ระบายเรื่องแอดมิชชั่น

เราไม่รู้ว่า เราจะเกิดมาทำไม มาชดใช้กรรมอย่างนั้นหรือ แสดงว่าชาติที่แล้ว เราทำกรรมหนักมากเลยใช่ไหม

อยากจะเข้าม.รัฐบาลต้องเป็นม.ที่ดังเท่านั้น
อยากจะเข้าเอกชนก็ไม่ให้
อยากจะเข้าราชภัฏก็ไม่ให้
ต้องจุฬา มธ เกษตร เท่านั้น

บางทีมันก็เหนื่อยนะ พยายามทำตัวดีมาตั้งแต่เด็กแล้ว จากเด็กที่ไม่สนใจการเรียน ติด 0 มาตลอด
ตอนนี้ก็สามารถรักษาเกรดอยู่ระดับ 3 มาตลอด

คือแล้วไง ญาติพี่น้อง พ่อแม่พี่ เรียน มหาวิทยาลัย ดังๆกันหมด เราก็เลยต้องเรียนตามหรอ

คณะบางคณะ มันก็ไม่มีในมหาวิทยาลัยนั้น คือเราก็เรียนสายศิลป์ด้วยไง เวลาจะหารับตรงที่ไหนมันก็หายาก

เค้าก็เอาแต่ว่าเรา ว่าทีลูกคนอื่นยังทำได้เลย เพื่อนคนนั้นติดมหาวิทยาลัยไปแล้วนะ ทำไมไม่ทำได้อย่างเพื่อนบ้าง

พอเราจะเอามหาวิทยาลัยรัฐบาลอันนี้ ก็บอกว่าจะเรียนได้เหรอ แค่จับมีดยังกลัวเลย จนมันหมดเขตรับสมัครไปแล้ว

พอเราจะเอามหาวิทยาลัยรัฐบาลอันนี้ ก็บอกว่า มันเรียนที่วิทยาเขต...มันไกล แร้นแค้น ทั้งๆที่ชื่อมหาวิทยาลัยอันนี้ก็ดัง เราเลยต้องเลือกคณะที่เราไม่ชอบ ยื่นคะแนนไป

เรารู้ว่าเราไม่เก่ง เรายื่นคะแนนไปหลายที่มาก เช่น มธ มก ม.บูรพา มช ศิลปากร มฟล มศว แต่เราโง่ไง มันดันติดแค่ที่เดียว แล้วพอเราไปสอบ เราก็โง่อีก สอบสัมภาษณ์ไม่ผ่านไง

คะแนนเราน้อยมาก คงไม่ต้องยื่นแอดมิชชั่นแล้วล่ะ ยังไงมันก็ไม่ติด

เอกชนก็ไม่ให้เรียน บอกว่าโง่ขนาดนี้ ก็โดนไล่ออกอยู่ดี

เขียนไปร้องไห้ไป น้ำตาที่ออกมาเป็นลิตร ไม่เหลือให้ไหลออกมาอีกแล้ว ที่ออกมาน่าจะเป็นเลือดมากกว่า

ตอนนี้รู้สึกหายใจไม่ออก จมูกตันไปหมด ตาบวมเป่ง คาดว่าน่าจะใกล้ตายเร็วๆนี้

ก็ดีเหมือนกัน เราไม่รู้จะเกิดมาทำไม ทำอะไรก็ผิดไปหมด ไม่ใช่แค่เรื่องเรียน ครอบครัวก็เช่นกัน