สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือเปล่า แต่ตัวเองคิดแบบนี้มาตลอดทุกครั้งที่เดินทางคนเดียว และทุกครั้งที่เดินทางไม่เคยชวนใคร เพราะโดยนิสัยส่วนตัวเป็นคนขี้เกรงใจ อะไรก็ได้ และไม่ค่อยพูด ฉะนั้นการไปไหนมาไหนคนเดียวจึงตอบโจทย์ตัวเองได้อย่างดีที่สุด
1. คือเราสามารถเปลี่ยนใจตัวเองได้ตลอดเวลา ตัดสินใจทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องคอยเกรงใจ หรือไม่ต้องมานั่งแย้งใครในสิ่งที่ไม่เห็นด้วย (ปกติก็ไม่แย้งใครอยู่แล้วเพราะอะไรก็ได้)
2. อีกอย่างที่สำคัญสำหรับตัวเองก็คือ เป็นคนกินง่าย อยู่ง่าย สกปรกสักนิด แต่ราคารับได้ ก็โอเค อาหารไม่อร่อยแต่อิ่มท้อง ก็ไม่เป็นไร ซึ่งบางครั้งสำหรับคนอื่นมันไม่โอเค
3. เป็นคนประเภทชอบอยู่กับตัวเอง ปกติทำแต่งาน และก็งาน ไม่ค่อยได้ใช้เวลากับตัวเองสักเท่าไหร่ การเดินทางคนเดียวมันทำให้เราได้ใช้เวลากับตัวเอง การนั่งมองดูกิจวัตรประจำวันของผู้คนมันทำให้รู้สึกปลง และรู้สึกว่าชีวิตมันต้องดำเนินต่อไป อย่าไปยึดติดกับอะไร
สรุปแล้วก็คือ อยู่คนเดียว เที่ยวคนเดียว กินคนเดียว มันทำให้เรามีสมาธิ รู้จักระมัดระวังมากขึ้น ทำให้เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตให้รอบคอบทุกวินาที และที่สำคัญเราจะเที่ยวอย่างสงบ เพราะไม่มีใครมาทำให้ขุ่นใจได้ หรือกังวลได้ ไม่ต้องกลัวพลัดหลงกับใคร หิวเมื่อไหร่ก็กิน ไม่ต้องคอยพะวงว่าคนอื่นจะหิวกับเราหรือเปล่า หลงทางก็แค่หาทางขึ้นรถบัสสายใหม่ ไม่ต้องฟังเสียงบ่นของคนอื่น และที่ขาดเสียไม่ได้ก็คือ ความทรงจำในละแต่ละทริปจะเป็นของล้ำค่าสำหรับตัวเอง เพราะตั้งแต่ต้นจนจบมีแค่เราที่วางแผนการเดินทางเอง เลือกทุกอย่างด้วยตัวเอง เที่ยวอย่างละเมียดละไม มันเป็นความทรงจำที่ไม่มีใครจะพรากไปจากเราได้ค่ะ
1. คือเราสามารถเปลี่ยนใจตัวเองได้ตลอดเวลา ตัดสินใจทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องคอยเกรงใจ หรือไม่ต้องมานั่งแย้งใครในสิ่งที่ไม่เห็นด้วย (ปกติก็ไม่แย้งใครอยู่แล้วเพราะอะไรก็ได้)
2. อีกอย่างที่สำคัญสำหรับตัวเองก็คือ เป็นคนกินง่าย อยู่ง่าย สกปรกสักนิด แต่ราคารับได้ ก็โอเค อาหารไม่อร่อยแต่อิ่มท้อง ก็ไม่เป็นไร ซึ่งบางครั้งสำหรับคนอื่นมันไม่โอเค
3. เป็นคนประเภทชอบอยู่กับตัวเอง ปกติทำแต่งาน และก็งาน ไม่ค่อยได้ใช้เวลากับตัวเองสักเท่าไหร่ การเดินทางคนเดียวมันทำให้เราได้ใช้เวลากับตัวเอง การนั่งมองดูกิจวัตรประจำวันของผู้คนมันทำให้รู้สึกปลง และรู้สึกว่าชีวิตมันต้องดำเนินต่อไป อย่าไปยึดติดกับอะไร
สรุปแล้วก็คือ อยู่คนเดียว เที่ยวคนเดียว กินคนเดียว มันทำให้เรามีสมาธิ รู้จักระมัดระวังมากขึ้น ทำให้เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตให้รอบคอบทุกวินาที และที่สำคัญเราจะเที่ยวอย่างสงบ เพราะไม่มีใครมาทำให้ขุ่นใจได้ หรือกังวลได้ ไม่ต้องกลัวพลัดหลงกับใคร หิวเมื่อไหร่ก็กิน ไม่ต้องคอยพะวงว่าคนอื่นจะหิวกับเราหรือเปล่า หลงทางก็แค่หาทางขึ้นรถบัสสายใหม่ ไม่ต้องฟังเสียงบ่นของคนอื่น และที่ขาดเสียไม่ได้ก็คือ ความทรงจำในละแต่ละทริปจะเป็นของล้ำค่าสำหรับตัวเอง เพราะตั้งแต่ต้นจนจบมีแค่เราที่วางแผนการเดินทางเอง เลือกทุกอย่างด้วยตัวเอง เที่ยวอย่างละเมียดละไม มันเป็นความทรงจำที่ไม่มีใครจะพรากไปจากเราได้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
อยากทราบว่าอะไรคือแรงบันดาลใจในการไปเที่ยวคนเดียวครับ ?
ลองถามความคิดเห็นดูครับเผื่อว่าจะได้ไอเดียหรือแนวคิดอะไรใหม่ๆบ้างครับ
***ขอบคุณทุกท่านนะครับที่มาแสดงความคิดเห็น ผมอ่านของหลายๆท่านแล้วชอบมากเลย ไม่คิดมาก่อนว่าการไปเที่ยวคนเดียวจะได้อะไรเยอะมากเลย เพราะปกติจะติดกังวลอะไรหลายๆอย่าง ตอนนี้ได้คำตอบละครับว่าจะลองไปเที่ยวคนเดียวดูสักครั้ง อ่านหลายๆความเห็นแล้วมีแรงฮึด อยากไปซะตอนนี้เลย 555 แต่คงเริ่มในประเทศก่อน รอให้มีประสบการณ์ก่อนแล้วค่อยไปต่างประเทศเอง ขอบคุณจากใจจริงครับผม