เจอปาดจนได้

บังเอิญเจอคุณปาด ดีว่าผมเบรคทัน
ทำให้ได้เจอกันซึ่ง ๆ หน้า ผมบอกไปว่าเกือบไปแล้วไม๊ล่ะ
ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ
ผมเข้าไปมองหน้าใกล้ ๆ ก็ทำทองไม่รู้ร้อน
ไม่มีทีท่าว่าสำนึกผิดแต่อย่างใด
ได้แต่มองหน้า แบบว่า เพ่จะเอาไง ว่ามา
ผมไม่อยากมีเรื่อง เลยแค่ขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก
เพราะโอกาสเจอเหตุการณ์แบบนี้ ก็ยากอยู่
ผิดคาด ยอมให้ถ่ายแต่โดยดี  แล้วต่างฝ่ายก็แยกย้ายกันไป
ผมนึกในใจว่า คราวหน้าถ้าเจออีก เอ็งโดนเหยียบแน่
เสร็จแล้วผมก็เก็บกล้อง เดินกวาดใบไม้ต่อไป
ส่วนคุณปาดก็กระโดดแผล็วหายเข้ารกเข้าพงไป
ทางใครทางมัน
จบครับ ช่วยติชมภาพด้วยนะครับ