ค่าครองชีพในไทยตอนนี้! แพงกว่าอเมริกา หรือยังครับ?(เมื่อเทียบกับรายได้ขั้นต่ำ)

ค่าครองชีพในไทยต้องไปถามสรรพากรสิครับ เขากำหนดค่าใช้จ่ายผู้มีเงินได้ปีล่ะหกหมื่นบาทหรือเดือนล่ะ 5000 บาท  ตกวันล่ะ 167 บาท กินก๋วยเตี๋ยวกับน้ำหนึ่งขวดต่อมื้อก็หมดพอดีเสื้อผ้าไม่ต้องซื้อใส่มันล่ะไปไหนก็เดินเอา

ถ้าจะนับรายได้ขั้นต่ำเป็นเกณวัดแบบเทียบเปอเซนกันแบบนี้ เราแพงกว่าเขามานานแสนนานไม่เคยถูกกว่าเขาเลยครับ

เมกาคนกินเงินเดือนมีเงินเหลือๆเก็บรวยได้ไม่ยากอะครับ น้องไปทำงาน งานพวกเลี้ยงเดกด้วยนะไม่ใช้งานตำแหน่งใหญ่โต ปีกว่ามีเงินเก็บล้านกว่าแล้วครับ น้องบอกชีวิตที่นู้นคุณภาพชีวิตดีกว่าบ้านเราเยอะ กลับไทยทีรู้เลยที่เขาบอกประเทศด้อยพัฒนาเป็นไง คุณภาพชีวิตไทยเทียบเมกาไม่ได้เลย

ถ้าไม่เอารายได้มาเกี่ยวของกินแพงกว่าไทยจริง แต่เอารายได้มาเกี่ยวเทียบสัดส่วนเราแพงกว่าเขามาก

แต่ของใช้ทั่วไปเมกาแอบถูกกว่าด้วย อยากได้แบรนเนมไรออเดอไปได้เลย ของถูกกว่าไทยเยอะ ที่แพงเห็นๆก็ค่าเช่าบ้าน ราคาบ้าน อาศัยเช่าบ้านกะเพื่อน 4-5 คนหารกัน แต่มีห้องส่วนตัวนะ ของกินแค่ราคาห้างบ้านเรา แพงกว่าข้างทางบ้านเรา เสื้อผ้าเครื่องใช้อื่นๆมีแบรนถูกกว่าไทย แต่แพงกว่าตลาดนัด เครื่องใช้ไฟฟ้าก็ถูกกว่า

แก้ไขเพิ่มเติมนะครับ พี่เลี้ยงเด็ก รายได้สูงกว่าค่าแรงขั้นต่ำเขานะครับ เพราะงานลำบากคนเมกาไม่ทำกัน ค่าแรงงานแบบนี้เลยสูงกว่าขั้นต่ำ คนเมกาเลือกงานมาก คงเหมือนกับคนไทยนั้นแหระ ไม่ทำคนใช้กันแล้ว

พวกสินค้า IT มันเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ เราผลิตเองไม่ได้ก็ต้องนำเข้ามา ราคาก็ต้องอ้างอิงตามเขาบวกค่าขนส่งอีก

แต่พวก starbuck กับพวก junk food ที่ใช้วัตถุดิบในพื้นที่แต่ทะลึ่งตั้งราคาอ้างอิงตาม usd

ส่วนวัตถุดิบกับของกินอื่นๆเราผลิตเองได้ ราคาก็แปรผันไปแต่ละโซน แต่ละประเทศ รัฐก็มีช่วยลดภาษีพวกสินค้าจำเป็นบ้าง ส่วนสินค้าฟุ่มเฟือยก็เก็บภาษีหนักหน่อย

เรื่องร้านอาหาร บ้านเค้าไม่มีร้านข้างทางฟุตบาทแบบบ้านเรา จะมีก็พวก food truck ที่ราคาถูกแต่กินไม่อิ่มต้องเบิ้ล ถ้าจะเปรียบเทียบกับค่าครองชีพ ให้คิดว่าร้านอาหารทั่วๆไปราคา 10$/จาน ก็คือร้านข้างทางบ้านเรา ส่วนร้านอาหารหรูๆ 30$++ ก็คือพวกร้านขึ้นห้างบ้านเรา

คนทำงานค่าแรงขั้นต่ำ 10$/ชม. กินข้าวได้มื้อนึง ก็เท่ากับบ้านเราค่าแรงขั้นต่ำ 40 บาท/ชม. กินข้าวได้มื้อนึงเหมือนกัน แต่ถ้าเอาคุณภาพกับความสะอาดมาคำนวนด้วย บ้านเราแพ้ขาด

เรื่องที่อยู่อาศัยนี่เปรียบเทียบกันยาก เอาเป็นว่าถ้าทำงานค่าแรงขั้นต่ำเมืองนอกแบบ full time ก็พอจ่ายค่าห้องได้ ส่วนค่าอาหารอาจต้องทำกินเองถ้าอยากมีเงินเก็บ บ้านเราก็พอๆกันหละมั้ง

ที่ต่างอย่างเห็นได้ชัดคือค่าเดินทาง ในต่างประเทศทำงาน 1-2 วันก็ซื้อบัตรโดยสารรายเดือนได้แล้ว ใช้ได้ไม่จำกัดแถมครอบคลุมทั้งใต้ดิน ลอยฟ้า รถเมล์ เรือ(บางที่) ส่วนบ้านเราหรอ หึๆๆ ลอยฟ้าไปใต้ดินเสียสองต่อ ไหนจะรถเมล์ วิน รถตู้ แพงกว่าค่ากินอีก

อเมริกา รัฐระดับกลาง ๆ ค่าแรงวันละ $50

กินอาหารธรรมดา ๆ ตีไปสามมื้อ $20

กะลานีเซีย ค่าแรงวันละ 300

ข้าวสามมื้อ 150

เทียบเรื่องอาหารอาจจะไม่ต่างกันมาก แต่ถ้าเทียบเรื่องสินค้าต่าง ๆ อย่างเช่น รถ

รถแทบทุกประเทศราคาพอ ๆ กันหมด

อยู่เมืองไทย ถ้าคุณได้ค่าแรงขั้นต่ำกว่าจะถอยมอไซค์ได้สักคัน คุณเก็บเงินเป็นปี หรือผ่อนเป็นปี

อยู่อเมริกา เงินเดือน 2 เดือนคุณซื้อมอไซค์ได้แล้ว

จะซื้อไอโฟนหรือคอมพิวเตอร์สักเครื่องนึง เด็กทำงานแม็คโดนัลด์สที่อเมริกา เก็บเงินประมาณ 10 วันก็ซื้อได้แล้ว


สรุป คนไทยเป็นอะไรที่น่าสงสารมาก ทำงานเหนื่อยแต่ได้ค่าจ้างจิ๊บจ๊อย แถมของยังแพงอีก

นี่แค่เทียบกะอเมริกานะ ถ้าไปเทียบประเทศที่เจริญถึงขีดสุดอย่างออสเตรเลีย ไม่เห็นฝุ่น

ออสเตรเลีย ค่าแรงขั้นต่ำชั่วโมงละ 17 USD หรือเกือบสองเท่าของค่าแรงขั้นต่ำรัฐนิวยอร์ค

หรือเอาแค่เพื่อนบ้านของไทยอย่างสิงคโปร์ ค่าแรงขั้นต่ำราว ๆ วันละ 2500 บาท

จริงอยู่ประเทศพวกนี้ของแพง แต่เทียบกับค่าจ้างที่คุณทำงานหามาได้แต่ละวัน ๆ นั้นมันสมดุลย์กว่าเมืองไทยมาก

อยู่เมืองไทย ถ้าคุณเป็นมนุษย์เงินเดือน ทำงานเป็นลูกจ้าง คุณก็ทำมันไปอย่างนั้นแหละ กี่ปี ๆ ก็ลืมตาอ้าปากไม่ได้ รู้ตัวอีกทีอายุ 40 หรือ 50 แล้ว มีเงินเก็บล้านสองล้าน คุณทำไรได้? ดาวน์บ้านได้หลังนึง แค่นั้น แก่ตัวไปก็ต้องให้ลูกหลานเลี้ยง แต่ฝรั่งเขาไม่ต้องให้ใครเลี้ยงเพราะทำงานเก็บเงินมาจนเกษียณก็มีใช้ไปจนตายสบาย ๆ