเราก็ขึ้นป้ายขายบ้านไว้คะ แต่ก็เห็นมีคนมาทำความ
สะอาดบ้างเป็นครั้งคราว (ลืมบอกคะ เราอยู่กับน้องสาว)
จุดเริ่มต้นของความหลอนจึงได้บังเกิดขึ้น...
คือบ้านฝั่งตรงซ้ายของเรามันเป็นบ้านร้างมาก่อน และจู่ๆ
ก็มีลุงซึ่งมาจากไหนก็ไม่รู้ คาดว่าน่าจะเป็นคนเร่ร่อนมาหา
ที่พักพิงอาศัย แกก็เลยเลือกบ้านร้างหลังนี้เป็นที่พักพิง ซึ่ง
เรากับน้องไม่ค่อยได้พบปะกับเพื่อนบ้านเท่าไหร่ นอกจาก
บังเอิญออกมาหน้าบ้านเจอกันพอดี ก็ทักทายกันบ้างตาม
โอกาส เพราะเราก็ต้องออกไปทำงานส่วนน้องเราเองก็ต้อง
ไปเรียน กว่าจะกลับบ้านกันก็ดึกแล้ว...
ลุงคนเร่ร่อนที่เราได้เกริ่นไปก่อนหน้านี้ แกมักจะชอบไปขอ
อาหารคนในตลาดกิน หรือบางทีแกก็จะชอบไปคุ้ยๆ ตรง
ถังขยะหาไรกินบ้าง บางทีแกก็ยืนคุยอยู่คนเดียว ตอนแรกๆ
เราก็กลัวแกนะ แต่อีกใจก็สงสารแกเหมือนกัน เราก็เคยให้
ข้าวแกกิน จากนั้นแกคงเห็นว่าเราใจดี แกก็เริ่มเหิมเกริมกับ
เราและน้องขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งคนแถวนั้นเขาแทบจะรังเกียจลุงมาก
แต่เรากับน้องก็ไม่ได้รังเกียจอะไรมากนะ แค่รู้สึกกลัวๆ
ที่บอกว่าลุงแกเหิมเกริมเรากับน้อง คือ ช่วงแบบดึกๆ ลุงแกชอบ
มายืนเกาะที่ประตูรั้วหน้าบ้าน และก็เขย่าให้รั้วประตูมันสั่นแรงๆ
(แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละบุคคลนะคะ)
เดี๋ยวมาพิมพ์ต่อนะคะ แบตจะหมด
ไม่รู้ถ้าเจอแบบนี้จะหลอนเหมือนเราไหม...
เรามีประสบการณ์หลอนๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองจะมาเล่า
ให้ฟังคะ ...
คือ เราอาศัยอยู่บ้านทาวน์เฮ้าส์ แถวๆ ดอนเมืองคะ เราก็
เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นานเท่าไหร่ บ้านทาวน์เฮ้าส์มันจะ
ติดๆ กัน ลองนึกภาพตามนะคะ มันจะเป็นบริเวณทางเข้า
ซอย บ้านของเราจะอยู่ตรงกลางคะ ส่วนตรงบ้านทางฝั่ง
ซ้ายของเราจะติดกับซอยพอดี และเป็นบ้านที่ถูกปล่อย
ร้างมานานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้เหมือนกัน ส่วนทางฝั่งขวา
ของเราก็ขึ้นป้ายขายบ้านไว้คะ แต่ก็เห็นมีคนมาทำความ
สะอาดบ้างเป็นครั้งคราว (ลืมบอกคะ เราอยู่กับน้องสาว)
จุดเริ่มต้นของความหลอนจึงได้บังเกิดขึ้น...
คือบ้านฝั่งตรงซ้ายของเรามันเป็นบ้านร้างมาก่อน และจู่ๆ
ก็มีลุงซึ่งมาจากไหนก็ไม่รู้ คาดว่าน่าจะเป็นคนเร่ร่อนมาหา
ที่พักพิงอาศัย แกก็เลยเลือกบ้านร้างหลังนี้เป็นที่พักพิง ซึ่ง
เรากับน้องไม่ค่อยได้พบปะกับเพื่อนบ้านเท่าไหร่ นอกจาก
บังเอิญออกมาหน้าบ้านเจอกันพอดี ก็ทักทายกันบ้างตาม
โอกาส เพราะเราก็ต้องออกไปทำงานส่วนน้องเราเองก็ต้อง
ไปเรียน กว่าจะกลับบ้านกันก็ดึกแล้ว...
ลุงคนเร่ร่อนที่เราได้เกริ่นไปก่อนหน้านี้ แกมักจะชอบไปขอ
อาหารคนในตลาดกิน หรือบางทีแกก็จะชอบไปคุ้ยๆ ตรง
ถังขยะหาไรกินบ้าง บางทีแกก็ยืนคุยอยู่คนเดียว ตอนแรกๆ
เราก็กลัวแกนะ แต่อีกใจก็สงสารแกเหมือนกัน เราก็เคยให้
ข้าวแกกิน จากนั้นแกคงเห็นว่าเราใจดี แกก็เริ่มเหิมเกริมกับ
เราและน้องขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งคนแถวนั้นเขาแทบจะรังเกียจลุงมาก
แต่เรากับน้องก็ไม่ได้รังเกียจอะไรมากนะ แค่รู้สึกกลัวๆ
ที่บอกว่าลุงแกเหิมเกริมเรากับน้อง คือ ช่วงแบบดึกๆ ลุงแกชอบ
มายืนเกาะที่ประตูรั้วหน้าบ้าน และก็เขย่าให้รั้วประตูมันสั่นแรงๆ
(แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละบุคคลนะคะ)
เดี๋ยวมาพิมพ์ต่อนะคะ แบตจะหมด