เคยเห็นในข่าวตอนช่วงน้ำท่วมกรุงเทพฯเมื่อครั้งที่แล้ว
เห็นคนนั่งบนที่นอนลอยน้ำออกมาจากบ้านแทนเรือ
สงสัยว่ามันคือที่นอนอะไรครับทำไมลอยน้ำได้
พอดีเมื่อคืนนี้อ่านวิกิเรื่องไททานิค มีข้อมูลละเอียดดีมากเลย
แต่เกิดความคิดว่า ถ้าที่นอนในเรือลอยน้ำได้ คน1500กว่าคน
คงไม่ต้องหนาวตายในน้ำเย็นขนาดนั้น มันน่าจะมีอะไรเตรียมป้องกัน
เผื่อไว้มากกว่าเรือชูชีพและเสื้อชูชีพ ซึ่งพอเอาเข้าจริงคนใช้งานไม่เป็น
คือสาเหตุหลักที่ทำให้คนตายมาก เพราะความประมาทในการฝึกซ้อม
และข้อมูลที่ขาดการบูรณาการของผู้จัดการความปลอดภัยบนเรือ
คือความจริงเรือชูชีพทั้งหมดพอเพียงกับจำนวนคนที่มี
ถ้าเขาเพียงแต่รู้ว่าต้องใส่คนลงไปลำละกี่คนให้มันพอดีกับจำนวนคนทั้งหมด
ย้อนกลับมาเรื่องที่นอนยางพารา เป็นไปได้ไหมถ้าเราทำให้ที่นอนในเรือสำราญ
ต่างๆเป็นที่นอนเป่าลมที่ลอยน้ำได้
ถ้าคุณคือหนึ่งในพวกผู้ชายพันกว่าคนที่เหลือหลังจากเรือชูชีพออกไปหมดแล้ว
และเรือกำลังจะจมในอีกครึ่งช.ม.คุณจะทำอย่างไรครับ
คุยกัยเล่นๆ
แต่ถ้าเป็นผม ผมคงวิ่งเข้าไปดูในห้องว่าที่นอนมันลอยน้ำได้เหมือนในกรุงเทพฯรึเปล่า
ก่อนที่จะกระโดดลงน้ำไปตัวเปล่า ไม่ได้ที่นอนได้หมอนเป่าลมสักใบก็ยังดี
สรุปว่าคำถามจริงๆคือทำไมคนยุคนั้นถึงประมาทกันจังเมื่ออ่านดูการสอบสวน
อย่างละเอียดมุกแง่มุมแล้วพบว่ามีแต่ความประมาทของทุกฝ่าย
เริ่มตั้งแต่การออกแบบเรือที่มีใบจักรไม่สมส่วนกับเรือขนาดใหญ่ทำให้การบังคับ
ควบคุมเรือเป็นไปได้ความยากลำบากเนื่องจากล่าช้าอืดอาด
ส่วนของหัวเรือที่เป็นจุดที่อาจเกิดการประทะได้มากที่สุด กลายเป็นจุดอ่อนที่สุด

ตลอดจนผู้ที่เกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมครั้งนี้เกือบทั้งหมดทุกขั้นตอน
ที่เรียกได้ว่าตั้งอยู่บนความประมาททั้งสิ้น คิดแล้วก็อยากหาหนังกลับมาดูอีกสักรอบ
ที่นอนยางพาราลอยน้ำได้รึเปล่าครับ
เห็นคนนั่งบนที่นอนลอยน้ำออกมาจากบ้านแทนเรือ
สงสัยว่ามันคือที่นอนอะไรครับทำไมลอยน้ำได้
พอดีเมื่อคืนนี้อ่านวิกิเรื่องไททานิค มีข้อมูลละเอียดดีมากเลย
แต่เกิดความคิดว่า ถ้าที่นอนในเรือลอยน้ำได้ คน1500กว่าคน
คงไม่ต้องหนาวตายในน้ำเย็นขนาดนั้น มันน่าจะมีอะไรเตรียมป้องกัน
เผื่อไว้มากกว่าเรือชูชีพและเสื้อชูชีพ ซึ่งพอเอาเข้าจริงคนใช้งานไม่เป็น
คือสาเหตุหลักที่ทำให้คนตายมาก เพราะความประมาทในการฝึกซ้อม
และข้อมูลที่ขาดการบูรณาการของผู้จัดการความปลอดภัยบนเรือ
คือความจริงเรือชูชีพทั้งหมดพอเพียงกับจำนวนคนที่มี
ถ้าเขาเพียงแต่รู้ว่าต้องใส่คนลงไปลำละกี่คนให้มันพอดีกับจำนวนคนทั้งหมด
ย้อนกลับมาเรื่องที่นอนยางพารา เป็นไปได้ไหมถ้าเราทำให้ที่นอนในเรือสำราญ
ต่างๆเป็นที่นอนเป่าลมที่ลอยน้ำได้
ถ้าคุณคือหนึ่งในพวกผู้ชายพันกว่าคนที่เหลือหลังจากเรือชูชีพออกไปหมดแล้ว
และเรือกำลังจะจมในอีกครึ่งช.ม.คุณจะทำอย่างไรครับ
คุยกัยเล่นๆ
แต่ถ้าเป็นผม ผมคงวิ่งเข้าไปดูในห้องว่าที่นอนมันลอยน้ำได้เหมือนในกรุงเทพฯรึเปล่า
ก่อนที่จะกระโดดลงน้ำไปตัวเปล่า ไม่ได้ที่นอนได้หมอนเป่าลมสักใบก็ยังดี
สรุปว่าคำถามจริงๆคือทำไมคนยุคนั้นถึงประมาทกันจังเมื่ออ่านดูการสอบสวน
อย่างละเอียดมุกแง่มุมแล้วพบว่ามีแต่ความประมาทของทุกฝ่าย
เริ่มตั้งแต่การออกแบบเรือที่มีใบจักรไม่สมส่วนกับเรือขนาดใหญ่ทำให้การบังคับ
ควบคุมเรือเป็นไปได้ความยากลำบากเนื่องจากล่าช้าอืดอาด
ส่วนของหัวเรือที่เป็นจุดที่อาจเกิดการประทะได้มากที่สุด กลายเป็นจุดอ่อนที่สุด
ตลอดจนผู้ที่เกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมครั้งนี้เกือบทั้งหมดทุกขั้นตอน
ที่เรียกได้ว่าตั้งอยู่บนความประมาททั้งสิ้น คิดแล้วก็อยากหาหนังกลับมาดูอีกสักรอบ