คือเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานวันที่ 3 กุมภา เจ้าของกระทู้ (ขอใช้อักษรย่อ N) มีแพลนไปลำปางกับพี่ที่รู้จักมา โดยเอามอไซไปจอดไว้ที่ออฟฟิศพี่ แล้วใช้รถยนต์ของพี่ไปลำปางด้วยกัน พอตอนกลับมาจากลำปาง ถึงออฟฟิศพี่แถวแม่โจ้ ประมาณตีสามนิดๆ N ก็จะขี่มอไซกลับมาหอแถวหลังมอชอคนเดียว ย้ำว่าคนเดียว เพราะพี่กลับไปนอนบ้านแฟนแถวเซนเฟส พอขี่ออกมาได้ซักพัก มาถึงบริเวณหน้าโลตัสคำเที่ยง อยู่ดีดีมอไซก็ดับเองเฉย ลองสตาร์ทยังไงก็ไม่ติด แบตโทรศัพท์ก็
ใกล้หมด หน้าโลตัสก็มืดพอสมควรเพราะเวลานั้นโลตัสปิดแล้ว แต่ถนนเส้นนั้นก็ยังมีรถผ่านไปมาเรื่อยๆ แต่ไม่มีใครจอดดูเลย N ไม่รู้จะทำไงเลยรีบโทรหาเพื่อนที่อยู่หอเดียวกันให้มารับ ซึ่งระยะทางจากหลังมอชอ ไปโลตัสคำเที่ยงก็ไกลพอควร ไม่รู้จะทำไงจริงๆเลยต้องรออยู่แถวนั้น แล้วก็มีผู้ชายตะโกนแซวเวลาขี่รถผ่าน ตอนนั้นยอมรับว่ากลัวมาก คิดไปต่างๆนาๆ กลัวมากจนน้ำตาไหลออกมา คือถ้าจะโทรหาพ่อแม่ก็กลัวเค้าจะเป็นห่วงมาก เพราะเวลานั้นมันดึกมากแล้ว อีกอย่างพ่อกับแม่ก็อยู่บ้านแถวหางดงซึ่งไกลจากโลตัสคำเที่ยงมาก
ซักพักมีสวิปสีขาวคันนึง ผ่านมาแถวนั้น จริงๆเค้าขับเลยไปแล้ว แต่ถอยหลังกลับมาดู N ก็ภาวนาในใจขอให้เป็นคนดี พอถอยหลังมาถึงปุ้ป เห็นว่าเป็นผู้ชาย ในใจเริ่มกลัวๆละ เค้าก็ถามว่ารถเป็นอะไร แล้วลงมาช่วยกันสตาร์ทรถ แต่ยังไงก็ไม่ติด เค้าเลยบอกให้เอาไปจอดในโลตัสก่อน แล้วเค้าจะไปส่งที่หอก็ได้ แต่N บอกว่าโทรหาเพื่อนให้มารับแล้ว เค้าเลยอยู่รอเป็นเพื่อน ระหว่างที่รอเพือนมารับ ก็คุยกันไปตามปกติ ชื่ออะไร เรียนที่ไหน ปีอะไร ไปไหนมา ประมาณนี้ เอ้อลืมบอกไปเค้าชื่อพี่แบงค์ เรียนราชภัฎเชียงใหม่ ตอนนี้เรียนจบแล้ว พึ่งจบปีที่แล้ว บ้านอยู่แถวต้นปิน(หางดง) พอคุยกันไปได้ซักพัก เพื่อนNก็มาถึงพอดี ก็เลยได้แค่ขอบคุณพี่แบงค์ตอนนั้น แล้วซ้อนรถเพื่อนกลับเลย พอกลับมาถึงหอ ก็คิดกับเพื่อนว่า เอ้ะทำไมไม่ขอเบอร์ไว้ว้าาา เค้าอุส่ายืนรอเป็นเพื่อน น่าจะตอบแทนอะไรเค้าซักหน่อย คือช่วงนั้นไม่ได้คิดอะไรเลยไง คิดแค่ว่าอยากกลับหอแล้ว อยากนอนมาก เพลียยย
N จึงเปิดเฟสบุ๊คแล้วลองค้นหาดู ลองแอดๆเพื่อนไป แต่ก็ไม่ใช่ซักคน ยังไงถ้าใครรู้จักพี่แบงค์ (ตัวสูงๆหน่อย ขาวๆ รวมๆก็หน้าตาดีนะ5555) จบราชภัฎเชียงใหม่ปีที่แล้ว ขับสวิปสีขาวแต่งลายแดงดำ แต่
จำป้ายทะเบียนรถไม่ได้ จำได้ว่าใส่รองเท้าคอนเวิร์ตสีแดง555
ถ้าพี่แบงค์ หรือเพื่อนพี่แบงค์ หรือใครก็ตามที่รู้จักพี่แบงค์เข้ามาเห็นกระทู้นี้ ช่วยติดต่อกลับหน่อยนะคะ อยากขอบคุณเค้ามากจริงๆ คือถ้าเค้าไม่ยืนอยู่เป็นเพื่อนตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอบคุณมากจริงๆค่ะ^^
ช่วยตามหาผู้ชายคนนึงหน่อยค่ะ
ซักพักมีสวิปสีขาวคันนึง ผ่านมาแถวนั้น จริงๆเค้าขับเลยไปแล้ว แต่ถอยหลังกลับมาดู N ก็ภาวนาในใจขอให้เป็นคนดี พอถอยหลังมาถึงปุ้ป เห็นว่าเป็นผู้ชาย ในใจเริ่มกลัวๆละ เค้าก็ถามว่ารถเป็นอะไร แล้วลงมาช่วยกันสตาร์ทรถ แต่ยังไงก็ไม่ติด เค้าเลยบอกให้เอาไปจอดในโลตัสก่อน แล้วเค้าจะไปส่งที่หอก็ได้ แต่N บอกว่าโทรหาเพื่อนให้มารับแล้ว เค้าเลยอยู่รอเป็นเพื่อน ระหว่างที่รอเพือนมารับ ก็คุยกันไปตามปกติ ชื่ออะไร เรียนที่ไหน ปีอะไร ไปไหนมา ประมาณนี้ เอ้อลืมบอกไปเค้าชื่อพี่แบงค์ เรียนราชภัฎเชียงใหม่ ตอนนี้เรียนจบแล้ว พึ่งจบปีที่แล้ว บ้านอยู่แถวต้นปิน(หางดง) พอคุยกันไปได้ซักพัก เพื่อนNก็มาถึงพอดี ก็เลยได้แค่ขอบคุณพี่แบงค์ตอนนั้น แล้วซ้อนรถเพื่อนกลับเลย พอกลับมาถึงหอ ก็คิดกับเพื่อนว่า เอ้ะทำไมไม่ขอเบอร์ไว้ว้าาา เค้าอุส่ายืนรอเป็นเพื่อน น่าจะตอบแทนอะไรเค้าซักหน่อย คือช่วงนั้นไม่ได้คิดอะไรเลยไง คิดแค่ว่าอยากกลับหอแล้ว อยากนอนมาก เพลียยย
N จึงเปิดเฟสบุ๊คแล้วลองค้นหาดู ลองแอดๆเพื่อนไป แต่ก็ไม่ใช่ซักคน ยังไงถ้าใครรู้จักพี่แบงค์ (ตัวสูงๆหน่อย ขาวๆ รวมๆก็หน้าตาดีนะ5555) จบราชภัฎเชียงใหม่ปีที่แล้ว ขับสวิปสีขาวแต่งลายแดงดำ แต่
ถ้าพี่แบงค์ หรือเพื่อนพี่แบงค์ หรือใครก็ตามที่รู้จักพี่แบงค์เข้ามาเห็นกระทู้นี้ ช่วยติดต่อกลับหน่อยนะคะ อยากขอบคุณเค้ามากจริงๆ คือถ้าเค้าไม่ยืนอยู่เป็นเพื่อนตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอบคุณมากจริงๆค่ะ^^