คือขอแทนตัวเองว่าKนะครับ คือเรื่องมีอยู่ว่าผมรู้จักกับผู้หญิงคนนึงตั้งแต่สมัยมัธยมแอบชอบแอบรักเธอมานานมากๆรอจนผ่านไปหลายปี เธอก็ยังไม่หันมามอง จนผมไปเรียนต่อต่างประเทศแต่ระหว่างนั้นก็มีโทรคุยกันตลอดแต่ในสถานะเพื่อนสนิท จนกระทั่งเธอโสดผมเลยถามเธอว่าจะลองคบกับเค้าได้ไหม เธอก็เลยบอกว่าได้ ผมก็คบกับเธอหลังจากรอมาเกือบสิบปี พอผมกลับมาอยู่ไทยช่วยงานที่บ้าน ทำธุระกิจเล็กๆของตัวเองไปด้วย แต่มีเวลากินข้าวกันแทบทุกเย็น เสาอาทิดก็ใช้ชีวิตเหมือนคนมีแฟนทั่วไป ไปไหนไปด้วยกัน มีไรกัน แต่แล้วเมื่อเธอเปลี่ยนที่ทำงานย้ายไปทำงานที่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งย่านสาธุ เธอก็ได้เจอกับผู้ชายคนนึงอายุแก่กว่าเธอประมาณสี่ปี เธอก็ไปตกหลุมรักทั้งๆที่ยังคบกับผมอยู่ เธอบอกผมว่าถ้าผมยังอยู่กับที่บ้านแบบนี้เมื่อไหร่จะได้โต ผมก็เลยตัดสินใจออกจากบ้านเพื่อมาพิสูจน์ตัวเอง และความรักที่มีต่อเธอ ซึ่งถ้าพูดตรงๆว่าฐานะที่บ้านผมต่อให้ผมไม่ทำงานก็อยู่ได้โดยไม่ลำบาก เมื่อผมละทิ้งทุกอย่างจากที่บ้านมาเริ่มต้นชีวิตใหม่เองข้างนอก ตอนเดือนสองเดือนแรกก็ยังไม่มีไร ยังทำไรกันตามปกติคือดูหนังกินข้าวฟังเพลง ตามภาษา แต่พอเดือนที่สามเธอมาบอกเลิกผม บอกว่าพ่อแม่เธอไม่ชอบขี้หน้าผม บอกว่าจะไปเรียนต่อโทและข้ออ้างอื่นๆสารพัดที่เธอสรรหาจะมาเพื่อบอกเลิกผม แต่หลังจากนั้นไม่เกินสัปดาห์ผมก็จับได้ว่าเธอมาบอกเลิกผมเพื่อที่จะไปคบกับอีกคนที่ทำงานด้วยกันกับเธอ เธอทำกับผมเหมือนกับว่าเป็นแค่หมาตัวนึง ด่าเสียเทเสีย เธอไม่สนใจใยดีความรู้สึกผมเลย ตอนนี้ผมเข้าบ้านก็ไม่ได้เพราะยื่นคำขาดไปแล้วเพื่อผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด รู้จักกันมาอย่างยาวนาน แต่ความสัมพันธ์เป็นสิบๆปีกลายเป็น0 เธอไปมีไรกับผู้ชายคนใหม่ที่เธอคบด้วยไม่ถึงเดือน แล้วก็โกหกที่บ้านว่าไปทำงานค่ายกับโรงเรียนแล้วก็ไปนอนกับผู้ชาย ผมเลยอยากจะขอถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในพันธ์ทิพย์ว่า ผมผิดอะไรครับ ทำไมเธอทิ้งผมไป ผมยอมอดเพื่อให้เธออิ่ม ตามใจเธอทุกอย่าง อยากไปไหนก็พาไป พิสูจน์ความรักแท้ขนาดนี้มันไม่พอหรือไงครับ ผมรักและรอเธอมาตลอด เธออกหักมีปัญหาไรก็ตามผมเป็นที่ปรึกษาให้เธอตลอด อดหลับอดนอนเพื่อคุยกับเธอ ทำให้เธอสบายใจ
สอบถามความเห็นเพื่อนๆหน่อยครับ แฟนที่คบมา4ปีนอกใจแล้วไปมีคนอื่น