วัฏฏสงสารเป็นทุกข์และเป็นวงเวียนต่อเนื่องหาทางออกไม่เจอ
คนเราทุกคนสำคัญแค่ "จิต" นี้
แต่จะทำอย่างไรให้จิต สามารถหลุดจากการเวียนว่ายตายเกิดได้?
ด้วยความคิดอย่างมีเหตุผล หรือ การอ่านตำราธรรมะ? ------ ศักยภาพของสมองเพียงพอต่อการหลุดพ้นไหม?
หลักธรรมท่านสอนว่า สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น เราสามารถคิดตามได้ไหม?
สุดท้ายแล้วพบว่า หากจิตไม่หลับเข้าภวังค์ไป ก็จะต้องหาเรื่องมาคิดมาเสพอยู่เสมอ
จะทำอย่างไรให้จิตไม่ติดใจใน รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสหรือความคิด
หรือฝึกให้จิตรู้เห็นความจริงบางอย่าง? ---------ประสบการณ์ของจิตที่ว่านี้คืออะไร?
คำถามคือประสบการณ์ของจิตอันนี้คืออะไร ที่เราจะให้จิตเขาเห็น เพื่อที่จะได้หลุดพ้น
จิตจะเห็นอะไร แล้วถึงหลุดพ้น
เป็นคำถามที่ถามคร่าวๆเป็นหลักการนะครับ จากผมซึ่งเพิ่งเริ่มสนใจในธรรมมะ
กราบเรียนถามท่านผู้รู้ด้วยครับ โปรดชี้แนะเป็นวิทยาทาน
ที่เขาว่าไปปฏิบัติธรรม คนเราควรปฏิบัติธรรมเพื่อให้เห็นอะไร?
คนเราทุกคนสำคัญแค่ "จิต" นี้
แต่จะทำอย่างไรให้จิต สามารถหลุดจากการเวียนว่ายตายเกิดได้?
ด้วยความคิดอย่างมีเหตุผล หรือ การอ่านตำราธรรมะ? ------ ศักยภาพของสมองเพียงพอต่อการหลุดพ้นไหม?
หลักธรรมท่านสอนว่า สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น เราสามารถคิดตามได้ไหม?
สุดท้ายแล้วพบว่า หากจิตไม่หลับเข้าภวังค์ไป ก็จะต้องหาเรื่องมาคิดมาเสพอยู่เสมอ
จะทำอย่างไรให้จิตไม่ติดใจใน รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสหรือความคิด
หรือฝึกให้จิตรู้เห็นความจริงบางอย่าง? ---------ประสบการณ์ของจิตที่ว่านี้คืออะไร?
คำถามคือประสบการณ์ของจิตอันนี้คืออะไร ที่เราจะให้จิตเขาเห็น เพื่อที่จะได้หลุดพ้น
จิตจะเห็นอะไร แล้วถึงหลุดพ้น
เป็นคำถามที่ถามคร่าวๆเป็นหลักการนะครับ จากผมซึ่งเพิ่งเริ่มสนใจในธรรมมะ
กราบเรียนถามท่านผู้รู้ด้วยครับ โปรดชี้แนะเป็นวิทยาทาน