...เธอกับประตูบานนั้น....
แต่มิใช่ประตูที่ปิดสนิทถูกพันธนาการอย่างแน่นหนา
ไม่ยอมให้ใครก้าวผ่านหรือล่วงรู้ถึงความจริงใดๆ
เปิดเผยถึงการ
ปิดกั้นและ
ปิดบังอย่างชัดเจน มีความจริงเพียงหนึ่ง
หรือมิใช่ประตูที่เปิดกว้างจนสุดบานไม่มีสิ่งใดกั้นขวาง
ไม่มีสิ่งใด
ซ่อนเร้นหรือ
ปกปิดมีเพียงความจริงแท้
หยุด...มองหน้าประตูหรือก้าวข้ามผ่าน ความจริงคงเดิม
หากแต่เป็นประตูที่เปิดเพียงครึ่งหรือแง้มออก
ไม่อาจรับรู้ได้ถึงอีกส่วนในมุมในความมืด ถูกบดบังจากสายตา
ปรารถนาให้เห็นตามต้องการ หาใช่ความจริงแท้
เบื้องหลังประตูนั้น
ว่างเปล่าหรือปกปิดเก็บ
ซ่อนความลับ
เห็นแล้วซึ่งความจริงหรือเพียงแค่มายา ก้าวข้ามผ่านเท่านั้นถึงรู้ได้
แต่ใครเล่าจะได้รับการพิพากษาให้ก้าวผ่านไปยังอาณาเขตของเธอ....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พิมพ์อะไรไปเนี่ยยยยย.... รู้ตัวอีกทีก็พิมพ์จบเเล้ว 5555
พอดีเห็นคนๆหนึ่งแล้วทำให้เราเกิดความรู้สึกแบบนี้ขึ้นกับตัวของเขา
ก็เลยพิมพ์ออกมา อ่านเเล้วรู้เรื่องเปล่าไม่รู้ เเต่ก็พิมพ์มาจบเเล้วจะลบไม่โพสก็กระไร
ติชมกันได้ ด่าได้แต่อย่าแรงน้า เดี๋ยวจิตใจอันบอบช้ำจะรับไม่ไหว 5555 เพราะก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโพสเเล้วได้อะไร
แค่พิมพ์ๆออกมาตามที่รู้สึก แหะๆ -/\-
...เธอกับประตูบานนั้น...
แต่มิใช่ประตูที่ปิดสนิทถูกพันธนาการอย่างแน่นหนา
ไม่ยอมให้ใครก้าวผ่านหรือล่วงรู้ถึงความจริงใดๆ
เปิดเผยถึงการปิดกั้นและปิดบังอย่างชัดเจน มีความจริงเพียงหนึ่ง
หรือมิใช่ประตูที่เปิดกว้างจนสุดบานไม่มีสิ่งใดกั้นขวาง
ไม่มีสิ่งใดซ่อนเร้นหรือปกปิดมีเพียงความจริงแท้
หยุด...มองหน้าประตูหรือก้าวข้ามผ่าน ความจริงคงเดิม
หากแต่เป็นประตูที่เปิดเพียงครึ่งหรือแง้มออก
ไม่อาจรับรู้ได้ถึงอีกส่วนในมุมในความมืด ถูกบดบังจากสายตา
ปรารถนาให้เห็นตามต้องการ หาใช่ความจริงแท้
เบื้องหลังประตูนั้นว่างเปล่าหรือปกปิดเก็บซ่อนความลับ
เห็นแล้วซึ่งความจริงหรือเพียงแค่มายา ก้าวข้ามผ่านเท่านั้นถึงรู้ได้
แต่ใครเล่าจะได้รับการพิพากษาให้ก้าวผ่านไปยังอาณาเขตของเธอ....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้