ทำไมนักศึกษาแพทย์(บางท่าน) ไม่ค่อยมีมารยาทคะ

วันนี้ เรามาหาเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาทค่ะ  แม่พักอยู่ห้องพิเศษค่ะ
แม่เราเป็นมะเร็ง  ลุกจากเตียงไม่ได้  ผ่าท้องให้อาหารทางท้องค่ะ
แม่เพิ่งผ่าตัดได้สองวันค่ะ ยังเจ็บแผลอยู่.

เริ่มเลยนะคะ.  คือตอนที่เราเฝ้าแม่อยู่. จู่ๆก็มีกลุ่มคนเสียงดัง เปิดประตูเข้ามา
เข้ามาก็พูดคุยกันเสียงดัง บางคนหัวเราะ บางคนพูดกัน แล้วก็มีคนนึงพูดเสียงดังมากๆ (น่าจะเป็นอาจารย์หมอ)
เสียงเขาสูงค่ะ (ผญ) เข้ามาก็พูดๆ เท่าที่ฟังคือไม่ใช่เคสของแม่เรา  คุยนานสักแปปก็เดินมาตรงเตียงก็พูดภาษาแพทย์
แต่ไม่คุยกับแม่เราโดยตรง. เหมือนเขาอธิบายแล้วก็มีหัวเราะบ้าง นศพ(ญ)เดินมาข้างเตียงเปิดดูแผลแล้วกดๆ ที่แผล แม่เรา ร้องโอ๊ย
ถามแม่เราว่า เจ็บป่ะ ปวดไม๊ เป็นไงบ้างอ่ะ  (ไม่มีหางเสียงเลย. พูดห้วดๆ)  แม่เราบอกว่า ปวดแต่ไม่มาก
เขาก็ตอบว่า ไหนบอกว่าปวด  แล้วก็เดินไปรวมกลุ่มกัน

อาจารย์ญ คนนั้นถามเราว่า. ใครเป็นลูก  ซึ่งเราก็อารมณ์เสียที่เขาทำแบบนั้น
เราก็มองแล้วตอบว่า ค่ะ
อาจารย์ ญ : พี่น้องยังไม่มาอีกหรอ
เรา : พี่ทำงานกรุงเทพ. น้องก็เรียนกรุงเทพ
อาจารย์ ญ :แล้วมีคนที่พูดจารู้เรื่องกว่าเราอีกไหม?
เรา:เงิบค่ะ. (ทำหน้าเสียๆ) *คือพูดไม่รู้เรื่องตรงไหนค่ะป้า คิดในใจ*
อาจารย์ ญ :ต้องรู้วิธีให้อาหารแม่
เรา:  ค่ะ
อาจารย์ ญ : แล้วมีคนอื่นอีกไหมที่มาดูแล
แม่ : มีแฟน. (พ่อเราเอง)
อาจารย์ ญ: แค่แฟนไม่พอหรอก ต้องมีลูกด้วย
เรา:..... (เราคืออะไร. ไม่ใช่ลูกหรอ )

แล้วก็พูดกันอีกสักพัก. คือเสียงดังอยู่ประมาณ 5-10นาทีแล้วเดินออกไป.
ไม่มีการไหว้ หรือขอบคุณใดๆทั้งสิ้น.

สำหรับหลายคนอาจจะเป็นเวลาไม่นาน. แต่สำหรับคนที่เจ็บปวดมันนานค่ะ

ปล เราไม่ได้เหมารวมค่ะ. แค่บอกว่ากลุ่มที่เราเจอ

ถ้าเป็นปกติเราขอโทษด้วยความไม่รู้ด้วยค่ะ

หากพิมอ่านไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยนะคะ.