มีความว่าเราได้ แอบชอบคนๆนึงมาก จริงๆเลยแหละที่เค้าบอกกันว่าคนแอบชอบสามารถทำอะไรก็ได้ให้คนที่ชอบมีความสุขที่สุด ถึงมันจะลำบากต่อตัวเราเองแต่ถ้าได้ทำแล้วความลำบาก ก็ไม่มีเลย
เข้าเรื่องเลยละกัน คนที่เราชอบเค้าอยู่เชียงใหม่ ความมานะเรามีเราขึ้นไปหาเค้า3รอบ ภายใน1เดือน !!!!!!
พอเข้าเดือนที่ 2 เราก็ตัดสินใจไปหาเค้าอีกรอบ ตอนอยู่ด้วยกันคือนี่วางตัวไม่ถูกหรอกจะวางยังไง ยิ่งเธอเอาเพื่อนมาด้วยคือเดทวันนั้นสำหรับกูมากจริงๆ ความมันมีตลอดเมื่ออยู่กันเยอะ แต่ในความโชคร้ายยังมีความดีอยู่ พออยู่กัน2คน ต่างคนต่างเป็นตัวเองมาก กูสามารถสกปรกเลอะเทอะเปริ่นให้ดูได้ตลอดเวลา วนกลับมาตอนอยู่กับเพื่อนมัน เช่นนั่ง-ข้าวกัน3คน กูคุยโทรสับเรื่องงานอยู่ ส่วนนึงกูก็แก้เขินด้วยแหละจริงๆ คือพูดได้ไงว่า "ถ้าคุยโทรศัพท์แบบนี้วันหลังก็กินร่วมโต๊ะกับที่บ้านเราไม่ได้หรอก" ความรู้สึกตอนนั้น เหมือนโดนถีบกลางโต้ะทานข้าวแล้วเอาซ้อมแทงกูต่อหน้าเพื่อนมัน แต่กู ยิ้ม
อ่ะพอมาช็อต 2 เพื่อนมันถามว่า พี่มาทำไมที่นี้บ่อยๆหรอก ในใจกูมีคำตอบแบบสวยหรูละ แต่พอกูหันไปหาคนที่กูชอบ กูก็ต้องตอบว่า อ่อมาทำบุญ9วัดอ่ะจ้า มา3รอบ ล่อไปจะ40วัดละ อิอิ บุญไม่ขึ้นสักที ยิ้มอ่อนๆไป1ที อ่ะพอวันกลับ เข้าใจใช่ป่ะว่าวันกลับต้องอยู่2คน 2คนเท่านั้น แต่เอาเพื่อนมาอีก ฟิวส์หนังญี่ปุ่นที่พระเอกขี่มอไซค์มาส่งที่สถานีรถไฟ หึ!!!!!!อย่าฝันว่ามีฟิวส์นั้น
พอเราซื้อช็อคโกแลตให้ ก็บอกว่า ซื้อมาทำไม ไม่ชอบ
พอถามว่ากินอะไรไหม อะไรก็ได้กินได้หมด (-ตีนกูไหมไอ้ )
เราขึ้นรถไฟกลับระหว่างทางเราก็นั่งคิดทบทวนหลายๆเรื่องที่เกิดขึ้นว่า 2 วันที่เราอยู่ด้วยกัน สำหรับกูว่ามันโอเคมากถึงจะวางตัวลำบากกับเพื่อนมันก็เหอะ
พอรถไฟถึงลำปาง chat facebok ดังขึ้นพร้อมกับข้อความที่
คำถามคือ กูผิดอะไร ที่กูมาหานี่กูไม่ต้องการเพื่อนเพิ่ม เพื่อนกูมีเป็น10เป็น20แล้ว เราว่าแกน่าจะเข้าใจเราบ้างนะ ว่าคนแอบชอบมันวางตัวไม่ถูก