คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
สำหรับเราที่รักกับคนๆหนึ่งที่ไม่เคยเห็นหน้ามาตลอด 2 ปี
และเราอยากจะที่เจอหน้าและได้ใช้เวลากับเขา...
เรามองว่าคุณโชคดีมากนะคะ ที่ได้พบได้เจอ ระยะทางเป็นเพียงแค่หลักกิโลหลักไมล์เท่านั้นเอง
ขอให้คุณมองเรา ว่าเรายังไม่มีโอกาสแม้จะได้เจอคนที่เราอยากใช้เวลาด้วย
ในเมื่อคุณได้เจอคนที่คุณคนรักแล้ว แค่ระยะทางเท่านั้น อย่าหวั่นใจเลยค่ะ
อย่าได้กลัว ความรักมีสุขและทุกข์อยู่ในตัวมันเองแน่นอนอยู่แล้วค่ะ
แต่เราอยากให้ใช้โอกาส โอกาสที่เราอาจไม่มีวันมี
ถ้าเป็นเรา เราจะไม่กลัวเลยค่ะ เราจะไม่ตั้งคำถามด้วย เราจะไปหา และดูว่ามันจะเป็นอย่างไร
การที่เราคิดไปเอง มันไม่ช่วยอะไรค่ะ มันมีแต่ทำให้แย่ลงเท่านั้น
เพราะเราคิดเอาเองฝ่ายเดียว เราคิดว่าไปเจอเธอดีกว่าค่ะ ผู้หญิงมีเหตุผลหลายอย่างที่ยังไม่พร้อมแต่ง
แต่ไม่ได้แปลว่าเธอไม่รักคุณนะคะ
ในเมื่ออุปสรรคคุณมีแค่ระยะทางเท่านั้น เทียบกับของเราแล้วถือว่าดีกว่ามากนะคะ
ของเราแทบไม่รู้เลยว่าจะได้เจอกันไหม ช่วงนี้ก็คุยกันน้อยมากเหลือเกิน หน้าก็ยังไม่เคยเจอ
จขกท ขอให้คิดว่าตัวเองโชคดีนะคะ แค่ระยะทาง ไม่ต้องคิดมากนะคะ สู้ๆค่ะ
และเราอยากจะที่เจอหน้าและได้ใช้เวลากับเขา...
เรามองว่าคุณโชคดีมากนะคะ ที่ได้พบได้เจอ ระยะทางเป็นเพียงแค่หลักกิโลหลักไมล์เท่านั้นเอง
ขอให้คุณมองเรา ว่าเรายังไม่มีโอกาสแม้จะได้เจอคนที่เราอยากใช้เวลาด้วย
ในเมื่อคุณได้เจอคนที่คุณคนรักแล้ว แค่ระยะทางเท่านั้น อย่าหวั่นใจเลยค่ะ
อย่าได้กลัว ความรักมีสุขและทุกข์อยู่ในตัวมันเองแน่นอนอยู่แล้วค่ะ
แต่เราอยากให้ใช้โอกาส โอกาสที่เราอาจไม่มีวันมี
ถ้าเป็นเรา เราจะไม่กลัวเลยค่ะ เราจะไม่ตั้งคำถามด้วย เราจะไปหา และดูว่ามันจะเป็นอย่างไร
การที่เราคิดไปเอง มันไม่ช่วยอะไรค่ะ มันมีแต่ทำให้แย่ลงเท่านั้น
เพราะเราคิดเอาเองฝ่ายเดียว เราคิดว่าไปเจอเธอดีกว่าค่ะ ผู้หญิงมีเหตุผลหลายอย่างที่ยังไม่พร้อมแต่ง
แต่ไม่ได้แปลว่าเธอไม่รักคุณนะคะ
ในเมื่ออุปสรรคคุณมีแค่ระยะทางเท่านั้น เทียบกับของเราแล้วถือว่าดีกว่ามากนะคะ
ของเราแทบไม่รู้เลยว่าจะได้เจอกันไหม ช่วงนี้ก็คุยกันน้อยมากเหลือเกิน หน้าก็ยังไม่เคยเจอ
จขกท ขอให้คิดว่าตัวเองโชคดีนะคะ แค่ระยะทาง ไม่ต้องคิดมากนะคะ สู้ๆค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ผมควรหยุดความสัมพันธ์ครั้งนี้ หรือควรทำอย่างไรดี?
เกือบสองปีแล้ว ตลอดยะยะเวลาที่ผ่านมาเรารักกันและเข้าใจกันดีมาโดยตลอด แทบไม่มีเรื่องทะเลาะกันเลย และเราเคยวางแผนที่จะแต่งงานด้วยกัน เขาจะขอวีซ่าคู่หมั้นให้เมื่อไปถึงอเมริกา เมื่อประมาณปลายเดือนพฤศจิกายน 2558 ที่ผ่านมา เขาหมดสัญญาที่จะสอนหนังสือที่ไทย จึงจำเป็นต้องเดินทางกลับอเมริกา ตอนจากกันเราต่างร้องไห้เสียใจอย่างมากที่เราต้องห่างกัน เมื่อเขากลับไปแล้ว เขาก็ได้ไปทำงานในโรงเรียนที่อเมริกา หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยน้อยลง เนื่องด้วยเวลาที่แตกต่างกันถึง12ชม.หลังจากน้ันจนถึงวันนี้สามเดือนแล้ว ผมจึงได้ถามเขาเรื่องวีซ่าที่จะยื่นขอให้เรา แต่ผมกับได้รับคำตอบที่ทำให้ผมต้องเสียใจอย่างมาก เขาบอกว่าเขายังไม่พร้อมที่จะแต่งงาน(ถ้าขอวีซ่าคู่หมั่นไปต้องแต่งงานภายใน 90 วัน) แต่เขายังยืนยันว่ายังรักเราอยู่ และไม่ได้มีใคร แต่เขารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเราได้เปลี่ยนไปแล้ว ตั้งแต่เราห่างกัน แล้วก็ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เราจะได้เจอกันอีกครั้ง ผมอยากเดินทางไปหาเขาก็ไม่มีปัญหาที่จะไป จึงทำให้ผมสับสนกับตัวว่าควรจะอย่างไรต่อไป ผมควรที่หยุดความสัมพันธ์ครั้งนี้ไว้เพียงเท่านี้เพื่อไม่ให้เจ็บมากไปกว่านี้ หรือสานสัมพันธ์ครั้งนี้ไปอย่างไม่มีจุดหมายที่จะได้เจอกันอีก?