02/11/2016
งานจับมือทั่วประเทศ
- ซิงเกิ้ลที่ 41 : Halloween Night
- ซิงเกิ้ลที่ 42 : Kuchibiru ni Be My Baby
สถานที่ : Pacifico Yokohama
คือจริงๆตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะมางานนี้ครับ จะมาแค่ 2shot แต่โดนล่อลวงมา...มันเริ่มขึ้นจากบทสนทนาแชท facebook ในค่ำคืนหนึ่ง
พี่ J : "ลองมาเจอน้อง(เมกุ)ก่อนมั้ย..."
แล้วซักพักในแชทก็เด้งลิ้งค์ yahoo auction มา
พี่ J : "อยากได้กี่ใบก็เลือกเอา"
...รู้ตัวอีกทีก็มายืนกำบัตร 10 ใบ อยู่หน้า Pacifico Yokohama เรียบร้อยอย่างกับโดนวางยา
สำหรับงานจับมือทั่วประเทศจะแบ่งเมมเบอร์เป็นเลน เลนละ 2-3 คนก็ว่ากันไป ถ้าสายเทพจับมือจะเป็นเลนแยกเดี่ยว
บัตร 1 ใบ จะคุยได้ 3 วินาทีต่อ 1 เมมเบอร์ครับ
อนึ่ง ท้ายงานเมื่อเวลายื่นบัตรจับมือปกติจบลงแล้ว ทางทีมงานจะมีการจัดระเบียบเลนใหม่เพื่อให้ “ยื่นรวม” (Matome) เพื่อรวมบัตรที่เหลือเข้าด้วยกันเป็นชุดเดียว ส่วนเวลาที่จับมือก็ (จำนวนใบ x 3 วินาที)
ทั้งนี้เมมเบอร์บางคนอาจจะมีมาโตเมะอย่างเดียว ไม่มีจับปกติ(อาจเพราะติดงาน) ให้เช็คผ่าน official blog ก่อนนะครัช
ปกติงานจะเริ่มประมาณเที่ยงๆครับ(เช็คเวลาทางบล็อกก่อนนะ) เข้าฮอลมาก็เดินตามเขาไปนั่นล่ะ
ปกติแล้วเขาจะกำหนดให้มีทางเข้าได้แค่ทางเดียวนะครับ ที่เหลือเป็นทางออก(ดูดีๆนะ)
เข้ามาก็จะเจอเจ้าหน้าที่มาตั้งตั้งโต๊ะแลกบัตรชม live ซึ่ง live เนี่ยจะมีเฉพาะหน้างานจับมือทั่วประเทศเท่านั้น งาน 2shot หรืองานจับมือเดี่ยวไม่มี
ตรงจุดนี้ให้ควักบัตรจับมือขึ้นมา 1 ใบ(แลกได้ 1 ใบ/คน) บนบัตรจะระบุเขตยืนชมไว้ให้ ประมาณว่าเขาจะกั้นเป็นล็อกๆ ก็เดินเข้าไปตามนั้น(ยืนนะ)
เห็นว่าถ้าไปต่อแถวเร็วโอกาสได้พื้นที่ดีๆเช่นหน้าเวทีจะมีมากว่า แต่ไลฟ์ครั้งที่ผมไปนี่มีเซอร์ไพรซ์ครับ ยืนหลังก็ฟินได้...
ทีนี้ขั้นต่อไปก็คือการตรวจร่างกายและสัมภาระก่อนเข้างาน ซึ่งตรงนี้ค่อนข้างเข้ม โดยขั้นตอนจะประมาณนี้
1.เอากระเป๋าและสัมภาระทั้งหมดใส่ตะกร้าที่เจ้าหน้าที่จัดไว้ให้(ถ้าเปิดให้เขาไว้ด้วยจะเร็วขึ้นมาก)
2.ถ้าใส่เสื้อฮู้ดเขาจะถามถึงกระเป๋าหน้าท้องของเรา ให้ล้วงให้เขาดู
3.ถ้าพกขวดน้ำเจ้าหน้าที่จะให้เราเปิดและจิบให้ดู(เพื่อให้มันใจว่าเป็นของกิน)
4.ก้าวขึ้นไปยืนบนแท่นไม้ กางแขนออกประมาณระดับไหล่ เจ้าหน้าที่ รปภ.จะตรวจเราด้วยเครื่องตรวจอาวุธหน้า-หลัง
5.รับของจากตะกร้า ไปลั้ลลาได้เลย
แต่พอดีว่าวันนี้ผมตื่นสาย OTL เลยมาเอาซะใกล้ๆก่อนงานเริ่มพอดี...นู่นนน ได้ล็อกเกือบสุดดอย 555+
ก็เดินเข้าไปให้พนักงานหน้าล็อกตรวจบัตรแล้วก็เข้าไปยืนรอข้างในรั้วตามสบาย ซักพัก live ก็เริ่ม
live นี้นับได้ว่าเป็นไลฟ์สดของ AKB48 ครั้งที่ 2 ในชีวิตของผม(ครั้งแรกคือที่ CTW) พูดตรงๆตอนนั้นขนลุกครับ เมมเบอร์จริงๆ ตัวจริง ไม่ใช่แค่คนที่เราได้เห็นผ่านจอมาตลอด...ถ้าใครได้เคยดูไลฟ์แท้จะรู้กันว่าผ่านจอกับของจริงเนี่ย ความรู้สึก มุมมองมันต่างกันมากเลยล่ะครับ
สิ่งที่ตระหนักมากที่สุดในวันนั้นก็คือ รู้อยู่ว่าพี่ยุยเต้นแรง แต่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะแรงขนาดนี้....
ห่างกันร้อยเมตรยังรู้เลยว่านางเต้นตำแหน่งไหน แต่นางเต้นแรงแล้วเป๊ะนะ ไม่ได้แรงแล้วรั่ว
ที่บอกมีเซอร์ไพรซ์คือระหว่างเพลงในไลฟ์นี้ เมมเบอร์มีการลงมาวิ่งเล่นกับผู้ชมตามทางเดินครับ ห่างกันไม่ถึง 5-10 เมตร
ซึ่งจากการไปสอบถามชาวบ้านมา เค้าว่าปกติแล้วเมมเบอร์จะไม่ลงมาวิ่งข้างล่างแบบนี้นี่เป็นครั้งแรก (คะ..โคตรโชคดี)
พอไลฟ์จบคนก็เริ่มกระจายกัน แล้วบนเวทีก็มีการถ่ายทำ nemosu TV แบบสดๆ โดยตอนนี้คือแข่งทำขนมวาเลนไทน์และปีนี้แต่ละทีมจะส่งตัวแทนมาแข่งกันตามทีม ไม่ได้แข่งเดี่ยวเหมือนปีที่แล้ว
หลังจากนั้นใครดูก็ดูใครใคร่จับมือก็จับ เพราะบุเริ่มแล้ว โดยทางจอจะขึ้นว่าบัตรจับมือล็อกไหนจะใช้บัตรได้ก่อน เลนไหนใช้บัตรบล็อกไหนได้แล้วบ้าง เพื่อไม่ให้แออัดจนเกินไป เช่น
ณ 13.00 น
เลน 1-4 บล็อกที่ A-C สามารถใช้บัตรได้แล้ว
เลน 5-12 บล็อกที่ A-F สามารถใช้บัตรได้แล้ว
เป็นต้น
งงไหม?
เอาเป็นว่าดูบอร์ดว่าเลนนั้นเค้าอนุญาตให้บัตรบล็อกเราใช้ได้หรือยังก็พอ...
อันนี้ที่อธิบายละเอียดเพราะว่าเขาเปลี่ยนระบบ ซึ่งไม่มีระบบเอาบัตรไปแลกคิวอย่างที่กระทู้เก่าๆเขียนไว้แล้ว ใช้ระบบคิวแค่บัตรดูไลฟ์เท่านั้น ที่เหลือใช้บัตรจับมือที่แถมมากับซีดีได้เลยจ่ะ เดินเข้าตามสะดวกอยากจับมือเวลาไหนก็ได้
เมื่อเริ่มเปิดจับมือคนเค้าก็ไปต่อเลนที่ตัวเองอยากจับกัน แต่แบบว่าไม่ได้วางแผนล่วงหน้ามาก่อน(ฮา) คิดมาคนเดียวจะคือยื่นมาโตเมะเมกุ 7 ใบ
ที่นี้รอบแรกที่เปิดจับคือให้ใช้บัตรไลฟ์ที่แลกมาเข้าไปจับ เพราะฉะนั้นคนเลยไม่แน่นมากและไม่มีการเดินวน(วนไปจับใหม่เรื่อยๆ) เพราะทุกคนมีให้ใช้คนละ 1 ใบ
*เพราะฉะนั้นหากอยากลองเลนที่มีเมมเบอร์ระดับพระกาฬนี่คือโอกาสที่ดีที่สุด*
*เพราะเมื่อเปิดให้บัตรปกติจับแล้วบางเลนที่วนรอบนึงซัดไปเป็นชั่วโมงก็มี*
จังหวะแรกนี่ก็เดินด้วยอารมณ์ว้าวุ่นมากว่าจะไปจับมือใครดี โอชิเราอย่างขุ่นทานิกุจิก็มีแต่มาโตะมะอย่างเดียวเพราะเข้าถ่ายรายการ Nemosu TV ....
ฉับพลันสายตาเหลือบไปเห็นเลนใกล้ๆตัว
อิวาตะเตะ ซาโฮะ / คิตาซาวะ ซากิ / ซาซากิ ยูคาริ
อนึ่ง วันที่ 13 ผมมีบัตร 2shot ของยูคารุนพอดี อย่างน้อยก็มีเรื่องคุยล่ะฟะ
อสอง ชอบซะโฮ
อสาม ไม่ได้รังเกียจซักกี้....เอาวะ
เดินเข้าไปด้วยใจสั่น 7.625 ตามมาตราริกเตอร์
ต่อคิว - วางของในตะกร้า - ยื่นบัตรให้สตาฟฉีก - ยกมือให้ตรวจเล็บ - ลุย
ซะโฮ
เรา : มาจากไทยล่ะ
นาง : (รัวภาษาญี่ปุ่นมา ประมาณว่าพูดญี่ปุ่นได้ไหม)
เรา : (ส่ายหัวแล้วยิ้มให้นาง)
ซะโฮน่ารักดีนะ ตานี่โตใสแจ๋วมองทีละลายกันเลย
ซักกี้
เรา : ซักกี้ซัง คาวาอี้เนะ
ซักกี้ : ขอบคุณค่ะ
ซักกี้เตี้ยมากกกกกก(ฮา) หน้ามีเค้าสวยเลยล่ะ แต่นางมีสิวตลอดเวฯ
ตอนก้าวมาหาทีแรกนี่น้องหน้าเหวอใส่เลย เพราะเห็นว่าเราพูดญี่ปุ่นไม่ได้
ยูคารุน
เรา : See you at Shamekai event!!
นาง : อ๊า ดีใจจัง (แล้วก็อะไรซักอย่างที่แปลไม่ออก)
ยูคารุนมือนุ่มมากกก สวยมากกกกกกก นางใช้เทคนิคจับมือสองข้างแยกกันด้วยยย
รู้สึกได้ว่านางเป็นคนที่มองตรงๆแล้วเรานี่ล่ะจะเขินเอง มองตานางแล้วตายได้
เดินออกมาพร้อมหยิบกระเป๋าแบบหน้าสั่น ตื่นเต้นเกิ๊นนนนน ตื่นเต้นจนลืมว่าเมื่อกี้ทำอะไรไปบ้าง ต้องมานั่งนึกกันใหม่เลยที่เดียว(ฮา)
พอเลนแรกฝ่ายไปเริ่มมีความมั่นใจ...ตาก็เริ่มมองหาเลนต่อไป
ทาเคอุจิ มิยู / ชิมาดะ ฮารุกะ / ซุซุกิ มาริยะ
โป๊ะเช๊ะมากกกกกก
อนึ่ง ผมเป็นติ่งรุ่น 9
อสอง มี 2 นางที่เคยมาไทย เพราะฉะนั้นมีเรื่องคุยแน่นอน
จัดการเลี้ยวเข้าอย่างไว
มิยู
เรา : มิยูซัง กัมบัตเตะเนะ!
นาง : ขอบคุณมากนะคะ
ปกตินะ วันนี้แบตเต็ม ดูลั้ลลาร่าเริงดี ได้ยินเสียงลือมาว่าถ้าวันไหนอารมณ์ไม่ดีนี่ถึงขั้นหน้าตึงได้เลยทีเดียว
ชิมาดะ
เรา : สวัสดีครับ(ไทย)
ชิมาดะ : เอ๋ !!!!!!!!!!!! มาจากไทยเหรอ? (ญี่ปุ่น)
เรา : ช่ายยย
นาง : สวัสดีค่ะ(ไทย)
โดนลาก
นาง : ขอบคุณค่าาา(ไทย)
สวย สวยแบบ สวยเลย ไม่มีคำบรรยายใดๆ หลายคนคงได้เห็นตัวจริงกันไปแล้ว แต่แอบเสียดายว่านางน่าจะลดมาตั้งนานแล้ว
มาริยันนุ
นาง : ขอบคุณค่า(ไทย)
เรา : ขอบคุณครับ(แล้วเราจะไปขอบคุณกลับทำไมฟะ)
เรา : (จ้องตานางแปปนึง คือนึกคำพูดไม่ออก)
มาริยันนุตัวจริงก็สวยมาก ดูไม่บานเหมือนตามทีวี แลดูดี๊ด๊ามากที่เรามาจากไทย(ฮา)
ทาคาโจ อากิ / โคบายาชิ คานะ
รอบที่ 3 นี่คือเค้าจัดสองคนที่แกรดแล้วและผมอยากจะเจอมากๆ 2 คนมาไว้ด้วยกัน
เลี้ยวเข้าเลยสิครับจะริอะไรล่ะ
คะน้า
เรา : มาจากไทยล่ะ
นาง : ไฮ้
เรา : ยินดีด้วยที่จบการศึกษานะ!
นาง : ขอบคุณนะ...เอ๊ะ ไทย!! ไทยนี่...!
Me //โดนลากไปแหล่ววว
ทำไมเจ๊พึ่งมาตกใจตอนผมพูดทุกอย่างจบแล้วล่ะครับ...
แต่แอบดีใจนะที่ได้มาเจอจริงๆซักที ต้นตำหรับเอ๋อของแท้
นางน่ารักนะ ตัวเล็กกว่าที่คิดอีก
อากิฉะ
เรา : (ยังไม่ทันเอ่ยปาก)
นาง : Hello nice to meet you!
เรา : (ติดสตั๊นท์ไป 0.0083 วินาที)
นางฟังอยู่นี่หว่า!!! นางพูดภาษาอังกฤษเพราะนางรู้ว่าคนที่จับมือคะน้าข้างๆแล้วกำลังจะมาหานางมันบอกว่ามันเป็นคนไทย
แล้วตอนนั้นนางจับมือคนอื่นอยู่ด้วยนะ
เรา : See you at Shamekai นะ (คำสร้อยไท๊ยไทย "นะ" )
นาง : Shamekai...ฟหกด่าสว (ฟังไม่ทัน โดนลากไปแหล่ว)
นาง : บ๊ายบาย
เรา : บ๊ายบาย
กิฉะน่ารักมากก ผิวแทนๆ ตาโตๆ ถึงนางจะไม่ได้คามิมากมายแบบนักตกปลาแต่ก็รับรู้ได้เลยว่านางเอาใจใส่แฟนๆมาก รู้สึกอบอุ่นมากๆอ่ะ
ทีนี้พอจบ 3 เลนที่จัดโควตาไว้เองแล้ว ก็เก็บบัตรที่เหลือ 7 ใบลงกระเป๋า เดินออกไปนอกฮอลเพื่อหาอะไรกิน....
ที่นี้หน้าฮอลเนี่ยเค้าจะมีพื้นที่เอาไว้ให้คนที่ต้องการมาเทรดรูปเอาไว้เทรดกัน เดินออกไปดูแล้วแบบว่าแต่ละคนนี่ตั้งป้อมเทรดกันจริงจังมาก
บางคนเอาผ้ามาปูตั้งเป็นร้านแบกะดิน บางคนนี่มีตะแกรงส่วนตัวมาตั้งแขวนรูปโชว์กันเลยก็มี
ขาเข้าก็ตามเดิมเลยครับ แสดงบัตรจับมือให้รู้ว่าเรายังมีบัตรจับมือเหลือนะ ตรวจร่างกายตามขั้นตอนเดิมเสร็จแล้วถึงจะเข้าไปได้
เพราะฉะนั้นใครที่บัตรหมดแล้วแต่อยากอยู่ต่อ ห้ามออกเด็ดขาด เพราะเขาจะให้เฉพาะคนมีบัตรเข้านะแจ๊ะ
แล้วก็เดินด๊อกแด๊กกลับไปหาที่นั่งแถวเวที นั่งดู Nemosu TV แบบสดๆฆ่าเวลา
เนื้อหารอตอนนั้นฉายแล้วกัน//เร็วๆนี้แหละ แต่มีน้ำจิ้มให้นิดนึง ทานิกุจิ เมกุ สามารถทำเครปให้กลายเป็นข้าวเกรียบว่าวได้(ฮา)
...ข้ามช่วงไร้สาระไปเลยแล้วกัน
ทีนี้พอทุกเลนปิดเรียบร้อยแล้ว สตาฟซังก็จะทยอยเปลี่ยนป้ายหน้าเลนเป็นชื่อเมมเบอร์เดี่ยวๆ จะยื่นรวมคนไหนก็ไปเข้าแถวตามนั้นเลยครับ
ทีนี้ก็ถึงเวลาตื่นตาตื่นใจ มองไปรอบๆตัวบางคนนี่อยากคุยนานๆก็มาเป็นปึกเลยทีเดียว เราก็ควัก 7 ใบของเราขึ้นมาบ้าง
การเข้าจับมือครั้งนี้ผมมาแบบเรนบังครับ คือต่อแถวเข้าจับมือติดๆกันกับคนที่รู้จักนั่นเอง บางครั้งก็จะมีมุกที่พูดต่อกันหรือพูดเรื่องเดียวกันแต่ช่วยกันพูด
พอดีผมมีพี่ที่รู้จักกันเขาเป็นโอชิเมกุ ก็เลยจัดคิวเรนบังกัน เขาจะแนะนำให้ว่าเราเป็นเพื่อนเขามาจากประเทศไทย
และด้วยความที่พูดญี่ปุ่นไม่ได้ เรื่องที่เตรียมจะพูดเลยต้องมีการวางแผนกันนิดนึง คิดอยู่หลายตลบไปๆมาๆ คุยๆกับพี่เค้าแล้วก็กลายเป็น
"เรามาทดสอบภาษาอังกฤษเมกุกันดีกว่า(ยิ้มแบบมารร้าย)"
ทีนี้พอถึงตาพี่เขา พี่เขาก็เข้าไปจับมือเมกุ คุยกันอยู่พักใหญ(พี่แกกดมาเป็นปึกอยู่) ก็ชี้ๆมาข้างหลังแล้วเมกุก็โผล่หน้ามองข้ามไหล่มาที่เราแบบตาโต...กำลังทวนบทพูดอยู่ดีๆ สะดุดกึก ยังไม่ทันไรโดนไปแล้วหนึ่งดอก OTL
ทานิกุจิ เมกุ
มาโตเมะ 7 ใบ = 21 วินาที
เรา : มาจากไทยนะ
นาง : ค่ะ! (สดใสร่าเริงสุดๆ)
เรา : เราเป็นเพื่อนของพี่ J นะ
นาง : เอ๋! จริงเหรอคะ!
เรา : เมกุจัง Can you speak English ?
นาง : YES !!(ดังมาก)
เรา : See you at Shamekai on Sunday!
นาง : Hi! OK!
จู่ๆก็เดดแอร์......ยืนจ้องตากันแล้วนางก็
นาง : Thank you !!!! (ดังแบบโคตรดัง)
เรา : Thank you !!! (แต๊งมาแต๊งกลับ ไม่โกง)
โดนลาก
นาง : บ๊ายบาย
เรา : บ๊ายบาย
มือสั่นเลยตอนเดินออกมา..
น้องดูเปล่งประกายมากจริงๆ แม้จะยังป่วยอยู่แต่บรรยากาศรอบข้างดูสดใสมาก ต้อนรับเราด้วยรอยยิ้มกว้างงงงงงง แบบละลายไปเลยข่าาาา ตายๆๆ เบิกตาโตจ้องกันตรงๆเลยด้วย (กระอักเลือด) ส่วนภาษาอังกฤษก็ช่างมันเถอะ(ฮา)
ขอแนะนำเลยว่าใครมางานจับมือต้องไปลองจับมือเมกุให้ได้ซักครั้ง ฮี่ๆ
มีต่อ
[ดองพอร์ต] พาลุยงานจับมือทั่วประเทศซิงเกิ้ลที่ 41&42 และงาน 2shot อัลบั้ม 0 to 1 no Aida (ช่วงวาเลนไทน์)
งานจับมือทั่วประเทศ
- ซิงเกิ้ลที่ 41 : Halloween Night
- ซิงเกิ้ลที่ 42 : Kuchibiru ni Be My Baby
สถานที่ : Pacifico Yokohama
คือจริงๆตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะมางานนี้ครับ จะมาแค่ 2shot แต่โดนล่อลวงมา...มันเริ่มขึ้นจากบทสนทนาแชท facebook ในค่ำคืนหนึ่ง
พี่ J : "ลองมาเจอน้อง(เมกุ)ก่อนมั้ย..."
แล้วซักพักในแชทก็เด้งลิ้งค์ yahoo auction มา
พี่ J : "อยากได้กี่ใบก็เลือกเอา"
...รู้ตัวอีกทีก็มายืนกำบัตร 10 ใบ อยู่หน้า Pacifico Yokohama เรียบร้อยอย่างกับโดนวางยา
สำหรับงานจับมือทั่วประเทศจะแบ่งเมมเบอร์เป็นเลน เลนละ 2-3 คนก็ว่ากันไป ถ้าสายเทพจับมือจะเป็นเลนแยกเดี่ยว
บัตร 1 ใบ จะคุยได้ 3 วินาทีต่อ 1 เมมเบอร์ครับ
อนึ่ง ท้ายงานเมื่อเวลายื่นบัตรจับมือปกติจบลงแล้ว ทางทีมงานจะมีการจัดระเบียบเลนใหม่เพื่อให้ “ยื่นรวม” (Matome) เพื่อรวมบัตรที่เหลือเข้าด้วยกันเป็นชุดเดียว ส่วนเวลาที่จับมือก็ (จำนวนใบ x 3 วินาที)
ทั้งนี้เมมเบอร์บางคนอาจจะมีมาโตเมะอย่างเดียว ไม่มีจับปกติ(อาจเพราะติดงาน) ให้เช็คผ่าน official blog ก่อนนะครัช
ปกติงานจะเริ่มประมาณเที่ยงๆครับ(เช็คเวลาทางบล็อกก่อนนะ) เข้าฮอลมาก็เดินตามเขาไปนั่นล่ะ
ปกติแล้วเขาจะกำหนดให้มีทางเข้าได้แค่ทางเดียวนะครับ ที่เหลือเป็นทางออก(ดูดีๆนะ)
เข้ามาก็จะเจอเจ้าหน้าที่มาตั้งตั้งโต๊ะแลกบัตรชม live ซึ่ง live เนี่ยจะมีเฉพาะหน้างานจับมือทั่วประเทศเท่านั้น งาน 2shot หรืองานจับมือเดี่ยวไม่มี
ตรงจุดนี้ให้ควักบัตรจับมือขึ้นมา 1 ใบ(แลกได้ 1 ใบ/คน) บนบัตรจะระบุเขตยืนชมไว้ให้ ประมาณว่าเขาจะกั้นเป็นล็อกๆ ก็เดินเข้าไปตามนั้น(ยืนนะ)
เห็นว่าถ้าไปต่อแถวเร็วโอกาสได้พื้นที่ดีๆเช่นหน้าเวทีจะมีมากว่า แต่ไลฟ์ครั้งที่ผมไปนี่มีเซอร์ไพรซ์ครับ ยืนหลังก็ฟินได้...
ทีนี้ขั้นต่อไปก็คือการตรวจร่างกายและสัมภาระก่อนเข้างาน ซึ่งตรงนี้ค่อนข้างเข้ม โดยขั้นตอนจะประมาณนี้
1.เอากระเป๋าและสัมภาระทั้งหมดใส่ตะกร้าที่เจ้าหน้าที่จัดไว้ให้(ถ้าเปิดให้เขาไว้ด้วยจะเร็วขึ้นมาก)
2.ถ้าใส่เสื้อฮู้ดเขาจะถามถึงกระเป๋าหน้าท้องของเรา ให้ล้วงให้เขาดู
3.ถ้าพกขวดน้ำเจ้าหน้าที่จะให้เราเปิดและจิบให้ดู(เพื่อให้มันใจว่าเป็นของกิน)
4.ก้าวขึ้นไปยืนบนแท่นไม้ กางแขนออกประมาณระดับไหล่ เจ้าหน้าที่ รปภ.จะตรวจเราด้วยเครื่องตรวจอาวุธหน้า-หลัง
5.รับของจากตะกร้า ไปลั้ลลาได้เลย
แต่พอดีว่าวันนี้ผมตื่นสาย OTL เลยมาเอาซะใกล้ๆก่อนงานเริ่มพอดี...นู่นนน ได้ล็อกเกือบสุดดอย 555+
ก็เดินเข้าไปให้พนักงานหน้าล็อกตรวจบัตรแล้วก็เข้าไปยืนรอข้างในรั้วตามสบาย ซักพัก live ก็เริ่ม
live นี้นับได้ว่าเป็นไลฟ์สดของ AKB48 ครั้งที่ 2 ในชีวิตของผม(ครั้งแรกคือที่ CTW) พูดตรงๆตอนนั้นขนลุกครับ เมมเบอร์จริงๆ ตัวจริง ไม่ใช่แค่คนที่เราได้เห็นผ่านจอมาตลอด...ถ้าใครได้เคยดูไลฟ์แท้จะรู้กันว่าผ่านจอกับของจริงเนี่ย ความรู้สึก มุมมองมันต่างกันมากเลยล่ะครับ
ห่างกันร้อยเมตรยังรู้เลยว่านางเต้นตำแหน่งไหน แต่นางเต้นแรงแล้วเป๊ะนะ ไม่ได้แรงแล้วรั่ว
ที่บอกมีเซอร์ไพรซ์คือระหว่างเพลงในไลฟ์นี้ เมมเบอร์มีการลงมาวิ่งเล่นกับผู้ชมตามทางเดินครับ ห่างกันไม่ถึง 5-10 เมตร
ซึ่งจากการไปสอบถามชาวบ้านมา เค้าว่าปกติแล้วเมมเบอร์จะไม่ลงมาวิ่งข้างล่างแบบนี้นี่เป็นครั้งแรก (คะ..โคตรโชคดี)
พอไลฟ์จบคนก็เริ่มกระจายกัน แล้วบนเวทีก็มีการถ่ายทำ nemosu TV แบบสดๆ โดยตอนนี้คือแข่งทำขนมวาเลนไทน์และปีนี้แต่ละทีมจะส่งตัวแทนมาแข่งกันตามทีม ไม่ได้แข่งเดี่ยวเหมือนปีที่แล้ว
หลังจากนั้นใครดูก็ดูใครใคร่จับมือก็จับ เพราะบุเริ่มแล้ว โดยทางจอจะขึ้นว่าบัตรจับมือล็อกไหนจะใช้บัตรได้ก่อน เลนไหนใช้บัตรบล็อกไหนได้แล้วบ้าง เพื่อไม่ให้แออัดจนเกินไป เช่น
ณ 13.00 น
เลน 1-4 บล็อกที่ A-C สามารถใช้บัตรได้แล้ว
เลน 5-12 บล็อกที่ A-F สามารถใช้บัตรได้แล้ว
เป็นต้น
งงไหม?
เอาเป็นว่าดูบอร์ดว่าเลนนั้นเค้าอนุญาตให้บัตรบล็อกเราใช้ได้หรือยังก็พอ...
อันนี้ที่อธิบายละเอียดเพราะว่าเขาเปลี่ยนระบบ ซึ่งไม่มีระบบเอาบัตรไปแลกคิวอย่างที่กระทู้เก่าๆเขียนไว้แล้ว ใช้ระบบคิวแค่บัตรดูไลฟ์เท่านั้น ที่เหลือใช้บัตรจับมือที่แถมมากับซีดีได้เลยจ่ะ เดินเข้าตามสะดวกอยากจับมือเวลาไหนก็ได้
เมื่อเริ่มเปิดจับมือคนเค้าก็ไปต่อเลนที่ตัวเองอยากจับกัน แต่แบบว่าไม่ได้วางแผนล่วงหน้ามาก่อน(ฮา) คิดมาคนเดียวจะคือยื่นมาโตเมะเมกุ 7 ใบ
ที่นี้รอบแรกที่เปิดจับคือให้ใช้บัตรไลฟ์ที่แลกมาเข้าไปจับ เพราะฉะนั้นคนเลยไม่แน่นมากและไม่มีการเดินวน(วนไปจับใหม่เรื่อยๆ) เพราะทุกคนมีให้ใช้คนละ 1 ใบ
*เพราะเมื่อเปิดให้บัตรปกติจับแล้วบางเลนที่วนรอบนึงซัดไปเป็นชั่วโมงก็มี*
จังหวะแรกนี่ก็เดินด้วยอารมณ์ว้าวุ่นมากว่าจะไปจับมือใครดี โอชิเราอย่างขุ่นทานิกุจิก็มีแต่มาโตะมะอย่างเดียวเพราะเข้าถ่ายรายการ Nemosu TV ....
ฉับพลันสายตาเหลือบไปเห็นเลนใกล้ๆตัว
อิวาตะเตะ ซาโฮะ / คิตาซาวะ ซากิ / ซาซากิ ยูคาริ
อนึ่ง วันที่ 13 ผมมีบัตร 2shot ของยูคารุนพอดี อย่างน้อยก็มีเรื่องคุยล่ะฟะ
อสอง ชอบซะโฮ
อสาม ไม่ได้รังเกียจซักกี้....เอาวะ
เดินเข้าไปด้วยใจสั่น 7.625 ตามมาตราริกเตอร์
ต่อคิว - วางของในตะกร้า - ยื่นบัตรให้สตาฟฉีก - ยกมือให้ตรวจเล็บ - ลุย
ซะโฮ
เรา : มาจากไทยล่ะ
นาง : (รัวภาษาญี่ปุ่นมา ประมาณว่าพูดญี่ปุ่นได้ไหม)
เรา : (ส่ายหัวแล้วยิ้มให้นาง)
ซะโฮน่ารักดีนะ ตานี่โตใสแจ๋วมองทีละลายกันเลย
ซักกี้
เรา : ซักกี้ซัง คาวาอี้เนะ
ซักกี้ : ขอบคุณค่ะ
ซักกี้เตี้ยมากกกกกก(ฮา) หน้ามีเค้าสวยเลยล่ะ แต่นางมีสิวตลอดเวฯ
ตอนก้าวมาหาทีแรกนี่น้องหน้าเหวอใส่เลย เพราะเห็นว่าเราพูดญี่ปุ่นไม่ได้
ยูคารุน
เรา : See you at Shamekai event!!
นาง : อ๊า ดีใจจัง (แล้วก็อะไรซักอย่างที่แปลไม่ออก)
ยูคารุนมือนุ่มมากกก สวยมากกกกกกก นางใช้เทคนิคจับมือสองข้างแยกกันด้วยยย
รู้สึกได้ว่านางเป็นคนที่มองตรงๆแล้วเรานี่ล่ะจะเขินเอง มองตานางแล้วตายได้
เดินออกมาพร้อมหยิบกระเป๋าแบบหน้าสั่น ตื่นเต้นเกิ๊นนนนน ตื่นเต้นจนลืมว่าเมื่อกี้ทำอะไรไปบ้าง ต้องมานั่งนึกกันใหม่เลยที่เดียว(ฮา)
พอเลนแรกฝ่ายไปเริ่มมีความมั่นใจ...ตาก็เริ่มมองหาเลนต่อไป
ทาเคอุจิ มิยู / ชิมาดะ ฮารุกะ / ซุซุกิ มาริยะ
โป๊ะเช๊ะมากกกกกก
อนึ่ง ผมเป็นติ่งรุ่น 9
อสอง มี 2 นางที่เคยมาไทย เพราะฉะนั้นมีเรื่องคุยแน่นอน
จัดการเลี้ยวเข้าอย่างไว
มิยู
เรา : มิยูซัง กัมบัตเตะเนะ!
นาง : ขอบคุณมากนะคะ
ปกตินะ วันนี้แบตเต็ม ดูลั้ลลาร่าเริงดี ได้ยินเสียงลือมาว่าถ้าวันไหนอารมณ์ไม่ดีนี่ถึงขั้นหน้าตึงได้เลยทีเดียว
ชิมาดะ
เรา : สวัสดีครับ(ไทย)
ชิมาดะ : เอ๋ !!!!!!!!!!!! มาจากไทยเหรอ? (ญี่ปุ่น)
เรา : ช่ายยย
นาง : สวัสดีค่ะ(ไทย)
โดนลาก
นาง : ขอบคุณค่าาา(ไทย)
สวย สวยแบบ สวยเลย ไม่มีคำบรรยายใดๆ หลายคนคงได้เห็นตัวจริงกันไปแล้ว แต่แอบเสียดายว่านางน่าจะลดมาตั้งนานแล้ว
มาริยันนุ
นาง : ขอบคุณค่า(ไทย)
เรา : ขอบคุณครับ(แล้วเราจะไปขอบคุณกลับทำไมฟะ)
เรา : (จ้องตานางแปปนึง คือนึกคำพูดไม่ออก)
มาริยันนุตัวจริงก็สวยมาก ดูไม่บานเหมือนตามทีวี แลดูดี๊ด๊ามากที่เรามาจากไทย(ฮา)
ทาคาโจ อากิ / โคบายาชิ คานะ
รอบที่ 3 นี่คือเค้าจัดสองคนที่แกรดแล้วและผมอยากจะเจอมากๆ 2 คนมาไว้ด้วยกัน
เลี้ยวเข้าเลยสิครับจะริอะไรล่ะ
คะน้า
เรา : มาจากไทยล่ะ
นาง : ไฮ้
เรา : ยินดีด้วยที่จบการศึกษานะ!
นาง : ขอบคุณนะ...เอ๊ะ ไทย!! ไทยนี่...!
Me //โดนลากไปแหล่ววว
ทำไมเจ๊พึ่งมาตกใจตอนผมพูดทุกอย่างจบแล้วล่ะครับ...
แต่แอบดีใจนะที่ได้มาเจอจริงๆซักที ต้นตำหรับเอ๋อของแท้
นางน่ารักนะ ตัวเล็กกว่าที่คิดอีก
อากิฉะ
เรา : (ยังไม่ทันเอ่ยปาก)
นาง : Hello nice to meet you!
เรา : (ติดสตั๊นท์ไป 0.0083 วินาที)
นางฟังอยู่นี่หว่า!!! นางพูดภาษาอังกฤษเพราะนางรู้ว่าคนที่จับมือคะน้าข้างๆแล้วกำลังจะมาหานางมันบอกว่ามันเป็นคนไทย
แล้วตอนนั้นนางจับมือคนอื่นอยู่ด้วยนะ
เรา : See you at Shamekai นะ (คำสร้อยไท๊ยไทย "นะ" )
นาง : Shamekai...ฟหกด่าสว (ฟังไม่ทัน โดนลากไปแหล่ว)
นาง : บ๊ายบาย
เรา : บ๊ายบาย
กิฉะน่ารักมากก ผิวแทนๆ ตาโตๆ ถึงนางจะไม่ได้คามิมากมายแบบนักตกปลาแต่ก็รับรู้ได้เลยว่านางเอาใจใส่แฟนๆมาก รู้สึกอบอุ่นมากๆอ่ะ
ทีนี้พอจบ 3 เลนที่จัดโควตาไว้เองแล้ว ก็เก็บบัตรที่เหลือ 7 ใบลงกระเป๋า เดินออกไปนอกฮอลเพื่อหาอะไรกิน....
ที่นี้หน้าฮอลเนี่ยเค้าจะมีพื้นที่เอาไว้ให้คนที่ต้องการมาเทรดรูปเอาไว้เทรดกัน เดินออกไปดูแล้วแบบว่าแต่ละคนนี่ตั้งป้อมเทรดกันจริงจังมาก
บางคนเอาผ้ามาปูตั้งเป็นร้านแบกะดิน บางคนนี่มีตะแกรงส่วนตัวมาตั้งแขวนรูปโชว์กันเลยก็มี
ขาเข้าก็ตามเดิมเลยครับ แสดงบัตรจับมือให้รู้ว่าเรายังมีบัตรจับมือเหลือนะ ตรวจร่างกายตามขั้นตอนเดิมเสร็จแล้วถึงจะเข้าไปได้
เพราะฉะนั้นใครที่บัตรหมดแล้วแต่อยากอยู่ต่อ ห้ามออกเด็ดขาด เพราะเขาจะให้เฉพาะคนมีบัตรเข้านะแจ๊ะ
แล้วก็เดินด๊อกแด๊กกลับไปหาที่นั่งแถวเวที นั่งดู Nemosu TV แบบสดๆฆ่าเวลา
เนื้อหารอตอนนั้นฉายแล้วกัน//เร็วๆนี้แหละ แต่มีน้ำจิ้มให้นิดนึง ทานิกุจิ เมกุ สามารถทำเครปให้กลายเป็นข้าวเกรียบว่าวได้(ฮา)
...ข้ามช่วงไร้สาระไปเลยแล้วกัน
ทีนี้พอทุกเลนปิดเรียบร้อยแล้ว สตาฟซังก็จะทยอยเปลี่ยนป้ายหน้าเลนเป็นชื่อเมมเบอร์เดี่ยวๆ จะยื่นรวมคนไหนก็ไปเข้าแถวตามนั้นเลยครับ
ทีนี้ก็ถึงเวลาตื่นตาตื่นใจ มองไปรอบๆตัวบางคนนี่อยากคุยนานๆก็มาเป็นปึกเลยทีเดียว เราก็ควัก 7 ใบของเราขึ้นมาบ้าง
การเข้าจับมือครั้งนี้ผมมาแบบเรนบังครับ คือต่อแถวเข้าจับมือติดๆกันกับคนที่รู้จักนั่นเอง บางครั้งก็จะมีมุกที่พูดต่อกันหรือพูดเรื่องเดียวกันแต่ช่วยกันพูด
พอดีผมมีพี่ที่รู้จักกันเขาเป็นโอชิเมกุ ก็เลยจัดคิวเรนบังกัน เขาจะแนะนำให้ว่าเราเป็นเพื่อนเขามาจากประเทศไทย
และด้วยความที่พูดญี่ปุ่นไม่ได้ เรื่องที่เตรียมจะพูดเลยต้องมีการวางแผนกันนิดนึง คิดอยู่หลายตลบไปๆมาๆ คุยๆกับพี่เค้าแล้วก็กลายเป็น
"เรามาทดสอบภาษาอังกฤษเมกุกันดีกว่า(ยิ้มแบบมารร้าย)"
ทีนี้พอถึงตาพี่เขา พี่เขาก็เข้าไปจับมือเมกุ คุยกันอยู่พักใหญ(พี่แกกดมาเป็นปึกอยู่) ก็ชี้ๆมาข้างหลังแล้วเมกุก็โผล่หน้ามองข้ามไหล่มาที่เราแบบตาโต...กำลังทวนบทพูดอยู่ดีๆ สะดุดกึก ยังไม่ทันไรโดนไปแล้วหนึ่งดอก OTL
ทานิกุจิ เมกุ
มาโตเมะ 7 ใบ = 21 วินาที
เรา : มาจากไทยนะ
นาง : ค่ะ! (สดใสร่าเริงสุดๆ)
เรา : เราเป็นเพื่อนของพี่ J นะ
นาง : เอ๋! จริงเหรอคะ!
เรา : เมกุจัง Can you speak English ?
นาง : YES !!(ดังมาก)
เรา : See you at Shamekai on Sunday!
นาง : Hi! OK!
จู่ๆก็เดดแอร์......ยืนจ้องตากันแล้วนางก็
นาง : Thank you !!!! (ดังแบบโคตรดัง)
เรา : Thank you !!! (แต๊งมาแต๊งกลับ ไม่โกง)
โดนลาก
นาง : บ๊ายบาย
เรา : บ๊ายบาย
มือสั่นเลยตอนเดินออกมา..
น้องดูเปล่งประกายมากจริงๆ แม้จะยังป่วยอยู่แต่บรรยากาศรอบข้างดูสดใสมาก ต้อนรับเราด้วยรอยยิ้มกว้างงงงงงง แบบละลายไปเลยข่าาาา ตายๆๆ เบิกตาโตจ้องกันตรงๆเลยด้วย (กระอักเลือด) ส่วนภาษาอังกฤษก็ช่างมันเถอะ(ฮา)
ขอแนะนำเลยว่าใครมางานจับมือต้องไปลองจับมือเมกุให้ได้ซักครั้ง ฮี่ๆ
มีต่อ