วันเฮิร์ท ใครมันจะเข้าใจ

ที่ว่า ไม่สมควรที่จะมีแฟน เพราะตัวเองเวลาคบใคร เราคาดหวังมาก คงจะมากกว่าทุกคน เห็นคู่นั้น คู่นี้ น่ารัก เราก็อยากให้แฟนเราเป็นแบบนั้น เอาใจใส่ ห่วงใจ บอกรัก สำหรับผู้ชาย มันคงจะเยอะ เราก็รู้นะ เราคิดเ

อกหักครับ ผมไม่มีที่ระบาย ไม่มีเพื่อน ไม่รู้จะคุยกับใคร ตอนนี้ผมเหนื่อย ท้อแท้มากครับ อึดอัด ฯลฯ บอกไม่ถูก ไม่อยากอยู่คนเดียว ผมทรมานมากเลยครับ ขอโทษนะครับ ที่มาตั่งกระทู้แค่นี้ ผมไม่รู้จะไประบายกับใ

คือประมาณว่าเราคุยกับคนหนึ่งใช่มั้ย แล้วก็เลิกคุยกันด้วยเหตุผลบางอย่าง และเราก็เฮิร์ทหนักมาก จนมีอีกคนหนึ่งเข้ามา เข้ามาปลอบใจ เข้ามาทำให้ยิ้มได้อีกครั้ง แล้วเขาก็ทิ้งเราไป รู้สึกแบบตกจากตึกสูงลงบ่อน้

แค่เพื่อนพิมพ์ว่า "อืม" มาในไลน์...เท่านั้นแหละค่ะ สมองเราคิดไปไกลเลยว่าเราไปทำอะไรผิดรึเปล่า เค้าโกรธเราไหม หรือเขาไม่อยากคุยแล้ว จริง ๆ อาจจะแค่มือถือแบตจะหมดก็ได้ แต่คือเราก็คิดเป็นสิบต

แค่อยากมาระบายค่ะ คือเราคุยกับคนคนนึง ตอนแรกมาดีเลยทำเราเขินมาก เพราะเขาทำในสิ่งที่เราไม่เคยได้รับจากแฟนเก่า พอคุยไปคุยมาสักพักเขาชวนเราลงทุนสักอย่าง (ขอสงวนไม่พูดนะคะ) เสียเงินไป! เราก็บ้าและโง่เองแห

ตามนั้นแหละคะ แฟนเป็นหาเงิน ค่าเช่าบ้าน ค่ารถ ค่านํ้ามัน ค่ากิน ค่าไฟ ค่านํ้า แฟนเป็นคนจ่ทั้งหมดแกแถมให้เงินเดือนเราเดือนละ3 หมื่น ( ตอนยุคนเดียว หาเองได้เดือนละ 7 หมื่น - 2 แสน ) แต่แฟนไม่ช่วยงานบ้าน

รู้สึกเหนื่อย มันเจ็บ เพราะเรื่องอกหัก มันเหมือนจะดีขึเน แต่สุดท้ายก็กลับมาคิด อยากร้องไห้ เพราะมันอึดอัดมันเหมือนไม่ได้ระบาย แต่มันร้องไม่ออก 

น้องมันอกหัก โดนทิ้งไปมีคนใหม่ เสียใจร้องไห้ข้าวปลาไม่กิน บอกใครไม่ได้เพราะทางบ้านก็กำลังช่วยเตรียมงานแต่งกัน  สาหัสเลยแหละ พอรู้อดสงสารมันไม่ได้ ตอนแรกว่าจะไม่เข้าไปยุ่ง ให้เขาคุยกัน แต่มันดันไม

ผมรู้สึกอึดอัดกับระบบแบบนี้มาสักพักใหญ่ๆแล้ว และผมก็รู้สึกว่าระบบแบบนี้ไม่ได้ส่งเสริมให้เรารู้จกเคารพกันและกัน แต่เป็นการส่งเสริมการใช้อำนาจของคนที่อยู่มาก่อนหรื่อชั้นปีที่สูงกว่า ตั้งแต่ผมเข้ามาในรร.

ใครเป็นอย่างผมบ้าง อยากมีคนคอยช่วยให้คำปรึกษา หรือเป็นเพื่อนไว้คุยกัน ผมอึดอัดใจมาก ผมดันไปเผลอใจชอบผู้ชายด้วยกัน มันเจ็บปวดนะ ที่พูดและบอกใครก็ไม่ได้ มีหญิงมาชอบเราอยู่บ้างแต่เราพยามไม่คุย ไม่อยากทำร