เราสมัครไอดีใหม่มาค่ะ ไอดีเก่ามีรีวิวท่องเที่ยวที่เพื่อนๆรุ้จักอยุ่ ไม่อยากให้ใครรุ้ตัวตนเนอะ แล้วก้เลือกกระทู้คำถามเพราะไม่ได้ยืนยันตัวตนด้วย เอาเปนว่าอยากแชร์ประสบการณ์และเก็บไว้เป็นความทรงจำด้วย ก่อนที่มวลความรู้สึกดีๆเหล่านี้จะเลือนลางไปค่ะ จริงๆ ต้องใส่เรทด้วย 15+หรือ 18+ ดีอ่ะ ไม่รุ้สิไม่แน่ใจ แต่เดี๊ยวหาว่าเรียกเรทติ้งเนอะ ใส่ตรงนี้ละกัน 5555
ปล.เรื่องราวมีปรับแต่งเล็กน้อย (ให้ซอฟต์ลง --)
3
2
1
เริ่มค่ะ !
เรามีโอกาสได้ไปใช้ชีวิตอยู่กับฟาร์มแฟมิลี่ของโครงการวูฟในประเทศญี่ปุ่นมาค่ะ ฟาร์มที่เราไปอยู่ในจังหวัดที่ไม่ห่างจากโตเกียวเท่าไหร่นัก เหตุผลที่เราเลือกที่นี่เพราะเราอยากเที่ยวโตเกียวค่ะ แค่นั้นเลย เลยพยายามเลือกพิกัดที่ใกล้และเดินทางสะดวก ก้มาลงเอยที่นี่... ที่ๆให้ประสบการณ์ลืมไม่ลงกับเรามากมาย
เราขอไม่บอกนะคะว่าทำงานอะไร ขอโฟกัสเรื่องทั่วๆไปในการดำเนินชีวิต จะไม่เจาะจงรายละเอียดมากมาย โซเชียลไว้ใจไม่ได้ค่ะ เซฟตัวเองไว้ก่อนเนอะ เรื่องราวมันก็แซ่บพริกกระเหรี่ยงอยู่ ฮ่าาา
ที่นี่เป็นบ้านสไตล์ญี่ปุ่นแท้ๆค่ะ สวยมากกก แต่ข้างในรีโนเวทจนทันสมัยแล้ว ด้านล่างจะเปนห้องนอนวูฟเฟอร์ 3 ห้อง ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องน้ำ ซึ่งมันดีทุกอย่าง เสียแค่ไม่มีฮีทเตอร์ค่ะ! คุณอ่านไม่ผิดหรอกค่ะไม่ มี ฮีท เตอร์ ! จะมีแค่ใต้โต๊ะโคทัตสึเท่านั้น ส่วนด้านบนจะเปนพื้นที่ส่วนตัวของโฮสค่ะ เปนสองสามีภรรยา บ้านข้างๆหลังเล็กจะเปนของพ่อแม่สามีค่ะ ซึ่งเปนเจ้าของฟาร์มดั้งเดิมนี่แหละค่ะ ท่านจะมาใช้ครัวร่วมกับเราในการทานอาหาร แต่ก้ไม่ได้ทานพร้อมกันสะทีเดียวนะคะ มันจะแออัดไปเวลาวูฟเฟอร์เยอะๆ เพราะที่นี่รับได้สูงสุด 4 คนเลยทีเดียว
มันสนุกตรงนี้แหละค่ะคุณผู้ช้มมมม เราได้เจอเพื่อนอะราวเดอะเวิร์ลเลย เวลา ญ ล้วนก้สนุก เม้ามอยหอยกาบกันไปเรื่อย ทำกับข้าวด้วยกันบ้าง ไปเที่ยวด้วยกันแบบเกิร์ลๆบ้าง ดีงามค่ะ
แต่ก้นั่นแหละค่ะ มีพบเจอก็ต้องมีพลัดพราก คนหน้าใหม่ๆก็หมุนเวียนมา ส่วนเราก้อยู่เปนรุ่นพี่สวยๆ คอยบอกกฎเกณฑ์นั่นนี่ของบ้าน รุ้สึกมีอำนาจเบาๆ 555
หลักการปฏิบัติตัวของวูฟเฟอร์ที่นี่มีง่ายๆดังนี้
- เริ่มงาน 8 โมง จะตื่นกี่โมงก้ช่าง 8 โมงต้องพร้อมทำงาน
- พักกลางวัน 11.30 งานไม่เสร็จก้ไม่เป็นไร กลับมาพักได้ แล้ว บ่ายโมงเริ่มงานช่วงบ่าย
- เลิกงาน 4 โมง เหมือนเดิมงานไม่เสร็จ ไม่เป็นไร แต่ส่วนมากงานเสร็จก่อนเวลาจนต้องเดินไปถามว่าให้ทำไรต่อดี
- ข้าวเช้าหากินเองในครัว มีซุปกับข้าวหุงให้ ผลไม้ ซีเรียล ขนมปัง แยม เนย นม มีหมด
- ข้าวกลางวันและเย็นเตรียมให้ตรงเวลา เที่ยง และ 6 โมงเย็น
- ล้างจานชามของตัวเองหลังทานเสร็จ
- ไม่ควรใช้จานแก้วตะเกียบของสมาชิกในบ้าน
- ควรใช้ห้องอาบน้ำด้านนอก ซึ่งหนาวโคตรรรรร
- ห้องนั่งเล่นอีกห้องเปนของพ่อแม่สามีห้ามยุ่ง
- ชั้นสองก้ห้ามยุ่ง
- เปิดไฟเปิดฮีทเตอร์ใต้โต๊ะโคทัตสึแล้วปิดด้วย
- หยุดอาทิตย์ละครั้งค่ะ โฮสก้น่ารักกก จะแนะนำให้ไปเที่ยวนั่นนี่เสมอ บางทีก้พาไปเลย
หลักๆก้ประมานนี้ มีหยุมหยิมนิดหน่อยตามสไตล์คนญี่ปุ่น ไม่ยากเนอะ ชิววว
แล้ววันนึงก็ชีวิตผกผันค่ะ จาก ญ ล้วนมาพักใหญ่ ก้กลายเปนชายแทนค่ะ ผู้เข้าชิงท่านแรก ไม่ใช่และ ! คนแรกที่เข้ามาเป็นชนชาติพูดสเปนชาตินึงค่ะ แต่เขาเรียนภาษาญี่ปุ่นมานะคะ ค่อนข้างจะดีเลยแหละ ให้ชื่อสเปนละกัน ต่อมาอีก 2 วันเห็นจะได้ ก็มีชายอีกคนเข้ามายึดพื้นที่ตรงกลางระหว่างเรา เพ้อเจ้อละ -- ชายที่สองนี่มาจากประเทศเพื่อนบ้านชาวอาเซียน ให้ชื่ออาละกัน อานี่ไม่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นเลยยยยยยยย เรามีบ้างนิดหน่อย ก้คอยสอนคอยบอกค่ะ เพราะในครอบครัวญปนี่เขาจะมีคำทักทายกัน คำพูดก่อนทานอาหาร หลังทานอาหารค่ะ ก้บอกๆอาไป
ขอเล่าเรื่องของสเปนหน่อย นางเปนคนแปลกๆค่ะชอบพูดงึมงำแล้วก้ขำคนเดียว คนในบ้านเรียกนางว่า"นิตะ นิตะ" ความหมายประมานว่าเป็นพวกขำหึๆในลำคอประมานนี้อ่ะค่ะ โฮสก้พยายามอธิบายแต่นางหาภาษาอังกฤษคำนี้ไม่ได้ giggles ก้ไม่เชิง เราเข้าใจอารมณ์นะ น่าจะเป็นพวกจิตๆในมังงะที่เคยอ่านไรงี้ ด้วยเหตุนี้เราจึงเข้ากับนางไม่ค่อยได้ค่ะ คือไม่ค่อยได้คุยกันค่ะ ปกติจะมนุษยสัมพันธ์ดี แต่คนนี้นี่เข้าไม่ถึงจริงๆ กินข้าวเสร็จก้แยกย้าย เราก้ฝังตัวเองที่โต้ะ นางก้หายเข้าห้องไปเลย
เดี้ยวจะมีเรื่องผกผันของสเปนนี่แหละที่ทำให้เรากับอาต้องอยู่ด้วยกันสองคนแล้วก้เปนจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมดที่เราจะเล่าค่ะ
--- เราพิมไว้หมดแล้ว แต่อาจจะต้องมีขาดตอนบ้างเรื่องมันยาวมากกกกก เพราะต้องนอน ต้องเรียน ต้องเที่ยวเล่นค่าาา ก่อนจะลงเราจะอ่านทวนอย่างละเอียดและปรับแก้ภาษาด้วย ถ้าใครรออ่านก้ขอโทษจริงๆนะคะ ---
แฉ!! ประสบการณ์WWOOFกับชายแปลกหน้า ที่ฟินจนเก้ากับซันนี่ต้องร้องขอชีวิต
ปล.เรื่องราวมีปรับแต่งเล็กน้อย (ให้ซอฟต์ลง --)
3
2
1
เริ่มค่ะ !
เรามีโอกาสได้ไปใช้ชีวิตอยู่กับฟาร์มแฟมิลี่ของโครงการวูฟในประเทศญี่ปุ่นมาค่ะ ฟาร์มที่เราไปอยู่ในจังหวัดที่ไม่ห่างจากโตเกียวเท่าไหร่นัก เหตุผลที่เราเลือกที่นี่เพราะเราอยากเที่ยวโตเกียวค่ะ แค่นั้นเลย เลยพยายามเลือกพิกัดที่ใกล้และเดินทางสะดวก ก้มาลงเอยที่นี่... ที่ๆให้ประสบการณ์ลืมไม่ลงกับเรามากมาย
เราขอไม่บอกนะคะว่าทำงานอะไร ขอโฟกัสเรื่องทั่วๆไปในการดำเนินชีวิต จะไม่เจาะจงรายละเอียดมากมาย โซเชียลไว้ใจไม่ได้ค่ะ เซฟตัวเองไว้ก่อนเนอะ เรื่องราวมันก็แซ่บพริกกระเหรี่ยงอยู่ ฮ่าาา
ที่นี่เป็นบ้านสไตล์ญี่ปุ่นแท้ๆค่ะ สวยมากกก แต่ข้างในรีโนเวทจนทันสมัยแล้ว ด้านล่างจะเปนห้องนอนวูฟเฟอร์ 3 ห้อง ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องน้ำ ซึ่งมันดีทุกอย่าง เสียแค่ไม่มีฮีทเตอร์ค่ะ! คุณอ่านไม่ผิดหรอกค่ะไม่ มี ฮีท เตอร์ ! จะมีแค่ใต้โต๊ะโคทัตสึเท่านั้น ส่วนด้านบนจะเปนพื้นที่ส่วนตัวของโฮสค่ะ เปนสองสามีภรรยา บ้านข้างๆหลังเล็กจะเปนของพ่อแม่สามีค่ะ ซึ่งเปนเจ้าของฟาร์มดั้งเดิมนี่แหละค่ะ ท่านจะมาใช้ครัวร่วมกับเราในการทานอาหาร แต่ก้ไม่ได้ทานพร้อมกันสะทีเดียวนะคะ มันจะแออัดไปเวลาวูฟเฟอร์เยอะๆ เพราะที่นี่รับได้สูงสุด 4 คนเลยทีเดียว
มันสนุกตรงนี้แหละค่ะคุณผู้ช้มมมม เราได้เจอเพื่อนอะราวเดอะเวิร์ลเลย เวลา ญ ล้วนก้สนุก เม้ามอยหอยกาบกันไปเรื่อย ทำกับข้าวด้วยกันบ้าง ไปเที่ยวด้วยกันแบบเกิร์ลๆบ้าง ดีงามค่ะ
แต่ก้นั่นแหละค่ะ มีพบเจอก็ต้องมีพลัดพราก คนหน้าใหม่ๆก็หมุนเวียนมา ส่วนเราก้อยู่เปนรุ่นพี่สวยๆ คอยบอกกฎเกณฑ์นั่นนี่ของบ้าน รุ้สึกมีอำนาจเบาๆ 555
หลักการปฏิบัติตัวของวูฟเฟอร์ที่นี่มีง่ายๆดังนี้
- เริ่มงาน 8 โมง จะตื่นกี่โมงก้ช่าง 8 โมงต้องพร้อมทำงาน
- พักกลางวัน 11.30 งานไม่เสร็จก้ไม่เป็นไร กลับมาพักได้ แล้ว บ่ายโมงเริ่มงานช่วงบ่าย
- เลิกงาน 4 โมง เหมือนเดิมงานไม่เสร็จ ไม่เป็นไร แต่ส่วนมากงานเสร็จก่อนเวลาจนต้องเดินไปถามว่าให้ทำไรต่อดี
- ข้าวเช้าหากินเองในครัว มีซุปกับข้าวหุงให้ ผลไม้ ซีเรียล ขนมปัง แยม เนย นม มีหมด
- ข้าวกลางวันและเย็นเตรียมให้ตรงเวลา เที่ยง และ 6 โมงเย็น
- ล้างจานชามของตัวเองหลังทานเสร็จ
- ไม่ควรใช้จานแก้วตะเกียบของสมาชิกในบ้าน
- ควรใช้ห้องอาบน้ำด้านนอก ซึ่งหนาวโคตรรรรร
- ห้องนั่งเล่นอีกห้องเปนของพ่อแม่สามีห้ามยุ่ง
- ชั้นสองก้ห้ามยุ่ง
- เปิดไฟเปิดฮีทเตอร์ใต้โต๊ะโคทัตสึแล้วปิดด้วย
- หยุดอาทิตย์ละครั้งค่ะ โฮสก้น่ารักกก จะแนะนำให้ไปเที่ยวนั่นนี่เสมอ บางทีก้พาไปเลย
หลักๆก้ประมานนี้ มีหยุมหยิมนิดหน่อยตามสไตล์คนญี่ปุ่น ไม่ยากเนอะ ชิววว
แล้ววันนึงก็ชีวิตผกผันค่ะ จาก ญ ล้วนมาพักใหญ่ ก้กลายเปนชายแทนค่ะ ผู้เข้าชิงท่านแรก ไม่ใช่และ ! คนแรกที่เข้ามาเป็นชนชาติพูดสเปนชาตินึงค่ะ แต่เขาเรียนภาษาญี่ปุ่นมานะคะ ค่อนข้างจะดีเลยแหละ ให้ชื่อสเปนละกัน ต่อมาอีก 2 วันเห็นจะได้ ก็มีชายอีกคนเข้ามายึดพื้นที่ตรงกลางระหว่างเรา เพ้อเจ้อละ -- ชายที่สองนี่มาจากประเทศเพื่อนบ้านชาวอาเซียน ให้ชื่ออาละกัน อานี่ไม่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นเลยยยยยยยย เรามีบ้างนิดหน่อย ก้คอยสอนคอยบอกค่ะ เพราะในครอบครัวญปนี่เขาจะมีคำทักทายกัน คำพูดก่อนทานอาหาร หลังทานอาหารค่ะ ก้บอกๆอาไป
ขอเล่าเรื่องของสเปนหน่อย นางเปนคนแปลกๆค่ะชอบพูดงึมงำแล้วก้ขำคนเดียว คนในบ้านเรียกนางว่า"นิตะ นิตะ" ความหมายประมานว่าเป็นพวกขำหึๆในลำคอประมานนี้อ่ะค่ะ โฮสก้พยายามอธิบายแต่นางหาภาษาอังกฤษคำนี้ไม่ได้ giggles ก้ไม่เชิง เราเข้าใจอารมณ์นะ น่าจะเป็นพวกจิตๆในมังงะที่เคยอ่านไรงี้ ด้วยเหตุนี้เราจึงเข้ากับนางไม่ค่อยได้ค่ะ คือไม่ค่อยได้คุยกันค่ะ ปกติจะมนุษยสัมพันธ์ดี แต่คนนี้นี่เข้าไม่ถึงจริงๆ กินข้าวเสร็จก้แยกย้าย เราก้ฝังตัวเองที่โต้ะ นางก้หายเข้าห้องไปเลย
เดี้ยวจะมีเรื่องผกผันของสเปนนี่แหละที่ทำให้เรากับอาต้องอยู่ด้วยกันสองคนแล้วก้เปนจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมดที่เราจะเล่าค่ะ
--- เราพิมไว้หมดแล้ว แต่อาจจะต้องมีขาดตอนบ้างเรื่องมันยาวมากกกกก เพราะต้องนอน ต้องเรียน ต้องเที่ยวเล่นค่าาา ก่อนจะลงเราจะอ่านทวนอย่างละเอียดและปรับแก้ภาษาด้วย ถ้าใครรออ่านก้ขอโทษจริงๆนะคะ ---