ขอเกริ่นนะครับ พิมพ์ไม่เก่งและอาจจะไม่มีอรรถรสใดๆในเนื้อเรื่องซักเท่าไหร่
ตามหัวข้อเลยครับ ผมคงเป็นเกย์แน่นอนแล้วแต่ไม่สามารถยอมรับตัวเองได้ บางอารมณ์ถึงขั้นเกลียดตัวเองและเกิดคำถามว่าทำไม

ถึงไม่เกิดมาปกติเหมือนคนอื่นๆเค้า ถึงขั้นหดหู่บ้างอะไรบ้าง ด้วยทางครอบครัวที่ไม่มีทางยอมรับแน่นอน และด้วยเพื่อนในกลุ่มที่มีแต่คนออกปากว่าเกลียดเพศที่สามเข้ากระดูกดำ
ผมเคยมีแฟนเป็นผู้หญฺิงมาแล้วด้วยกันสามคน แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดว่าคบบังหน้าเลย เพราะตอนจีบก็ชอบจริงๆ และตอนคบกันก็รักเค้าจริงๆ
แต่มีโมเม้นนึงบอกให้ผมหยุด เพราะผมเกิดคำถามในใจว่า ถ้าผมยังสงสัยในตัวเองและไม่มั่นใจในความแมนของผม ผมจะเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นสามีที่ดีและพ่อของลูกที่ดีได้ยังไง ผมกลัวใจตัวเองมาก
ทุกวันนี้ต้องสร้างกำแพงเพื่อป้องกันตัวเองจากหลายๆอย่าง จากความกลัว จากความอาย จากการไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง
หลายครั้งที่ผมรู้สึกสงสารคนที่ยังไม่รู้ใจตัวเอง ไม่กล้าเปิดเผยตัวตน เพราะเค้าเหล่านั้นอาจจะมีเหตุผลหลายๆอย่างเหมือนกับผมตอนนี้ก็เป็นได้
โลกทุกวันนี้ สังคมวัตถุนิยม รักแท้ ไม่ว่าจะชายจริงหรือหญิงแท้ว่าหายากแล้ว รักแท้ในหมู่เพศที่สามที่จะคอยดูแลกันไปจนแก่เฒ่านั้น ยิ่งหายากเป็นทวีคูณ
ผมเฝ้าบอกกับตัวเองว่า ต้องมีหน้าที่การงานที่ดี ทำให้ครอบครัวสุขสบาย เป็นคนดี คอยช่วยเหลือสังคม โตกว่านี้ เป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบมากกว่า
ถึงวันนั้น ผมถึงจะบอกครอบครัว
แต่ตอนนี้ ณ เวลานี้ รู้สึกทรมานเหลือเกิน ไม่มีคนที่เข้าใจและสามารถคุยกับเราได้ถูกคอร์ เพื่อนผู้ชายก็จะคุยแต่เรื่องเกมส์กับฟุตบอล เหล่สาวๆ ซึ่งไม่ใช่คอร์ผมเลย *** ลืมบอกไม่ใช่คนหล่ออะไรมากมาย แต่ผู้หญิงที่เคยคบกันมา เค้าเป็นฝ่ายมาจีบ****
ผมจะไปทางด้านทำอาหาร บิ๊กไบ๊ค์ หนังสือเกี่ยวกับจิตวิทยา ตกแต่งบ้านและสวน ก็พอมีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทและคอยให้คำปรึกษาอยู่บ้าง แต่ผมรู้สึกอึดอัด เพราะสาวๆ เค้าก็โม้กันแต่เรื่องเหล่าบรรดาสุภาพบุรุษในฝัน 555+ เครื่องสำอาง ความสวยความงาม
รู้สึกเหนื่อยจากการต้องปิดบังอะไรหลายๆอย่าง
อ่อ เพิ่งนึกขึ้นได้ ที่ผมสงสัยอีกอย่างนึงคือ ผมจะมีอารมอย่างว่ามาก เมื่อเห็นเรือนร่างของผู้หญิง แต่ในทางกลับกัน ผมก็รู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากเช่นกัน เวลาดูคลิปวิดิโอชายรักชาย จะชอบมากเวลาที่เห็นผู้ชายน่ารักๆ ปากนิดจมูกหน่อย โดนขืนใจทางประตูหลัง
ขอโทษนะครับที่ 18+ หน่อยๆ ขออภัยหากสะกดคำภาษาไทยผิด ใช้ถ้อยคำไม่เหมาะสม หรือพิพ์วกไปวนมา คิดไรได้ก็พิมพ์อ่ะครับ
ต้องทำยังไงหรือใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์
ตามหัวข้อเลยครับ ผมคงเป็นเกย์แน่นอนแล้วแต่ไม่สามารถยอมรับตัวเองได้ บางอารมณ์ถึงขั้นเกลียดตัวเองและเกิดคำถามว่าทำไม
ผมเคยมีแฟนเป็นผู้หญฺิงมาแล้วด้วยกันสามคน แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดว่าคบบังหน้าเลย เพราะตอนจีบก็ชอบจริงๆ และตอนคบกันก็รักเค้าจริงๆ
แต่มีโมเม้นนึงบอกให้ผมหยุด เพราะผมเกิดคำถามในใจว่า ถ้าผมยังสงสัยในตัวเองและไม่มั่นใจในความแมนของผม ผมจะเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นสามีที่ดีและพ่อของลูกที่ดีได้ยังไง ผมกลัวใจตัวเองมาก
ทุกวันนี้ต้องสร้างกำแพงเพื่อป้องกันตัวเองจากหลายๆอย่าง จากความกลัว จากความอาย จากการไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง
หลายครั้งที่ผมรู้สึกสงสารคนที่ยังไม่รู้ใจตัวเอง ไม่กล้าเปิดเผยตัวตน เพราะเค้าเหล่านั้นอาจจะมีเหตุผลหลายๆอย่างเหมือนกับผมตอนนี้ก็เป็นได้
โลกทุกวันนี้ สังคมวัตถุนิยม รักแท้ ไม่ว่าจะชายจริงหรือหญิงแท้ว่าหายากแล้ว รักแท้ในหมู่เพศที่สามที่จะคอยดูแลกันไปจนแก่เฒ่านั้น ยิ่งหายากเป็นทวีคูณ
ผมเฝ้าบอกกับตัวเองว่า ต้องมีหน้าที่การงานที่ดี ทำให้ครอบครัวสุขสบาย เป็นคนดี คอยช่วยเหลือสังคม โตกว่านี้ เป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบมากกว่า
ถึงวันนั้น ผมถึงจะบอกครอบครัว
แต่ตอนนี้ ณ เวลานี้ รู้สึกทรมานเหลือเกิน ไม่มีคนที่เข้าใจและสามารถคุยกับเราได้ถูกคอร์ เพื่อนผู้ชายก็จะคุยแต่เรื่องเกมส์กับฟุตบอล เหล่สาวๆ ซึ่งไม่ใช่คอร์ผมเลย *** ลืมบอกไม่ใช่คนหล่ออะไรมากมาย แต่ผู้หญิงที่เคยคบกันมา เค้าเป็นฝ่ายมาจีบ****
ผมจะไปทางด้านทำอาหาร บิ๊กไบ๊ค์ หนังสือเกี่ยวกับจิตวิทยา ตกแต่งบ้านและสวน ก็พอมีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทและคอยให้คำปรึกษาอยู่บ้าง แต่ผมรู้สึกอึดอัด เพราะสาวๆ เค้าก็โม้กันแต่เรื่องเหล่าบรรดาสุภาพบุรุษในฝัน 555+ เครื่องสำอาง ความสวยความงาม
รู้สึกเหนื่อยจากการต้องปิดบังอะไรหลายๆอย่าง
อ่อ เพิ่งนึกขึ้นได้ ที่ผมสงสัยอีกอย่างนึงคือ ผมจะมีอารมอย่างว่ามาก เมื่อเห็นเรือนร่างของผู้หญิง แต่ในทางกลับกัน ผมก็รู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากเช่นกัน เวลาดูคลิปวิดิโอชายรักชาย จะชอบมากเวลาที่เห็นผู้ชายน่ารักๆ ปากนิดจมูกหน่อย โดนขืนใจทางประตูหลัง
ขอโทษนะครับที่ 18+ หน่อยๆ ขออภัยหากสะกดคำภาษาไทยผิด ใช้ถ้อยคำไม่เหมาะสม หรือพิพ์วกไปวนมา คิดไรได้ก็พิมพ์อ่ะครับ