สวัสดี ค่ะเรื่องที่เราจะเราต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ผ่านมา2ปีที่แล้วตอนนั้นเราอายุ 14เราย้ายไปอยู่กับพ่อเลี้ยงที่บ้านพักนายตำรวจ จ.ชลบุรี
เรารู้ตัวเองว่าชอบเพศเดียวกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว เราย้ายไปในที่พักก็จะมีแต่เด็กๆลูกของตำรวจอยู่เยอะมากเราก็ไม่ได้สนใจ เพราะเราจะเล่นกับกลุ่มพี่ตัวเองมากกว่า โดยปกติจะไม่ชอบเด็กนะ
จนมีวันนึงเราเล่นแบดอยู่หน้าบ้านแล้วก็มีเด็กกลุ่มนึงมายืนเหมือนอยากเล่น กับพวกเรา เป็นเด็กผช.อายุ10ขวบกับ6ขวบอีกคนเป็นผญอายุ8ขวบ พี่ชายเราเลยบอกว่าให้ชวนน้องๆมาเล่นพอหลังจากวันนั้น น้องผญ.เขาก็มามองเราบ่อยๆเพราะว่าเราชอบนอนที่เปลหน้าบ้าน เราก็คิดแค่ว่าน้องคงอยากเล่นแบดอีก เราก็เลยชวนกลุ่มพี่ชายเราออกมาเล่น แต่เล่นไปสักพักน้องก็บอกว่าจะไปซื้อของส่วนเรามานอนพักที่เปล(เราเหนื่อย ง่าย) เรานอนไปได้ครึ่งชั่วโมงพี่ชายเราก็ถือขนมมายื่นให้เรา แล้วก็บอกมาว่าน้องฝากมาให้แล้วก็แซวเราว่าเสน่แรงนะน้องผญ.ก้ไม้เว้น ส่วนเราก็งงแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรจนนานวันเข้าเราก็เริ่มเป็นห่วงน้องขึ้นทุก วัน แบบแค่ใครทำอะไรน้องนิดเดียวก็มีเรื่องแล้ว แล้วเราก็เริ่มตื่นเช้าเพื่อจะโบกมือให้น้องเขาก่อนไปเรียน ส่วนตอนเย็นเราก็แกล้งไปเสนอหน้าอยู่หน้าบ้านเพื่อจะรอน้องกลับมา เราก็คิดแค่ว่าเพราะเราเป็นน้องคนเล็กรึเปล่าเลยไม่เคยมีน้องอาจจะเป็นความ รู้สึกแค่พี่น้องให้กันก็ได้ ส่วนน้องก็ติดเราเป็นปลิงเลยเวลาเจอเราก็รีบมาหา พอเรามีธุระที่ต่างจังหวัดน้องก็จะทำหน้าเหมือนจะร้องส่วนเราก็โอ๋ทุกครั้ง
แต่เรามารู้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงเราจะเกษียณเหลือเวลาอีกแค่2เดือนที่เราจะได้ อยู่กับน้องเขาเราเลือกที่จะไม่บอกเราใช้เวลาที่เหลือดูแลน้องเขาเพราะหลัง จากนี้เรารู้ว่าคงยากที่จะได้เจอกันอีก แต่แล้วก็มีเรื่องที่ทำให้เรารีบไปก่อนกำหนด1อาทิตย์โดยทิ้งแค่จดหมายลาไว้ พร้อมเบอเราเพราะแฟนเก่าเราที่อยู่อีกจังหวัดนึงป่วยเราเลยจะไปเยี่ยมแต่ ตอนกลับมาหาแฟนเก่าครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมเราไม่รู้สึกอะไรเลยผิดกับน้อง ที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกเป็นตัวเองกว่า หลังจากนั้นเราก็โทรติดต่อกับน้องตลอด น้องก็ส่งไลน์บอกว่าอยากให้เราไปหาบ้าง จนข้อความสุดท้ายที่คุยกันน้องบอกว่าน้องรักเราที่สุดในโลก แต่คงในเชิงพี่น้องซึ่งเราคงคิดไปไกลกว่าพี่น้องแล้ว หลังจากนั้นโทรศัพท์เราก็หายซึ่งทุกอย่างในนั้นหายไปหมด เรานั่งร้องเลยอยากไปหาน้องเขานะแต่เราก็ไปไม่ได้เพราะติดสอบติดเรียนก็เลย ได้แต่นั่งคิดถึง ผ่านมา2ปี ถามว่าตอนนี้เรารักใครไหมตอนนี้เราคงรักใครไม่ได้แล้ว เพราะใจเราให้น้องไปหมดแล้วไม่ว่าจะอีกกี่ปีเราก็จะรักน้องคนนี้
มันอาจจะเหมือนนิยายนะจะว่าเราแต่งก็ได้แต่มันเกิดขึ้นกับเราจริงๆขนาดเรายังคิดเลย
ปล.น้องเคยส่งมาว่ารักเรามากกว่าเพื่อนสนิทเราก็แอบอมยิ้มนิดนึง
เมื่อเราแอบชอบรุ่นน้องที่อายุห่างกัน6ปี
เรารู้ตัวเองว่าชอบเพศเดียวกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว เราย้ายไปในที่พักก็จะมีแต่เด็กๆลูกของตำรวจอยู่เยอะมากเราก็ไม่ได้สนใจ เพราะเราจะเล่นกับกลุ่มพี่ตัวเองมากกว่า โดยปกติจะไม่ชอบเด็กนะ
จนมีวันนึงเราเล่นแบดอยู่หน้าบ้านแล้วก็มีเด็กกลุ่มนึงมายืนเหมือนอยากเล่น กับพวกเรา เป็นเด็กผช.อายุ10ขวบกับ6ขวบอีกคนเป็นผญอายุ8ขวบ พี่ชายเราเลยบอกว่าให้ชวนน้องๆมาเล่นพอหลังจากวันนั้น น้องผญ.เขาก็มามองเราบ่อยๆเพราะว่าเราชอบนอนที่เปลหน้าบ้าน เราก็คิดแค่ว่าน้องคงอยากเล่นแบดอีก เราก็เลยชวนกลุ่มพี่ชายเราออกมาเล่น แต่เล่นไปสักพักน้องก็บอกว่าจะไปซื้อของส่วนเรามานอนพักที่เปล(เราเหนื่อย ง่าย) เรานอนไปได้ครึ่งชั่วโมงพี่ชายเราก็ถือขนมมายื่นให้เรา แล้วก็บอกมาว่าน้องฝากมาให้แล้วก็แซวเราว่าเสน่แรงนะน้องผญ.ก้ไม้เว้น ส่วนเราก็งงแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรจนนานวันเข้าเราก็เริ่มเป็นห่วงน้องขึ้นทุก วัน แบบแค่ใครทำอะไรน้องนิดเดียวก็มีเรื่องแล้ว แล้วเราก็เริ่มตื่นเช้าเพื่อจะโบกมือให้น้องเขาก่อนไปเรียน ส่วนตอนเย็นเราก็แกล้งไปเสนอหน้าอยู่หน้าบ้านเพื่อจะรอน้องกลับมา เราก็คิดแค่ว่าเพราะเราเป็นน้องคนเล็กรึเปล่าเลยไม่เคยมีน้องอาจจะเป็นความ รู้สึกแค่พี่น้องให้กันก็ได้ ส่วนน้องก็ติดเราเป็นปลิงเลยเวลาเจอเราก็รีบมาหา พอเรามีธุระที่ต่างจังหวัดน้องก็จะทำหน้าเหมือนจะร้องส่วนเราก็โอ๋ทุกครั้ง
แต่เรามารู้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงเราจะเกษียณเหลือเวลาอีกแค่2เดือนที่เราจะได้ อยู่กับน้องเขาเราเลือกที่จะไม่บอกเราใช้เวลาที่เหลือดูแลน้องเขาเพราะหลัง จากนี้เรารู้ว่าคงยากที่จะได้เจอกันอีก แต่แล้วก็มีเรื่องที่ทำให้เรารีบไปก่อนกำหนด1อาทิตย์โดยทิ้งแค่จดหมายลาไว้ พร้อมเบอเราเพราะแฟนเก่าเราที่อยู่อีกจังหวัดนึงป่วยเราเลยจะไปเยี่ยมแต่ ตอนกลับมาหาแฟนเก่าครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมเราไม่รู้สึกอะไรเลยผิดกับน้อง ที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกเป็นตัวเองกว่า หลังจากนั้นเราก็โทรติดต่อกับน้องตลอด น้องก็ส่งไลน์บอกว่าอยากให้เราไปหาบ้าง จนข้อความสุดท้ายที่คุยกันน้องบอกว่าน้องรักเราที่สุดในโลก แต่คงในเชิงพี่น้องซึ่งเราคงคิดไปไกลกว่าพี่น้องแล้ว หลังจากนั้นโทรศัพท์เราก็หายซึ่งทุกอย่างในนั้นหายไปหมด เรานั่งร้องเลยอยากไปหาน้องเขานะแต่เราก็ไปไม่ได้เพราะติดสอบติดเรียนก็เลย ได้แต่นั่งคิดถึง ผ่านมา2ปี ถามว่าตอนนี้เรารักใครไหมตอนนี้เราคงรักใครไม่ได้แล้ว เพราะใจเราให้น้องไปหมดแล้วไม่ว่าจะอีกกี่ปีเราก็จะรักน้องคนนี้
มันอาจจะเหมือนนิยายนะจะว่าเราแต่งก็ได้แต่มันเกิดขึ้นกับเราจริงๆขนาดเรายังคิดเลย
ปล.น้องเคยส่งมาว่ารักเรามากกว่าเพื่อนสนิทเราก็แอบอมยิ้มนิดนึง