โดนโกงทางอินเตอร์เนตครั้งแรก ผมคนขาย โดน คนซื้อโกง และคาดว่ามีเหยื่ออีกกว่าร้อยที่ยังไม่รู้ตัว

โดยจากการซื้อ-ขาย ทางอินเตอร์เนต แต่นี้ คนขาย​ โดน คนซื้อโกง และคาดว่าเหยื่อจะมีเป็นหลายร้อยราย ซึ่งไม่มีใครรู้ตัว
ซึ่งท่านไม่ได้อ่านผิดแน่นอนครับ ผมเป็นคนขายในเฟซบุ๊ค ซึ่งเป็นเทรนที่มาแรงมากในปัจจุบัน

ออกตัวก่อนครับ ผมเองเป็นคนเขียนอะไรยาวๆไม่ค่อยเป็น และ นี่เป็นกระทู้แรกของผมครับ เกิดมาไม่เคยคิดว่าจะเจอกับตัว

เรื่องมีอยู่ว่า
ผมมีอาชีพขายเครื่องสำอางทางอินเตอร์เนต ซึ่งหลายๆคนก็มีอาชีพนี้ วิธีการก็แสนง่านย คือ โพสขาย ลูกค้าโอนเงิน แจ้งสลิป ส่งสินค้า มีเท่านี้จริงๆ

ซึ่งร้านเราเองก็ขายพอใช้ได้ และการรับเงินก็เช็คแค่สลิปที่ลูกค้าส่งมาให้ ไม่ได้เทียบกับ Statement เพราะไว้ใจลูกค้า
มาวันหนึ่ง มียอดเข้ามา 6000 บาท เลยขอเทียบสักยอดสลิปกับ Statement สักหน่อย ...​ปรากฎว่าไม่มียอดเงินเข้ามา

แล้วก็เลยเช็คย้อนหลัง (น้องคนนี้สั่งทุกสัปดาห์) ซึ่งร้านผมโดนน้องคนนี้ไป 4 รอบ 16,000 บาท เข่าทรุดเลย.....

โจรคนนี้ก็เนียน ให้รายละเอียดมาเพียง ชื่อ และ ปณ.ที่รับสินค้า แล้วทีนี่เราจะจับเขาได้ยังไง ...
รู้ตัวก็ตอนส่งของไปแล้ว สิ่งที่ทำทันทีคือ เช็ค ว่าสินค้ารอบล่าสุดที่ส่งวันที่ 9 ก.พ. ถึง สุโขทัย 10 ก.พ. ในความโชคร้ายมีโชคดี คนร้าย(ไม่เรียกว่าน้องเขาแล้ว)​ยังไม่ไปรับสินค้า

จากนั้นวิชานักสืบเลย เข้าสิงร่างในทันที .....​ข้อมูลที่เรามีเพียง ชื่อ พรศิริ ...... ปณ.ที่รอรับสินค้า
เริ่มความด้วยการเช็ค ชื้อที่เซ็นรับสินค้า ว้าววว...ใช้ชื่อ นามสกุลนี้ด้วย แต่เราก็ไม่ชัวร์ว่าจะใช่ชื่อเขาไหม

จากนั้นก็เอาชื่อ นาม สกุล ให้เพื่อนที่พอจะเช็คให้ได้ ซึ่งลองค้นแล้วก็โป๊ะ แต่มีคนนนี้จริงๆ อยู่อ.นี้ จ.สุโขทัย(เพียงคนเดียวในจังหวัด) จริงๆ
บ้านเลขที่ .... ม..... ต....​อ.....​จ.สุโขทัย เรียนอยู่........ คอมพิวเตอร์ธุรกิจ (แหมใช้วิชาความรู้ถูกทางจริง)

จากนั้นเลยค่อนข้างมั่นใจว่าคนนี้แน่นอน กลับบ้าน(เช็คไปรษณีย์ล่าสุด 16.30 คนร้ายยังไม่ไปรับสินค้าที่ไปรษณีย์รอจ่าย)
ผมกลับมา เตรียมตัวเดินทาง 620 กม. เพื่อไปจับโจร ดูสถิติทุกครั้ง เขาจะไปรับไปรษณีย์ประมาณช่วงเช้า

ผมออกเดินทางจากมหาสารคาม 18.00 วิ่งถึง อ.กงไกรลาศ ตอน 02.30 น. (ประมาณ 8.30 ชั่วโมง) เข้าพักก่อน นอนได้ 3 ชั่วโมง

เช้า6.30 ออกจากอ.กงไกรลาส เข้าแจ้งความที่ สภ.อำเภอนั้น แต่ทางร้อยเวรแนะนำ ให้จับให้ได้ แล้วค่อยมาแจ้งความก็ได้ ซึ่งเราก็
ไม่ชัวร์ว่าคนนี้มีจริงในโลกไหม ทางตร.ก็อยากได้อะไรที่ชัวร์ก่อน เพราะว่าเรามีแค่ชื่อ กับ นามสกุล (ดูจากการเซ็นรับของ) ซึ่งหลักฐานอ่อนมาก

ในเมื่อหลักฐานอ่อนสิ่งทีทำได้ก็ต้อง จับให้ได้ คาหนัง คาเขา ผมเดินทางไปไปรษณีย์ที่โจรรับของเกือบทุกวัน วันละจำนวนมากๆ
ไปรอตั้งแต่ไปรษณีย์เปิด 8.30 น. รอมานานถึง 11.30 น. โทรแจ้งร้อยเวร ซึ่งร้อยเวรให้ความร่วมมือดีมาก แต่ว่าท่านแจ้งว่าจะต้องไปธุระที่อื่นในช่วงบ่าย

หลังจาก 11.30 ผมคิดว่าไม่ได้การณ์แล้วต้องล่อโจรให้มาให้ได้ เลยโทรเข้าเบอร์ที่น้องเขาใช้ซื้อสินค้า
ซึ่งโทรติด และ โจรก็ดูทีท่าว่าจะระวังตัว คือ รับสายแต่ไม่พูดอะไร ผมก็ใช้มุขโทรจากไปรษณีย์ว่าจะมีสินค้าตัวหนี่งตีกลับให้ตีกลับหรือจะมารับครับ
โจรสาวบอกว่าจะมารับ

ผ่านไปอีก 10 นาทีโจรสาวบอกว่าโทรแจ้งพี่ที่ไปรษณีย์แล้วว่าไม่มารับเพราะว่ารู้จักกัน ฝากพี่ไปรษณีย์คุณหน...ดูให้
เอาแล้วไง สงสัยเกลือเป็นหนอนแน่เลย

ถึงเที่ยงโจรก็ไม่มา ในระหว่างที่รอก็ได้พูดคุยกับทางพี่ๆไปรษณีย์ ทำให้ทราบว่า เรื่องนี้อาจไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะว่าน้องคนร้ายนั้น มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ
พี่ๆไปรษณีย์ เพราะว่าเคยฝึกงานที่นั้น (สงสัยไก่ตื้นแล้ว)

สุดท้ายพี่หัวหน้าไปรษณีย์ ก็เข้ามาช่วยบังคับให้ หน.... โทรบอกน้องโจรให้มารับของ และน้องก็ตอบโอเค แต่รอก่อนเพราะไม่มีรถมารับของ
ความหวังเล็กๆกลับมากระชุ่มกระชวยอีกคร้ง

เพราะถ้าจับไม่ได้คาหนังคาเขา คงหมดปัญหาเอาผิด เพราะว่าหลักฐานอ่อนมาก
เมื่อพักเที่ยง ทานข้าวระแวกนั้น อิ่มก็โทรหาร้อยเวรที่รับเรื่อง แจ้งว่าให้สายตรวจสแตนบายรอ ถ้าโจรมาเด่วขับมอไซด์มาเลย ไม่เกิน 3 นาที (โอ้ว...)

และแล้ว ก็มีคนตามลักษณะที่หัวหน้าไปรษณีย์บอก ผอม สูง ผิวขาว ผมยาว หน้าตาดี อายุ 19-20 ขี่ฟีโน้สีแดงเข้ามา (ทีแรกนึกว่าจะต้องขับเก๋งแน่นอน)
มาคนเดียวด้วย ผมจึงทำเฉยๆปล่อยน้องเขาขึ้นไปเซ็นรับของบนไปรษณีย์ก่อน จากนั้นผมก็เดินตามขึ้นไป นั้นไง ฮุบเหยื่อแล้ว กำลังเซ็นรับของกว่า 30 กล่อง( ซึ่งผมลองซุ่มเช็คแต่ละร้านแล้ว ทุกคนโดนโกงแบบไม่รู้ตัวทั้งนั้น )

ขณะกำลังเซ็น ผมก็โทรแจ้งร้อยเวร ประสานกับตร.สายตรวจ ให้มาที่ปณ. ขณะที่เข้าแสดงตัว ให้นางโจรได้รู้ว่า คุณถูกจับแล้ ว
โอย...หิวเข้า ขอไปกินข้าวก่อนนะครับ