แชร์ประสบการณ์การบริการสุด(เกรด)D ของ mr.bun

คือวันนี้ไป รพ.หนึ่งในแถวๆสีลมครับ แล้วหิว เลยสั่ง mr.bun มากิน แล้วเจอคนขายผู้ชายออกวันรุ่นมาขายเนอะ ผมก็พูดว่า (คนขายใช้เปน ก ละกัน)
ผม : ขอบันช็อกชิปกาแฟครับ
ก : //หยิบขนม// 15 บ.
ผม : (คิด) มันมีโปรด้วยเหรอเนี่ย ติดราคา 18 // ยื่นตัง
ก : //ยื่นขนมใส่ซองมิดชิด

ระหว่างนั้นก็เดินไปสักพัก ไม่ไกลร้านเท่าไหร่ พบว่า มันเป็นบันกาแฟธรรมดา ก็เลยย้อนกลับร้าน

ผม : เอ่อ ผมบอกว่าขอเปนบันกาแฟช็อกชิปครับ เปลี่ยนได้มั้ยครับ
ก : //จากที่หน้าไม่เรียกลูกค้าแล้วมาหน้าบึ้งอีก// คือ...พี่คิดเงินไปแล้วนะครับ...
ผม : //มองหน้า// (คิด) คือจะไม่รับผิดชอบใช่มั้ย ด้ายยย แล้วก็พูดว่า งั้นไม่เปนไรครับ เดี๋ยวเอาเพิ่มอีกชิ้นก็ได้

คือคนขายก็มองแล้วเหมือนขี้เกียจใส่ถุงมั้ง ก็เลยบอกว่า

ก : งั้นก็เอามาเพิ่ม 3 บาท (รวมเปน 18 ฿)
ผม : //ยื่นตัง 3฿ ครบถ้วน
ก : 3บ. (เสียงหนัก+รับแบบไม่ดูตังเลย+มองหน้าผม)
ผม : ก็ 3฿ ไงครับ
ก : //มองเหรียญ 3฿ ครบถ้วนแล้วก็เก็บตัง จบ

คือเหมือนมันเป็นงานบริการนะ...ยิ้มหน่อยสิ พูดหัดให้ทันมีหางเสียงด้วย ถ้าจะขายแบบนี้ไปขายที่อื่นเหอะ ตัวขนมที่ทำก็บอกลักษณะอีก เพลียจริงๆ เฮ้อออ...

ไม่ใช่แค่สาขานี้นะครับ สาขาอื่นก็เหมือนกัน แต่ตอนนี้คนขาย เป็นสาวกลางคน สมมุติเปน ข
ผม : //พูดชื่อเมนูเดิม
ข : 17฿ (เสียงมุบมิบ)
ผม : อะไรนะครับ
ข : สิบ เจ็ด บาท (ราคาไม่เท่ากัน)
ผม : ครับ... ไม่ใส่ถุงนะครับ
ข : //หยิบถุงพอดีพร้อมทำหน้าบึ้ง แล้วยื่นแบบไม่พอใจ จบ

คืออยากให้ พนง. ปรับปรุงตัวกว่านี้นะครับ ถ้าอยู่ในสังคมอย่างงี้ลำบากแน่ เพลียจัง กินแบรนด์ดีกว่า บ๊ายบายครับ