สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลยละกันผมเป็นคนอารมณ์ดีครับ แต่คือเวลาผมใช้ชีวิตในบางครั้งผมคิดว่าผมบ้ารึป่าว
คือแบบว่าผมคุยกับใครเนี่ย มันต้องเป็นเรื่องฮาๆ และคนที่คุยกับผมบอกตรงๆขำกี๊แตกกันทุกผมไม่รู้ว่าอะไรทำให้ผมคิดอะไรฮาๆได้ตลอดขนาดนี้ ผมเป็นคนชอบภาษาอังกฤษครับ ดูยูทูปดูหนังฟังเพลงส่วนใหญ่ก็เสพแต่สื่อที่มาจากเมกา อ่านหนังสือก็ชอบแบบเป็นภาษาอังกฤษ แปลได้ไม่หมดก็อ่าน แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเวลาผมทำอะไรแม้กระทั้งอ่านหนังสือดูคลิปผมก็ชอบคิดอะไรฮาๆตลกๆตลอดเวลาอยู่คนเดียวก็ขำคนเดียวนั่นแหละ (คนอื่นเห็นต้องว่าเราบ้าแน่ๆ

)
ผมอยากรู้ว่าที่ผมเป็นมันปกติรึป่าว การที่เราฟัง พูด คิด หรืออ่านหลายๆภาษาทำให้สมองเราเลอะเลือนมั้ย จนทำให้ผมเป็นคนคิดอะไรฮาๆตลอด เบื่อมากเวลาไปยืนรอรถสองแถวแล้วบางทีคิดอะไรแล้วมันอดขำไม่ไหว จนคนอื่นมองมา
ปล.ผมอายุ 17 ครับ
ผมบ้าไหมครับ หรือผมเลอะเลือน?
คือแบบว่าผมคุยกับใครเนี่ย มันต้องเป็นเรื่องฮาๆ และคนที่คุยกับผมบอกตรงๆขำกี๊แตกกันทุกผมไม่รู้ว่าอะไรทำให้ผมคิดอะไรฮาๆได้ตลอดขนาดนี้ ผมเป็นคนชอบภาษาอังกฤษครับ ดูยูทูปดูหนังฟังเพลงส่วนใหญ่ก็เสพแต่สื่อที่มาจากเมกา อ่านหนังสือก็ชอบแบบเป็นภาษาอังกฤษ แปลได้ไม่หมดก็อ่าน แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเวลาผมทำอะไรแม้กระทั้งอ่านหนังสือดูคลิปผมก็ชอบคิดอะไรฮาๆตลกๆตลอดเวลาอยู่คนเดียวก็ขำคนเดียวนั่นแหละ (คนอื่นเห็นต้องว่าเราบ้าแน่ๆ
ผมอยากรู้ว่าที่ผมเป็นมันปกติรึป่าว การที่เราฟัง พูด คิด หรืออ่านหลายๆภาษาทำให้สมองเราเลอะเลือนมั้ย จนทำให้ผมเป็นคนคิดอะไรฮาๆตลอด เบื่อมากเวลาไปยืนรอรถสองแถวแล้วบางทีคิดอะไรแล้วมันอดขำไม่ไหว จนคนอื่นมองมา
ปล.ผมอายุ 17 ครับ