เรื่องมีอยู่ว่า เรากับพี่ชายของแฟน ทะเลาะกันไปมาเรื่อง เราจะย้ายไปอยู่กับน้องชาย(แฟนเรา)ที่บ้านเขา(เขาอยู่กันเป็นครอบครัว) แต่! เราดันแย่ตรงที่ คุยเร็วไปและยังเด็กกันอยู่.
ที่นี่ก็ได้คุยกับแม่แฟนว่าเรื่องย้ายกัน ก็ok ทั้งสองฝ่ายแต่ขอให้โตกันกว่านี้และมีงานทำช่วยจ่ายค่าบ้าน.และได้ปรึกษาแม่อีกทีว่าคิดยังไง? แม่ก็บอกไม่จำเป็นเราก็แค่ไปๆมาๆก็ได้ และเราก็คิดแบบแม่เรา.
จากนั้นก็เลยบอกกับพี่ชายแฟนว่า "ตอนแรกก็ว่าจะย้ายไปอยู่ด้วยนั้นแหละ". เพราะคุยกับแม่ว่าไม่ย้ายไปแล้วแต่จะไปๆมาๆแทน จากนั้นก็ทะเลาะกันตรงที่ พี่ชายแฟนไม่okและไม่ชอบเราเลย(เกลียด)ที่เราบอกว่า ก็ว่าจะย้ายไปนั้นแหละ เขาจริงจังแต่เราตอบกลับไปโดยไม่คิดความหมายของประโยคคำว่า
นั้นแหละ. ก็ขอโทษไปแต่เขาไม่รับ เพราะไม่ชอบการกระทำของเรา.
และจากนั้นแม่แฟนก็ถามว่า ทะเลาะอะไรกันลูก?
เราก็ตอบตามตรง ว่าแค่เข้าใจผิดกัน จากนั้นแม่แฟนก็ไปด่าพี่ชายและแฟนพี่ชายว่า เรื่องแค่นี้ทะเลาะกันทำไม? และพี่แก่ก็เริ่มเกลียดเรามากขี้นเพราะเราเอาเรื่องนี้ไปฟ้องแม่เขา แต่ในความหมายเรา คือตอบตามที่แม่เขาถามเฉยๆ จากนั้นก็โดนด่ายาวว่า ทำไรไม่คิด และที่แรงคือ อย่ามาตี2หน้ากับกูและแฟนกู! ซึ่งเราก็ขอโทษจากใจจริงและยอมรับสิ่งที่ทำผิดไป. แต่เขาก็บอก กูไม่ชอบคนตี2หน้าแบบ.
ซึ่งเรากับพี่ชายแฟนรู้จักกันมา 6-7ปี ในถานะรุ่นพี่รุ่นน้อง และไม่อยากโดนเกลียดทั้งในถานะพี่ของแฟนและรุ่นพี่. เป็นครั้งแรกที่โดนพี่ชายแฟนเกลียดและด่า และตามที่แฟนเราบอก จะโกรธทีโกรธนาน แต่ต้องมีเหตุผลที่มันแย่จริงๆถึงจะโกรธแรงๆและนาน.
และเราต้องทำยังไงดีละ? ทักไปขอโทษเมื่อวานเขาก็ไม่อ่านและไม่ตอบข้อความก่อนๆของเราเลย แม้แต่ชื่อที่เขาตั้งว่า น้องสะใจ ก็เอาออก.
เราเครียดมากๆเลยไม่รู้จะคุยไงดีตอนไปหาแฟน ไม่รู้จะทำตัวยังไงดีตอนลงจากห้องแฟนแล้วไปเจอพวกพี่เขาที่ชั่นล่างของบ้านตอนไปหาอะไรกิน. เรามีพี่เขาที่ค่อยเป็นที่ปรึกษาหรือเพื่อนแค่คนเดียวและไว้ใจ.
ส่วนแม่และพี่สาวเราก็คุยแต่ไม่ได้ว่างคุยกันบ่อย.
เราไม่อยากโดนทั้งเพื่อนของเขาหรือพี่เขามองว่า อีนี่ตี2หน้า เพราะเพื่อนพี่เขาชอบมาเที่ยวบ้านพี่แกบ่อยๆ. ไม่อยากโดนมองด้วยสายตาที่รังเกียจเราหรือเกลียด. ตอนนี้มืดแปดด้านเลย ทะเลาะกันมาตั้งแต่3-4วันที่แล้วจนถึงตอนนี้.
ทำยังไงให้พี่ชายและแฟนของพี่ชายแฟนหายโกรธหายเกลียดเรายังไงดีคะ?
ที่นี่ก็ได้คุยกับแม่แฟนว่าเรื่องย้ายกัน ก็ok ทั้งสองฝ่ายแต่ขอให้โตกันกว่านี้และมีงานทำช่วยจ่ายค่าบ้าน.และได้ปรึกษาแม่อีกทีว่าคิดยังไง? แม่ก็บอกไม่จำเป็นเราก็แค่ไปๆมาๆก็ได้ และเราก็คิดแบบแม่เรา.
จากนั้นก็เลยบอกกับพี่ชายแฟนว่า "ตอนแรกก็ว่าจะย้ายไปอยู่ด้วยนั้นแหละ". เพราะคุยกับแม่ว่าไม่ย้ายไปแล้วแต่จะไปๆมาๆแทน จากนั้นก็ทะเลาะกันตรงที่ พี่ชายแฟนไม่okและไม่ชอบเราเลย(เกลียด)ที่เราบอกว่า ก็ว่าจะย้ายไปนั้นแหละ เขาจริงจังแต่เราตอบกลับไปโดยไม่คิดความหมายของประโยคคำว่า
นั้นแหละ. ก็ขอโทษไปแต่เขาไม่รับ เพราะไม่ชอบการกระทำของเรา.
และจากนั้นแม่แฟนก็ถามว่า ทะเลาะอะไรกันลูก?
เราก็ตอบตามตรง ว่าแค่เข้าใจผิดกัน จากนั้นแม่แฟนก็ไปด่าพี่ชายและแฟนพี่ชายว่า เรื่องแค่นี้ทะเลาะกันทำไม? และพี่แก่ก็เริ่มเกลียดเรามากขี้นเพราะเราเอาเรื่องนี้ไปฟ้องแม่เขา แต่ในความหมายเรา คือตอบตามที่แม่เขาถามเฉยๆ จากนั้นก็โดนด่ายาวว่า ทำไรไม่คิด และที่แรงคือ อย่ามาตี2หน้ากับกูและแฟนกู! ซึ่งเราก็ขอโทษจากใจจริงและยอมรับสิ่งที่ทำผิดไป. แต่เขาก็บอก กูไม่ชอบคนตี2หน้าแบบ.
ซึ่งเรากับพี่ชายแฟนรู้จักกันมา 6-7ปี ในถานะรุ่นพี่รุ่นน้อง และไม่อยากโดนเกลียดทั้งในถานะพี่ของแฟนและรุ่นพี่. เป็นครั้งแรกที่โดนพี่ชายแฟนเกลียดและด่า และตามที่แฟนเราบอก จะโกรธทีโกรธนาน แต่ต้องมีเหตุผลที่มันแย่จริงๆถึงจะโกรธแรงๆและนาน.
และเราต้องทำยังไงดีละ? ทักไปขอโทษเมื่อวานเขาก็ไม่อ่านและไม่ตอบข้อความก่อนๆของเราเลย แม้แต่ชื่อที่เขาตั้งว่า น้องสะใจ ก็เอาออก.
เราเครียดมากๆเลยไม่รู้จะคุยไงดีตอนไปหาแฟน ไม่รู้จะทำตัวยังไงดีตอนลงจากห้องแฟนแล้วไปเจอพวกพี่เขาที่ชั่นล่างของบ้านตอนไปหาอะไรกิน. เรามีพี่เขาที่ค่อยเป็นที่ปรึกษาหรือเพื่อนแค่คนเดียวและไว้ใจ.
ส่วนแม่และพี่สาวเราก็คุยแต่ไม่ได้ว่างคุยกันบ่อย.
เราไม่อยากโดนทั้งเพื่อนของเขาหรือพี่เขามองว่า อีนี่ตี2หน้า เพราะเพื่อนพี่เขาชอบมาเที่ยวบ้านพี่แกบ่อยๆ. ไม่อยากโดนมองด้วยสายตาที่รังเกียจเราหรือเกลียด. ตอนนี้มืดแปดด้านเลย ทะเลาะกันมาตั้งแต่3-4วันที่แล้วจนถึงตอนนี้.