สวัสดีค่ะเราเคยตั้งกระทู้ไปแล้วกระทู้นึงคือแอบชอบเพื่อนของพี่ชาย แต่คือเราเพิ่งเคยแต่งพันทิปครั้งแรกเลยไม่ค่อยมีคนเข้ามาอ่านและมาให้คำปรึกษาเรา

เราก็เลยหยุดเขียนกระทู้นั้นไปจากที่เขียนมาได้เยอะแล้วก็ตามนะ และนี่ก็เลยเป็นกระทู้ที่2 คือกระทู้แรกของเรา เราได้เล่าเรื่องราวว่าประสบการณ์การแอบชอบของเราเป็นยังไงไปแล้ว พอมันผ่านมาระยะนึงมันก็โอเคขึ้นเหมือนพี่เขาสนใจ และนี่ก็คือสิ่งที่เราอยากจะขอถามความคิดเห็นคนที่เข้ามาอ่านกันบ้างอะค่ะ
ว่าตกลงมันเป็นความรู้สึกยังไงกันแน่ คือเพื่อนของพี่ชายเราอะเขาไม่รู้ว่าเราชอบนะตอนแรกอะ แต่คือเราก็ดีกับพี่เขาแล้วพี่เขาก็มานอนค้างที่บ้านของพี่ชายเราพอดีละเราก็นอนบ้านนั้นด้วย ก็เลยได้มีเวลาทำอะไรร่วมกันบางทีก็มีบางมุมมองที่เรากับพี่เขาได้ทำอะไรร่วมกัน ปรึกษากันบ้างบางทีเราก็สระผมให้พี่เขา-..- บางทีใกล้ชิดกันจนไม่รู้ว่าพี่เขารู้หรือว่าเราชอบหรือยังบางทีเล่นกันไปเล่นกันมามีครั้งนึงเราถามพี่เขาว่าอยากเห็นเวลาพี่โกรธจะเป็นยังไงพี่เขาก็บอกว่าพี่ไม่เคยโกรธจริงจังแต่ถ้าโกรธก็เดือดอะ เราก็อยากเห็นว่ะต้องทำไง แล้วพี่จะเป็นไงอะ พี่เขาก็ทุบหลังเรามา-.- เราก็เอิ่มเจ็บนะ ทุบไมเนี๋ยโห่แค่ถาม ละเราก็ทุบพี่เขากลับ ละพี่เขาก็โอ๋เราแล้วก็คว้าเราเข้าไปซุกอกแล้วก็ลูบหัวเราก็เอ่อเขิลวะ ละก็เลยกลัวมันจะเยอะไปเลยเนียนพูดไปว่าเหม็นจักแร้วะ พี่เขาก็เลยเลิกกอด 55555 มันก็เป้นโมเม้นที่ดีนะเหมือนมันเริ่มก้าวหน้าของความรู้สึกของคนสองคน แล้วก็มีอยู่วันนึงแฟนของพี่ชายเรา (อ่อเราลืมบอกไปพี่ชายเรากับแฟนของเขาเหมือนจะรู้ว่าเราชอบเพื่อนเขาเราขอเรียกพี่ที่เราชอบว่าอิทละกันตามกระทู้เก่า) แฟนของพี่ชายเราเขาก็ทักมาเรื่องพี่อิทคือตอนนั้นเราทำงานอยู่ เขาก็ทักมาว่า พี่ถามตรงๆนะรู้สึกดีกับอิทมันหรือป่าวเพราะอิทมันชอบที่น้องเป็นน้องคือแบบตอนนั้นเราเขิลมาก พี่เขาก็พิมนุ้นนี่มาเยอะมากเหมือนจะช่วย แล้วสักพักพี่อิทก็ทักมา บอกว่าไม่แน่วันนี้ถ้ามีรถจะไปหาที่ทำงานนะ ละก็ส่งสติกเกอร์หัวใจมา คือแบบมันก็เขิลอะ ละพี่เขาก็พิมต่อว่ามีไรก็ปรึกษาพี่ได้นะเลิกเพ้อได้แล้ว คือเราดูจากการพิมยังไงมันก็ไม่ใช่พี่อิทอะ เพราะพี่อิทน่าจะอยุ่บ้านกับพี่ชายเราพี่ชายเราน่าจะเป้นคนพิม เราก็แบบมันเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้พิมเองอะมันไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่ พอวันต่อมาเรากลับมาบ้านพี่เขาก็ทำหมูกะทะกินกันแต่พี่อิทแกเงียบ ไม่ชวนเราคุยไม่กล้าเข้ามานั่งใกล้เราเหมือนเดิม คือไม่รู้ว่าเขิล?? หรือไม่อยากให้เรารู้สึกเกินเลยไปมากกว่านี้ จนปัจุบันพี่เขาก็มานอนที่บ้าน มันก็มีบางมุมเรานอนอยู่ที่นอนกลางบ้านพี่เขาก็ขึ้นที่นอนมา แล้วเราก็เลยนั่ง แล้วก็เอาหมอนมาวางตรงขาพอดีมันหนาว สักพักพี่เขาก็มานอนหนุนคือแบบเราเดาใจพี่เขาไม่ออกอะ พอเราห่างกันเราก็ทักจะเฟสพี่เขาไปนะแต่ก่อนอะ พี่เขาก็ตอบเรานะ แต่เดี่ยวนี้อ่านแล้วไม่ตอบคือเรางงมากอะละก็แบบน้อยใจวะ เศร้าวะ เราทำไรผิด เราปรับตัวไม่ถูกอะ แล้วพอดีเมื่อวันเสาร์เราทะเลาะกับพี่ชายเรา ละพี่เขาสั่งKFC มากินกัน เราไม่ได้ลงไปกิน ตอนแรกแฟนพี่อิทเขาขึ้นมาตามแล้วก็ถามเราว่าเป้นไรเราก็สะบัดมือเหมือนไล่อะแต่เราไม่ได้ไล่นะเราจะให้พี่อิทแกไปง้อพี่เราเถอะอะไรประมาณนี้แล้วพี่แกก็ออกไปแฟนพี่เราก็เข้ามาเรียกเราต่อแล้วก็บอกเราว่า แบมไม่คุยกับอิทมันอ่อ เราก็บอกป่าวนะ เอ้าก็มันบอกแบมไม่ยอมคุยกับมัน คือก็รู้สึกผิดนิดๆ แต่ก็รู้สึกดีเหมือนได้เล่นตัวกลับ สักพักพี่เขาก้ลงไปกินกันละเขาก็เรียกเราอีกครั้งนี้เราปิดไฟในห้องเตรียมจะนอน แต่คือแบบเราคิดหลายเรื่องในหัวมาก ละก็ร้องไห้ออกมา


; สักพักพี่อิทแกก็ขึ้นมาตามเราอีกพร้อมไก่ทอดในมือพี่แกจะหาสวิตไฟแต่หาไม่เจอเราก็บอกไม่เอากินกันเลยแล้วคือเราเพิ่งร้องไห้เสร็จเสียงมันก็เลยไม่เหมือนเดิม พี่เขาก็บอกกินก่อน เราก็ไม่เอา พี่เขาก็บอกกินก่อนอยู่ประมาณ 5-6 รอบ จนเราบอกไม่เอาละก็ดันมือพี่แก ละพี่อิทก็เลยลงไป พอพี่เราไปส่งแฟนที่บ้านเสร๊จแล้วเราก็เลยลงมาจะมาคุยด้วยแต่พี่เราไม่ยอมคุย เราก็เออไม่เป้นไรหรอก เราก็มานั่งดูหนังกับพี่อิท สักพักพี่ชายเราก็เรียกพี่อิทไปนั่งดูหนังในโทรศัพท์ที่โซฟาโดยไม่เรียกเรา เราก็แบบอืมโอเค ไม่อยู่ก็ได้วะ เราก็เลยปิดทีวีขึ้นบ้าน พี่อิทเขาก็คงเห้นว่าเราเป็นไรว่ะ เขาก็เลยถามไปไหน ขึ้นบ้านนอนพรุ่งนี้มีสอบ พี่อิทก็ อ่อเค มันก็เออดีนะได้แอบเล่นตัวแต่พอวันต่อมาพี่แกก็นิ่งๆ เล่นกับเราบ้างไม่เล่นบ้างเราสับสนมากอะ
ตกลงพี่เขาชอบเราหรือป่าว???
ว่าตกลงมันเป็นความรู้สึกยังไงกันแน่ คือเพื่อนของพี่ชายเราอะเขาไม่รู้ว่าเราชอบนะตอนแรกอะ แต่คือเราก็ดีกับพี่เขาแล้วพี่เขาก็มานอนค้างที่บ้านของพี่ชายเราพอดีละเราก็นอนบ้านนั้นด้วย ก็เลยได้มีเวลาทำอะไรร่วมกันบางทีก็มีบางมุมมองที่เรากับพี่เขาได้ทำอะไรร่วมกัน ปรึกษากันบ้างบางทีเราก็สระผมให้พี่เขา-..- บางทีใกล้ชิดกันจนไม่รู้ว่าพี่เขารู้หรือว่าเราชอบหรือยังบางทีเล่นกันไปเล่นกันมามีครั้งนึงเราถามพี่เขาว่าอยากเห็นเวลาพี่โกรธจะเป็นยังไงพี่เขาก็บอกว่าพี่ไม่เคยโกรธจริงจังแต่ถ้าโกรธก็เดือดอะ เราก็อยากเห็นว่ะต้องทำไง แล้วพี่จะเป็นไงอะ พี่เขาก็ทุบหลังเรามา-.- เราก็เอิ่มเจ็บนะ ทุบไมเนี๋ยโห่แค่ถาม ละเราก็ทุบพี่เขากลับ ละพี่เขาก็โอ๋เราแล้วก็คว้าเราเข้าไปซุกอกแล้วก็ลูบหัวเราก็เอ่อเขิลวะ ละก็เลยกลัวมันจะเยอะไปเลยเนียนพูดไปว่าเหม็นจักแร้วะ พี่เขาก็เลยเลิกกอด 55555 มันก็เป้นโมเม้นที่ดีนะเหมือนมันเริ่มก้าวหน้าของความรู้สึกของคนสองคน แล้วก็มีอยู่วันนึงแฟนของพี่ชายเรา (อ่อเราลืมบอกไปพี่ชายเรากับแฟนของเขาเหมือนจะรู้ว่าเราชอบเพื่อนเขาเราขอเรียกพี่ที่เราชอบว่าอิทละกันตามกระทู้เก่า) แฟนของพี่ชายเราเขาก็ทักมาเรื่องพี่อิทคือตอนนั้นเราทำงานอยู่ เขาก็ทักมาว่า พี่ถามตรงๆนะรู้สึกดีกับอิทมันหรือป่าวเพราะอิทมันชอบที่น้องเป็นน้องคือแบบตอนนั้นเราเขิลมาก พี่เขาก็พิมนุ้นนี่มาเยอะมากเหมือนจะช่วย แล้วสักพักพี่อิทก็ทักมา บอกว่าไม่แน่วันนี้ถ้ามีรถจะไปหาที่ทำงานนะ ละก็ส่งสติกเกอร์หัวใจมา คือแบบมันก็เขิลอะ ละพี่เขาก็พิมต่อว่ามีไรก็ปรึกษาพี่ได้นะเลิกเพ้อได้แล้ว คือเราดูจากการพิมยังไงมันก็ไม่ใช่พี่อิทอะ เพราะพี่อิทน่าจะอยุ่บ้านกับพี่ชายเราพี่ชายเราน่าจะเป้นคนพิม เราก็แบบมันเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้พิมเองอะมันไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่ พอวันต่อมาเรากลับมาบ้านพี่เขาก็ทำหมูกะทะกินกันแต่พี่อิทแกเงียบ ไม่ชวนเราคุยไม่กล้าเข้ามานั่งใกล้เราเหมือนเดิม คือไม่รู้ว่าเขิล?? หรือไม่อยากให้เรารู้สึกเกินเลยไปมากกว่านี้ จนปัจุบันพี่เขาก็มานอนที่บ้าน มันก็มีบางมุมเรานอนอยู่ที่นอนกลางบ้านพี่เขาก็ขึ้นที่นอนมา แล้วเราก็เลยนั่ง แล้วก็เอาหมอนมาวางตรงขาพอดีมันหนาว สักพักพี่เขาก็มานอนหนุนคือแบบเราเดาใจพี่เขาไม่ออกอะ พอเราห่างกันเราก็ทักจะเฟสพี่เขาไปนะแต่ก่อนอะ พี่เขาก็ตอบเรานะ แต่เดี่ยวนี้อ่านแล้วไม่ตอบคือเรางงมากอะละก็แบบน้อยใจวะ เศร้าวะ เราทำไรผิด เราปรับตัวไม่ถูกอะ แล้วพอดีเมื่อวันเสาร์เราทะเลาะกับพี่ชายเรา ละพี่เขาสั่งKFC มากินกัน เราไม่ได้ลงไปกิน ตอนแรกแฟนพี่อิทเขาขึ้นมาตามแล้วก็ถามเราว่าเป้นไรเราก็สะบัดมือเหมือนไล่อะแต่เราไม่ได้ไล่นะเราจะให้พี่อิทแกไปง้อพี่เราเถอะอะไรประมาณนี้แล้วพี่แกก็ออกไปแฟนพี่เราก็เข้ามาเรียกเราต่อแล้วก็บอกเราว่า แบมไม่คุยกับอิทมันอ่อ เราก็บอกป่าวนะ เอ้าก็มันบอกแบมไม่ยอมคุยกับมัน คือก็รู้สึกผิดนิดๆ แต่ก็รู้สึกดีเหมือนได้เล่นตัวกลับ สักพักพี่เขาก้ลงไปกินกันละเขาก็เรียกเราอีกครั้งนี้เราปิดไฟในห้องเตรียมจะนอน แต่คือแบบเราคิดหลายเรื่องในหัวมาก ละก็ร้องไห้ออกมา