สวัสดีค่ะ...
นี้เป็นกระทู้แรกของเรา และคงเป็นกระทู้สุดท้ายด้วยล่ะค่ะ
เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องจริง 80% อีก 20% เป็นเรื่องแต่ง กลัวคนรอบข้างจะรู้ (เพื่อนๆชอบอ่านพันทิป ^^)
คือเราก็เป็นคน คนหนึ่งที่ธรรมดา ธรรมดามากๆ หลังจากเรียนจบก็ทำงาน
เช้าตื่นนอน ทำงาน กลับบ้าน แล้วก็นอนหลับ
ชีวิตธรรมดาๆแบบนี้ ก็ผ่านช่วงชีวิตที่มีสีสันมาหลายรูปแบบ จนบางทีก็คิดว่า...
เราผ่านมาได้ยังไง? เอาความเข้มแข็งแบบนี้มาจากไหน?
เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ เรื่องนี้ไม่เศร้า ไม่ดราม่า คำพูดธรรมดา
แต่อยากให้คนที่กล่าวหาเรา เข้าใจเราอีกมุมหนึ่งบ้าง
1
2
3
.....
เริ่มค่ะ
เรื่องนี้เกิดมา 7 ปีแล้วค่ะ ช่วงนั้นเรายังอยู่มัธยมอยู่เลย เรามีแฟนอยู่คนหนึ่ง ซึ่งเข้าจะเป็นคนที่เด่น คนหนึ่งเลยล่ะค่ะในโรงเรียน
เป็นนักกีฬาโรงเรียน นักดนตรี หน้าตาก็พอได้ ได้ดีเลยล่ะ แต่มันติดตรงนี้ เค้าคนนี้เจ้าชู้มาก แต่ไม่มากเท่าไหร่ ตามประสาคนเด่น
(ขอเรียกแทนว่าเอ) ตอนเราคบกับพี่เอก็เหมือนเด็กมัธยมคบกันทั่วๆไป โดนเพื่อนแซวบ้าง ถือกระเป๋าให้บ้างเวลาเลิกเรียน อายๆ เขินๆกัน
คือด้วยนิสัยเรา เราเป็นคนขี้อาย รักนวลสงวนตัว ด้วยนิสัยแบบนี้ล่ะมั่งก็เลยทำให้พี่เอเบื่อ พี่เอเลยหาคนเข้ามาแทนที่เราไปเรื่อยๆ
เรามาก่อน แต่สุดท้ายเราก็กล่ายเป็นกิ๊ก คบกันแบบลับๆ แอบคุย แอบเจอกัน แม้แต่เพื่อนก็ห้ามบอก หลายคนคงสงสัยทำไมถึงยอม
เพราะหลงมั่งค่ะ แฟนคนแรก รู้จักความรักก็เพราะคนนี้แหละ ช่วงเวลาคบกันแบบนี้ เราก็มีคนเข้ามานะ เข้ามาคบแบบเปิดเผยเลยก็มี
หล่อกว่า เท่กว่า ดีกว่า แต่เราก็ไปไม่รอดเลิกทุกคน เป็นเพราะเรารักพี่เอ หลงพี่เอ พอพี่เอรู้ก็ต้องเลิก แต่สำหรับพี่เอนะ เดินจับมือกันต่อหน้าเราก็ทน (โง่จัง) เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนพี่เอจบมัธยม ไปเรียนต่อที่มหาลัย ซึ่งเป็นจังหวัดใกล้เคียงกันนี่แหละ ตอนนั้นเราก็แอบหวั่นๆนะ ว่าพี่เอจะมีใครที่เราไม่รู้รึป่าว เราคิดนะเรารู้ดีกว่าไม่รู้ จริงๆก็มีค่ะ ตามสเต็ปเลย ไม่เรื่อยๆ ตอนนั้นเราอยู่ ม.6 ค่ะ เราก็เริ่มอยากสวย เราก็เลยไปจัดฟัน เราฟันเหยินด้วยมั่ง ยอมลงทุนนั่งรถเมย์ไปจัดที่คลินิกจังหวัดเดียวกับพี่เอเรียนเลยนะ รู้นะว่าจัดฟันแล้วมันทรมาน แต่ก็ยอมเพื่อความสวย พอจัดไปสักพักหน้าก็เริ่มเข้าที่ หน้าเริ่มเรียว เป็นทรงขึ้น เริ่มจะสวยแล้วแหละเราว่านะ 55555 เพราะแบบนี้พี่เอเลยหวงค่ะ (มั่งนะ อิอิ) พี่เอเลยคบเราแบบเปิดเผย เริ่มมีเม้นใน Hi5 (สมัยนั้น 555) เริ่มออกหน้าออกตาเวลามีคนเข้าหา กลับบ้านบ่อย กล้าไปเดินตลาดนัดด้วยกัน แต่ก็มีเดินห่างๆกันบ้างล่ะ คงกลัวสาวๆรู้
พี่เอทำแบบนี้ก็มีแก็งค์วัยรุ่นใน รร แหละค่ะที่ไม่ชอบเราเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว แอบจิก แอบด่าเราเป็นประจำ ว่าเราไม่คู่ควรบ้างหล่ะ พี่เอหล่อแต่...ไม่สวยเลย พี่เอเอามันได้ยังไง พี่เอตาบอดหรอ ....อ๋อยยยยย เจอแบบนี้แต่เราสตรองค่ะ ไม่แคร์ หน้ามึน จนเกือบโดนดักตบแล้ว 555555
พอพี่เอรู้แบบนี้ก็หนีห่างเราค่ะ เพราะอะไรว่ะ ทำไมไม่สู้ไปด้วยกัน(อันนี้คิดในใจ 555) แต่เรายอมค่ะ ยอมให้กลับไปเป็นวงจรเดิมๆ เป็นฝ่ายให้เหมือนเดิม จนบางทีก็ไม่รู้นะว่าฝ่ายรับคืออะไร เบื่อตัวเองจัง - -;
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ เลิกงานแล้วกลับบ้านได้ ^^
อีกมุมของคนถูกกล่าวหาว่าแย่งแฟนคนอื่น
นี้เป็นกระทู้แรกของเรา และคงเป็นกระทู้สุดท้ายด้วยล่ะค่ะ
เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องจริง 80% อีก 20% เป็นเรื่องแต่ง กลัวคนรอบข้างจะรู้ (เพื่อนๆชอบอ่านพันทิป ^^)
คือเราก็เป็นคน คนหนึ่งที่ธรรมดา ธรรมดามากๆ หลังจากเรียนจบก็ทำงาน
เช้าตื่นนอน ทำงาน กลับบ้าน แล้วก็นอนหลับ
ชีวิตธรรมดาๆแบบนี้ ก็ผ่านช่วงชีวิตที่มีสีสันมาหลายรูปแบบ จนบางทีก็คิดว่า...
เราผ่านมาได้ยังไง? เอาความเข้มแข็งแบบนี้มาจากไหน?
เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ เรื่องนี้ไม่เศร้า ไม่ดราม่า คำพูดธรรมดา
แต่อยากให้คนที่กล่าวหาเรา เข้าใจเราอีกมุมหนึ่งบ้าง
1
2
3
.....
เริ่มค่ะ
เรื่องนี้เกิดมา 7 ปีแล้วค่ะ ช่วงนั้นเรายังอยู่มัธยมอยู่เลย เรามีแฟนอยู่คนหนึ่ง ซึ่งเข้าจะเป็นคนที่เด่น คนหนึ่งเลยล่ะค่ะในโรงเรียน
เป็นนักกีฬาโรงเรียน นักดนตรี หน้าตาก็พอได้ ได้ดีเลยล่ะ แต่มันติดตรงนี้ เค้าคนนี้เจ้าชู้มาก แต่ไม่มากเท่าไหร่ ตามประสาคนเด่น
(ขอเรียกแทนว่าเอ) ตอนเราคบกับพี่เอก็เหมือนเด็กมัธยมคบกันทั่วๆไป โดนเพื่อนแซวบ้าง ถือกระเป๋าให้บ้างเวลาเลิกเรียน อายๆ เขินๆกัน
คือด้วยนิสัยเรา เราเป็นคนขี้อาย รักนวลสงวนตัว ด้วยนิสัยแบบนี้ล่ะมั่งก็เลยทำให้พี่เอเบื่อ พี่เอเลยหาคนเข้ามาแทนที่เราไปเรื่อยๆ
เรามาก่อน แต่สุดท้ายเราก็กล่ายเป็นกิ๊ก คบกันแบบลับๆ แอบคุย แอบเจอกัน แม้แต่เพื่อนก็ห้ามบอก หลายคนคงสงสัยทำไมถึงยอม
เพราะหลงมั่งค่ะ แฟนคนแรก รู้จักความรักก็เพราะคนนี้แหละ ช่วงเวลาคบกันแบบนี้ เราก็มีคนเข้ามานะ เข้ามาคบแบบเปิดเผยเลยก็มี
หล่อกว่า เท่กว่า ดีกว่า แต่เราก็ไปไม่รอดเลิกทุกคน เป็นเพราะเรารักพี่เอ หลงพี่เอ พอพี่เอรู้ก็ต้องเลิก แต่สำหรับพี่เอนะ เดินจับมือกันต่อหน้าเราก็ทน (โง่จัง) เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนพี่เอจบมัธยม ไปเรียนต่อที่มหาลัย ซึ่งเป็นจังหวัดใกล้เคียงกันนี่แหละ ตอนนั้นเราก็แอบหวั่นๆนะ ว่าพี่เอจะมีใครที่เราไม่รู้รึป่าว เราคิดนะเรารู้ดีกว่าไม่รู้ จริงๆก็มีค่ะ ตามสเต็ปเลย ไม่เรื่อยๆ ตอนนั้นเราอยู่ ม.6 ค่ะ เราก็เริ่มอยากสวย เราก็เลยไปจัดฟัน เราฟันเหยินด้วยมั่ง ยอมลงทุนนั่งรถเมย์ไปจัดที่คลินิกจังหวัดเดียวกับพี่เอเรียนเลยนะ รู้นะว่าจัดฟันแล้วมันทรมาน แต่ก็ยอมเพื่อความสวย พอจัดไปสักพักหน้าก็เริ่มเข้าที่ หน้าเริ่มเรียว เป็นทรงขึ้น เริ่มจะสวยแล้วแหละเราว่านะ 55555 เพราะแบบนี้พี่เอเลยหวงค่ะ (มั่งนะ อิอิ) พี่เอเลยคบเราแบบเปิดเผย เริ่มมีเม้นใน Hi5 (สมัยนั้น 555) เริ่มออกหน้าออกตาเวลามีคนเข้าหา กลับบ้านบ่อย กล้าไปเดินตลาดนัดด้วยกัน แต่ก็มีเดินห่างๆกันบ้างล่ะ คงกลัวสาวๆรู้
พี่เอทำแบบนี้ก็มีแก็งค์วัยรุ่นใน รร แหละค่ะที่ไม่ชอบเราเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว แอบจิก แอบด่าเราเป็นประจำ ว่าเราไม่คู่ควรบ้างหล่ะ พี่เอหล่อแต่...ไม่สวยเลย พี่เอเอามันได้ยังไง พี่เอตาบอดหรอ ....อ๋อยยยยย เจอแบบนี้แต่เราสตรองค่ะ ไม่แคร์ หน้ามึน จนเกือบโดนดักตบแล้ว 555555
พอพี่เอรู้แบบนี้ก็หนีห่างเราค่ะ เพราะอะไรว่ะ ทำไมไม่สู้ไปด้วยกัน(อันนี้คิดในใจ 555) แต่เรายอมค่ะ ยอมให้กลับไปเป็นวงจรเดิมๆ เป็นฝ่ายให้เหมือนเดิม จนบางทีก็ไม่รู้นะว่าฝ่ายรับคืออะไร เบื่อตัวเองจัง - -;
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ เลิกงานแล้วกลับบ้านได้ ^^