คือเรามีเพื่อนสนิทคนนึง ไปไหนไปกัน รู้ใจกัน อะไรๆ ก็บอกกัน มีช่วงนึงเราติดแฟนมาก ชอบโทรหากัน นัดมาเจอกันแปปนึง แล้วเราไม่ค่อยคุยกับเพื่อนคนนี้และเพื่อนในกลุ่มแล้วพอเราเลิกกับแฟน. เพื่อนสนิทเราไปมีแฟนบ้างแต่อยู่ต่างจังหวัดมันก็ไม่ค่อยสนใจเรา แล้วพอมันเลิกกัน มันก็มีคนคุยเป็นเด็กต่างจังหวัดอีก มีเยอะมาก ชอบคอลกันหลายๆชม. มันชอบส่งมาหาเราว่าถึงมันจะสนใจคนอื่นมากกว่ายังไงเราก็สำคัญที่สุด แต่ในใจเราคือ น้อยใจตั้งแต่คนแรกแล้ว ทำไมไม่ค่อยสนใจ บางทีเราไม่พูดกับมันทั้งวัน พอตอนเย็นถึงมาคุยกัน ก็คิดเสมอนะว่ายังไงก็เพื่อน เพราะรักมันมากๆ เลยไม่อยากพูดว่านอยด์มากแค่ไหน ? แล้วปิดเทอมมีเรียนไรงี้ ก็เห็นติดโทรศัพท์มากกว่าเดิมเราเลยไปนั่งติวกับเพื่อนอีกกลุ่มซึ่งสนิทมากกว่ากลุ่มเดียวกันอีก พอตอนกินข้างก็มากินด้วยกัน แต่มันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยกับเด็กต่างจังหวัดอีก เราไม่กล้าพูดอะไรนอกจากน้อยใจอยู่คนเดียว ความรู้สึกคือคนตรงหน้าคือเพื่อนนะ ไม่สำคัญหรอ? แล้วแบบรู้ว่าเพื่อนกันอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แต่แค่อีกปีเดียวค่ะก็แยกย้ายไปมหาลัย มีเวลาที่เหลือให้กันบ้างไม่ได้หรอ เป็นคุณๆรู้สึกเหมือนกันไหมค่ะ ? เราเป็นอีกโรคนึงนะ จะหาว่าโรคจิตก็ได้คือไม่ชอบให้เพื่อนมีแฟน เพราะเหมือนโดนแย่งความสำคัญน่ะค่ะ แต่แฟนในที่นี้คือแฟนที่ชอบโทรมาหาตลอด จนน่ารำคาญแบบนี้อ่ะค่ะ มันเคยถามนะค่ะมีไรฝังใจกับแฟนเก่ามันไหม คือเราก็บอกตรงๆเลย เกลียดตั้งแต่ไปคบกับมันแล้ว เราก็เคยบอกน้อยใจกับมันนะค่ะ มันก็ยังติดโทรศัพท์ เราควรทำไงดีค่ะ ? ไม่โอเคเลยแบบนั้น มันน้ิยใจ ถ้าคุณเจอแบบเราจะน้อยใจไหมค่ะ? แล้วประเด็นที่มาคุยในนี้คือมันอึดอัดปรึกษาใครไม่ได้เลยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ
เพื่อนสนิทติดคนในมือถือ