สวัสดีคะ พี่น้องชาวพันทิป ทุกท่าน
หมอแรด นะคะ หมอแรด อยากมาเล่าประสบการณ์ของการใช้ชีวิตเป็นหมอบ้านนอ แชร์ให้ทุกท่านได้ฟังในนะคะ
หมอแรด เป็น หมอที่รพช. (โรงพยาบาลชุมชน) มา 4 ปีแล้วคะ เริ่มต้นจากการฝึกหัดปี 1 ที่รพ.ในตัวจังหวัด และปีที่ 2 และ3 ที่รพช.
ชายแดนแถบภาคอีสานนี่หละคะ รพ. ขนาดเล็ก 10 เตียง มีหมอ 3 คน รวมผู้อำนวยการด้วย
หมอแรดเป็นแพทย์ประจำคะ คือแพทย์ที่อยู่รพช. ปีที่ 4 ขึ้นไปหนะคะ ถ้าปี1-3 เรียกแพทย์ใช้ทุนคะ ที่รพ. ของเรามีตึกเดียวคะ 2 ชั้น ชั้นล่างเป็น
ห้องฉุกเฉิน ห้องตรวจผู้ป่วยนอก ผู้ป่วยใน ห้องบัตร ห้องฟัน ห้องกายภาพบำบัด และห้องนวด ห้องดับจิตไม่มีคะ ถ้าตายก็เอากลับบ้านเลยคะ
ห้ามเอาไว้รพ.คะ หมอกลัว 555++ ชั้นบน เป็นฝ่ายบริหารและห้องประชุมคะ
หมอแรดเป็นหมอผู้หญิงตัวเล็กๆ ไม่น่ารักคะ แต่สวยคะ มั่นมาก พูดเก่ง ใจดี พูดกับคนไข้ทีไร ติดใจกันทุ้กทีนะ 55++ ถ้าเห็นตัวจริงจะคิดว่าไม่เหมือนลุ้ค
หมอนะ 555++ หมอแรดชอบการอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ สามารถอ่านนิยายได้วันนึงเป็น 20 เล่มเคยมีมาแล้วคะ ตอนเรียนหมอ ที่เพื่อนนั่งอ่านหนังสือ
เรียนกันคะ หนูอ่านนิยายเลยคะ อย่าได้แคร์อะไรทั้งสิ้น 55++ ตอนอ่านนายต้องพอกหน้าด้วยนะ ไม่ได้พอแบบครีมราคาแพงไรหรอกคะ หมอชอบเอาขมิ้น
ดินสอพอง มะหาด ทานาคา มีประจำตัวคะ พอกแล้วสวยคะ แนะนำเลยนะ อิอิ
ชอบการเขียนนิยายด้วยคะ ชอบแนวตบจูบนะคะ รุนแรงดีคะ แต่ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสได้เขียนเป็นชิ้นเป็นอันเลยคะ เพราะเดินตามทางฝันมาเป็นหมอก่อน
เดี๋ยวนิยายจะจัดการปีนี้ละคะ เสร็จฉันแน่!!!
จริงๆหมอแรดไม่ค่อยอยากเล่าเรื่องยาวไปคะ ชอบออกนอกเรื่องทุกที วันนี้ประเด็นคือการเล่าถึงชีวิตหมอบ้านนอกของหมอแรด นะคะ ใครอยากฟังไม่
อยากฟังก็ทนๆไปก่อนนะคะ ให้พัฒนาฝีมือการเขียนไปเรื่อยก่อนคะ
ตอนนี้สิ่งที่หมอแรดทำเป็นประจำทุกวันก็คือ เป็นหมอ เปิดคลินิก ขายของออนไลน์ เขียนบทความสุขภาพ คะ คลินิกโรคทั่วไป เปิดมาได้ ประมาณ เกือบ
หนึ่งปีละคะ ตั้งแต่ตัดสินใจว่าไม่ไปเรียนต่อ เพราะ เป้าหมายหมอแรด คือการได้ใช้ชีวิต slow life ทำธุรกิจออนไลน์ เปิดคลินิกเล็กๆ รายได้ ก็พอประมาณ
นี่แหละคะ หมอแรดเลยไม่ได้สมัครเพื่อไปเรียนต่อ อันที่จริงกลัวอาจารย์ไม่รับ เพราะว่าเป็นคนขี้เกียจ 555++ แค่ฉลาดนิดหน่อย ทุกวิชาที่ผ่านมาได้ก็
เอาตัวรอดมาล้วนๆ เลยไม่ไปยื่นสมัครเลยคะ ใช้ชีวิตอยู่ รพช. ต่อไปคะ ตื่นเช้ามาเปิดคลินิก 8.30 ไปทำงาน ตรวจคนไข้เสร็จ 16.00 กลับมาคลินิก ถ้าวัน
ไหนอยู่เวรนอกเวลาราชการก็กลับคลินิกมาช้าหน่อย คนไข้ประมาณ วันละ 20-30 คน ตอนนี้ยังไม่เยอะคะ อยู่เวรช่วยๆกันเรา 3 คน แบ่งๆกันที่รพช. เวลา
อยู่เวรนอกเวลาราชการ จะมีพยาบาลห้องฉุกเฉินที่จะคอยให้บริการคนไข้ เป็นด่านแรก ถ้ากรณีเป็นคนไข้ฉุกเฉิน หรือเร่งด่วน ก็จะโทรหาหมอเวรอีกทีคะ
เพราะว่าหมอที่รพช. อยู่เวรนอกเวลาบางที 3 วันต่อกัน หรือ 7 วันต่อกันก็มีและต้องมาตรวจคนไข้ที่มาตรวจที่ผู้ป่วยนอกวันละ 70-150 คนด้วยคะ ก็ต้อง
ขอบคุณพี่น้องๆพยาบาลนะคะที่ช่วยเหลือกัน ทำให้เรารักการเป็นหมอ รพช. มากขึ้นๆๆ
ที่หมอแรดชอบการทำธุรกิจออนไลน์ที่พูดมาไม่ใช่อะไรนะคะ เพราะว่ามันง่ายและก็หมอแรดเคยทำธุรกิจออฟไลน์มาหลายธุรกิจแล้ว เจ๊งไม่เป็นท่าเลยค่ะ
ธุรกิจที่ต้องใช้คนงาน มีค่าแรง เนี่ยจะทำให้เราแบกรับภาระมากจริงๆคะ เจ๊งไปปีก่อน หลายล้านคะติดหนี้เยอะเลยคะ ตอนนี้ยังใช้ไม่หมด แต่ปีนี้ต้อง
จัดการให้หมดคะ 555++ ธุรกิจออนไลน์ที่หมอแรดทำ ก็สนุกๆคะ เอาอันที่อยากทำหละคะ เช่น ขายหมวก ขายเตาย่างบาบีคิว ขายสกุชชี่ช่วยหลานสาว
ตัวน้อย ขายเสื้อผ้า เครื่องสำอาง เป็นต้นนะคะ เวลาขายของพวกนี้จะเหมือนว่าไม่ต้องรักษาภาพอะไร มากมาย เราพูดดีกะลูกค้า มีแรงจูงใจให้เขาซื้อ และ
มีของสต้อกตลอด ก็โอเคนะคะ บางครั้งสินค้าเราดีก็จริงแต่ลูกค้าทักมา 3 วันยังไม่ตอบไม่ใส่ใจลูกค้า แบบนี้ก็ไม่ไหวนะคะ จริงมั้ย ??? แต่สำหรับหมอแรด
สนุกคะเวลาทำ ยิ่งเวลาขายสกุชชี่ ยิ่งต้องแอ๊บแบ๊วเป็นเด็กน้อย นี่ก็ย้อนวัยไม่ใช่เล่นเลยค่ะ ....
กลับมาเรื่องที่รพช. เราต่อคะ ปรับอารมณ์ให้ทันด้วยนะคะ 555++ ที่รพช. มีสิ่งที่หมอแรดประทับใจหลายอย่างคะ เท้าความไปก่อนนะคะ ก่อนหน้าที่จะมา
ที่นี่ รพช. นี้ หมอแรด เคยทำงานที่รพช. ใกล้กันๆนี้ หละคะ แต่ว่ามีเรื่องให้ต้องย้ายมา เดวจะมาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องที่ดุเด็ดเผ็ดร้อนนะคะ 555++ รอกระทู้
ต่อๆๆๆๆ ไปนานๆสักพักนะคะ ให้เรื่องเรียบร้อยก่อนคะ
ที่รพช. แห่งใหม่นี้ทุกคนดีกะหมอแรดคะ มีป้าๆคอยเตรียมกับข้าว หาอาหารให้ เวลาเที่ยง เวลาเย็น
มีพี่พยาบาลและน้องๆคอยช่วยดูแลคนไข้ มีเพื่อนร่วมงานที่ดีคะ และหมอแรดก็เป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจสังคมคะ 55++ จริงอาจมีทั้งคนชอบคนไม่ชอบ เป็น
เรื่องธรรมดาของมนุษย์เราหละคะ
ทุกเย็นวันอาทิตย์ที่ไม่อยู่เวรก็จะปิดคลินิกและกลับบ้านไปหาครอบครัวคะ เช้าวันจันทร์ก็กลับมาทำงานตามปกติ จากการที่เคยเป็นเด็กประจำมาตลอดเลย
ทำให้หมอแรดไม่ค่อยติดบ้านเท่าไหร่นัก ก็กลับบ้าง ชอบอยู่อิสระ ทำอะไรหลายๆอย่างไปตามที่อยากทำ มีความฝันหลายอย่างที่ตอนนี้หมอแรดยังทำไม่
สำเร็จแต่ปี 59 นี้จะทำเป้าหมายให้ได้มากที่สุด แต่ก่อนที่จะไปถึงเป้าหมาย ความสุขระหว่างทางก็เป็นสิ่งที่ต้องเก็บเกี่ยวไว้มากที่สุด เพราะว่ามันจะนำพา
ไปสู่เป้าหมายของเราไงละ
กระทู้นี้แค่อยากแชร์ถึงประสบการณ์ การเป็นหมอรพช. ว่ามันสนุกและมีความสุขแค่ไหน ถึงเราจะอยู่บ้านนอก แต่เราก็มีเป้าหมายการเข้าอบรมสัมมนา ทั้ง
ทางการแพทย์ และเรื่องอื่นๆที่เราสนใจ ทุกๆปี ปีละ 3-4 ครั้ง เพื่อเข้าไปพบเพื่อนใหม่ๆในเมือง แชร์ประสบการณ์ และอัพเดตความรู้ใหม่ๆมาพัฒนาต่อยอด
ความรู้ความสามารถของเรานะคะ แท้ที่จริงแล้วการที่เราจะเลือกเป็นอะไรอยู่ที่ไหน แค่เราเลือกในสิ่งที่เหมาะกับเราและเราทำแล้วมีความสุขก็คงเพียง
พอแล้ว เพราะความสุขแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไปนะคะ
เอาไว้กระทู้หน้า หมอเเรด จะมาเล่าเรื่องสนุกๆให้ฟังกันอีกนะคะ กระทู้นี้กระทู้เเรก ...ตอนนี้หมอเเรดกำลังฝึกหัดเป็นนักเขียนด้วยค่ะ ขอกำลังจากทุกคนด้วยนะคะ
เรื่องเล่าของหมอเเรด จากดินเเดนอันไกลโพ้น
หมอแรด นะคะ หมอแรด อยากมาเล่าประสบการณ์ของการใช้ชีวิตเป็นหมอบ้านนอ แชร์ให้ทุกท่านได้ฟังในนะคะ
หมอแรด เป็น หมอที่รพช. (โรงพยาบาลชุมชน) มา 4 ปีแล้วคะ เริ่มต้นจากการฝึกหัดปี 1 ที่รพ.ในตัวจังหวัด และปีที่ 2 และ3 ที่รพช.
ชายแดนแถบภาคอีสานนี่หละคะ รพ. ขนาดเล็ก 10 เตียง มีหมอ 3 คน รวมผู้อำนวยการด้วย
หมอแรดเป็นแพทย์ประจำคะ คือแพทย์ที่อยู่รพช. ปีที่ 4 ขึ้นไปหนะคะ ถ้าปี1-3 เรียกแพทย์ใช้ทุนคะ ที่รพ. ของเรามีตึกเดียวคะ 2 ชั้น ชั้นล่างเป็น
ห้องฉุกเฉิน ห้องตรวจผู้ป่วยนอก ผู้ป่วยใน ห้องบัตร ห้องฟัน ห้องกายภาพบำบัด และห้องนวด ห้องดับจิตไม่มีคะ ถ้าตายก็เอากลับบ้านเลยคะ
ห้ามเอาไว้รพ.คะ หมอกลัว 555++ ชั้นบน เป็นฝ่ายบริหารและห้องประชุมคะ
หมอแรดเป็นหมอผู้หญิงตัวเล็กๆ ไม่น่ารักคะ แต่สวยคะ มั่นมาก พูดเก่ง ใจดี พูดกับคนไข้ทีไร ติดใจกันทุ้กทีนะ 55++ ถ้าเห็นตัวจริงจะคิดว่าไม่เหมือนลุ้ค
หมอนะ 555++ หมอแรดชอบการอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ สามารถอ่านนิยายได้วันนึงเป็น 20 เล่มเคยมีมาแล้วคะ ตอนเรียนหมอ ที่เพื่อนนั่งอ่านหนังสือ
เรียนกันคะ หนูอ่านนิยายเลยคะ อย่าได้แคร์อะไรทั้งสิ้น 55++ ตอนอ่านนายต้องพอกหน้าด้วยนะ ไม่ได้พอแบบครีมราคาแพงไรหรอกคะ หมอชอบเอาขมิ้น
ดินสอพอง มะหาด ทานาคา มีประจำตัวคะ พอกแล้วสวยคะ แนะนำเลยนะ อิอิ
ชอบการเขียนนิยายด้วยคะ ชอบแนวตบจูบนะคะ รุนแรงดีคะ แต่ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสได้เขียนเป็นชิ้นเป็นอันเลยคะ เพราะเดินตามทางฝันมาเป็นหมอก่อน
เดี๋ยวนิยายจะจัดการปีนี้ละคะ เสร็จฉันแน่!!!
จริงๆหมอแรดไม่ค่อยอยากเล่าเรื่องยาวไปคะ ชอบออกนอกเรื่องทุกที วันนี้ประเด็นคือการเล่าถึงชีวิตหมอบ้านนอกของหมอแรด นะคะ ใครอยากฟังไม่
อยากฟังก็ทนๆไปก่อนนะคะ ให้พัฒนาฝีมือการเขียนไปเรื่อยก่อนคะ
ตอนนี้สิ่งที่หมอแรดทำเป็นประจำทุกวันก็คือ เป็นหมอ เปิดคลินิก ขายของออนไลน์ เขียนบทความสุขภาพ คะ คลินิกโรคทั่วไป เปิดมาได้ ประมาณ เกือบ
หนึ่งปีละคะ ตั้งแต่ตัดสินใจว่าไม่ไปเรียนต่อ เพราะ เป้าหมายหมอแรด คือการได้ใช้ชีวิต slow life ทำธุรกิจออนไลน์ เปิดคลินิกเล็กๆ รายได้ ก็พอประมาณ
นี่แหละคะ หมอแรดเลยไม่ได้สมัครเพื่อไปเรียนต่อ อันที่จริงกลัวอาจารย์ไม่รับ เพราะว่าเป็นคนขี้เกียจ 555++ แค่ฉลาดนิดหน่อย ทุกวิชาที่ผ่านมาได้ก็
เอาตัวรอดมาล้วนๆ เลยไม่ไปยื่นสมัครเลยคะ ใช้ชีวิตอยู่ รพช. ต่อไปคะ ตื่นเช้ามาเปิดคลินิก 8.30 ไปทำงาน ตรวจคนไข้เสร็จ 16.00 กลับมาคลินิก ถ้าวัน
ไหนอยู่เวรนอกเวลาราชการก็กลับคลินิกมาช้าหน่อย คนไข้ประมาณ วันละ 20-30 คน ตอนนี้ยังไม่เยอะคะ อยู่เวรช่วยๆกันเรา 3 คน แบ่งๆกันที่รพช. เวลา
อยู่เวรนอกเวลาราชการ จะมีพยาบาลห้องฉุกเฉินที่จะคอยให้บริการคนไข้ เป็นด่านแรก ถ้ากรณีเป็นคนไข้ฉุกเฉิน หรือเร่งด่วน ก็จะโทรหาหมอเวรอีกทีคะ
เพราะว่าหมอที่รพช. อยู่เวรนอกเวลาบางที 3 วันต่อกัน หรือ 7 วันต่อกันก็มีและต้องมาตรวจคนไข้ที่มาตรวจที่ผู้ป่วยนอกวันละ 70-150 คนด้วยคะ ก็ต้อง
ขอบคุณพี่น้องๆพยาบาลนะคะที่ช่วยเหลือกัน ทำให้เรารักการเป็นหมอ รพช. มากขึ้นๆๆ
ที่หมอแรดชอบการทำธุรกิจออนไลน์ที่พูดมาไม่ใช่อะไรนะคะ เพราะว่ามันง่ายและก็หมอแรดเคยทำธุรกิจออฟไลน์มาหลายธุรกิจแล้ว เจ๊งไม่เป็นท่าเลยค่ะ
ธุรกิจที่ต้องใช้คนงาน มีค่าแรง เนี่ยจะทำให้เราแบกรับภาระมากจริงๆคะ เจ๊งไปปีก่อน หลายล้านคะติดหนี้เยอะเลยคะ ตอนนี้ยังใช้ไม่หมด แต่ปีนี้ต้อง
จัดการให้หมดคะ 555++ ธุรกิจออนไลน์ที่หมอแรดทำ ก็สนุกๆคะ เอาอันที่อยากทำหละคะ เช่น ขายหมวก ขายเตาย่างบาบีคิว ขายสกุชชี่ช่วยหลานสาว
ตัวน้อย ขายเสื้อผ้า เครื่องสำอาง เป็นต้นนะคะ เวลาขายของพวกนี้จะเหมือนว่าไม่ต้องรักษาภาพอะไร มากมาย เราพูดดีกะลูกค้า มีแรงจูงใจให้เขาซื้อ และ
มีของสต้อกตลอด ก็โอเคนะคะ บางครั้งสินค้าเราดีก็จริงแต่ลูกค้าทักมา 3 วันยังไม่ตอบไม่ใส่ใจลูกค้า แบบนี้ก็ไม่ไหวนะคะ จริงมั้ย ??? แต่สำหรับหมอแรด
สนุกคะเวลาทำ ยิ่งเวลาขายสกุชชี่ ยิ่งต้องแอ๊บแบ๊วเป็นเด็กน้อย นี่ก็ย้อนวัยไม่ใช่เล่นเลยค่ะ ....
กลับมาเรื่องที่รพช. เราต่อคะ ปรับอารมณ์ให้ทันด้วยนะคะ 555++ ที่รพช. มีสิ่งที่หมอแรดประทับใจหลายอย่างคะ เท้าความไปก่อนนะคะ ก่อนหน้าที่จะมา
ที่นี่ รพช. นี้ หมอแรด เคยทำงานที่รพช. ใกล้กันๆนี้ หละคะ แต่ว่ามีเรื่องให้ต้องย้ายมา เดวจะมาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องที่ดุเด็ดเผ็ดร้อนนะคะ 555++ รอกระทู้
ต่อๆๆๆๆ ไปนานๆสักพักนะคะ ให้เรื่องเรียบร้อยก่อนคะ
ที่รพช. แห่งใหม่นี้ทุกคนดีกะหมอแรดคะ มีป้าๆคอยเตรียมกับข้าว หาอาหารให้ เวลาเที่ยง เวลาเย็น
มีพี่พยาบาลและน้องๆคอยช่วยดูแลคนไข้ มีเพื่อนร่วมงานที่ดีคะ และหมอแรดก็เป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจสังคมคะ 55++ จริงอาจมีทั้งคนชอบคนไม่ชอบ เป็น
เรื่องธรรมดาของมนุษย์เราหละคะ
ทุกเย็นวันอาทิตย์ที่ไม่อยู่เวรก็จะปิดคลินิกและกลับบ้านไปหาครอบครัวคะ เช้าวันจันทร์ก็กลับมาทำงานตามปกติ จากการที่เคยเป็นเด็กประจำมาตลอดเลย
ทำให้หมอแรดไม่ค่อยติดบ้านเท่าไหร่นัก ก็กลับบ้าง ชอบอยู่อิสระ ทำอะไรหลายๆอย่างไปตามที่อยากทำ มีความฝันหลายอย่างที่ตอนนี้หมอแรดยังทำไม่
สำเร็จแต่ปี 59 นี้จะทำเป้าหมายให้ได้มากที่สุด แต่ก่อนที่จะไปถึงเป้าหมาย ความสุขระหว่างทางก็เป็นสิ่งที่ต้องเก็บเกี่ยวไว้มากที่สุด เพราะว่ามันจะนำพา
ไปสู่เป้าหมายของเราไงละ
กระทู้นี้แค่อยากแชร์ถึงประสบการณ์ การเป็นหมอรพช. ว่ามันสนุกและมีความสุขแค่ไหน ถึงเราจะอยู่บ้านนอก แต่เราก็มีเป้าหมายการเข้าอบรมสัมมนา ทั้ง
ทางการแพทย์ และเรื่องอื่นๆที่เราสนใจ ทุกๆปี ปีละ 3-4 ครั้ง เพื่อเข้าไปพบเพื่อนใหม่ๆในเมือง แชร์ประสบการณ์ และอัพเดตความรู้ใหม่ๆมาพัฒนาต่อยอด
ความรู้ความสามารถของเรานะคะ แท้ที่จริงแล้วการที่เราจะเลือกเป็นอะไรอยู่ที่ไหน แค่เราเลือกในสิ่งที่เหมาะกับเราและเราทำแล้วมีความสุขก็คงเพียง
พอแล้ว เพราะความสุขแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไปนะคะ
เอาไว้กระทู้หน้า หมอเเรด จะมาเล่าเรื่องสนุกๆให้ฟังกันอีกนะคะ กระทู้นี้กระทู้เเรก ...ตอนนี้หมอเเรดกำลังฝึกหัดเป็นนักเขียนด้วยค่ะ ขอกำลังจากทุกคนด้วยนะคะ