ช่วงเวลาที่ดี....

สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ คือดิฉันเป็นทอมอายุ18 แฟน(เก่า) 23 ค่ะ
.....เรื่องมีอยู่ว่า เราเลิกกันได้ปีกว่าๆแล้วค่ะ แฟนไปมีคนใหม่ เพราะเขาคิดถึงอนาคตมากกว่าที่จะคบกับทอมอย่างเรา
ตอนที่บอกเลิก ไอ้เราก็เสียใจ ฟูมฟาย กินเหล้า ตามประสาคนอกหักอ่ะคะ เป็นแบบนี้อยู่ประมาน7เดือน หลังจากนั้นก็ดีขึ้น
เลิกกันแล้วก็มีคุยกันอยู่บ้าง หลังๆมาก็ไม่คุยเพราะเราไม่รู้ว่าจะคุยไปทำไม ทั้งเขาทำกับเราเจ็บขนาดนี้
แต่พอมาวันหนึ่ง ลมอะไรก็ไม่รู้พัดให้เราได้มาคุยกันอีกครั้ง เขาฝึกสอนเสร็จ เหมือนเขาจะไปสอบครูผู้ช่วยที่ กทม.มั้ง
ก็คุยไปคุยมา จนได้นัดเจอกันตอนนั้นเขาเลิกกับแฟนมั้ง ไอ้เราไม่มีแฟนน่ะ ตลอดเวลาที่เลิกกัน เหมือนเรายังรักเขาอยู่มั้ง555
ตอนอยู่ด้วยกันไม่ได้คิดอะไร พูดเรื่องอดีตให้กันฟังต่างๆนานาตกเย็นเลยพากันไปเดินเล่นคนเดิน
มันจะมีที่ให้เขียนความรู้สึกแล้วติดฝาผนังที่เขาเตรียมไว้อะไรทำนองนี้ เราก็เลยพากันไปเขียนหลังจากนั้นก็กลับห้อง
..ก็ทำตัวปกติ เหมือนคนคบกับ แต่อันที่จริงไม่ได้คบน่ะ (อันที่จริงเราพร้อมจะเริ่มใหม่ตลอด) แต่ไม่กล้าพูดเพราะเขาเป้นคนบอกเลิก
พอเช้า เราก็เตรียมตัวกับบ้าน พอตอนจะจากกันจริงๆนี้แหละใจมันหวิวๆยังไงไม่รู้
เรามาถึงบ้าน ก็แอบๆเหงา คิดถึงจนร้องไห้ แต่เขากับไม่เป็นอะไรเลยน่ะ
นอนคิดไปคิดมา เราก็โง่น่ะที่ให้เขาหลอกว่าเลิกกับแฟนแล้ว เพราะรักคำเดียวจริงๆถึงยอมไปเจอ
ทำไมเขามีอิทธิต่อหัวใจเราจัง แผลเก่ากำลังจะหาย เขาก็มาสะกิดแผลให้ลึกกว่าเดิม...
................สุดท้าย ถ้าเขามาอ่านเจอ เราอยากบอกเขาว่า ยังรักและพร้อมจะเริ่มใหม่ได้เสมอ
................ขอบคุณวันนั้นและช่วงเวลาที่ดี รักและคิดถึงเสมอ.........
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่