เราพึ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกอาจมีผิดพลาดบ้าง ยอมรับว่าตั้งกระทู้เพื่อระบาย คือเราไม่ค่อยกล้าปรึกษาใครเรื่องนี้ เข้าเรื่องเลยนะ เราแอบชอบคนๆนึงมา 5 ปีละแต่เค้าเป็นเพื่อนทึ่เราค่อนข้างสนิทเลยได้แค่แอบชอบแต่เราก็ไม่เคยบอกใครนะ(สมมุติว่าชื่อ C ) เราชอบ C ตั้งแต่มอปลายจนเข้ามหาลัย คือเราคุยกับ C เกือบทุกวันช่วงเข้ามหาลัยใหม่ๆจนเราเวลาไปไหนก็ไปด้วยกันบ่อยๆแตไม่ได้ไปกัน2คนนะจะมีเพื่อนC อีกคนนึงไปด้วยตลอด(สมมุติว่าชื่อ N คนนี้แหละที่ทำเราหัวใจสลายมาก) จนพอขึ้นปี 2 อยู่ๆ Cก็ห่างๆเราไป ไม่ทักเรามา เวลาไปไหนก็ให้เราไปแต่กับ N (มารู้ตอนหลังว่าCมีแฟน) คือช่วงที่ C หายไปเราเพ้อมาก คือเรารู้สึกพังมากๆ แต่ช่วงนั้น N กับเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ จนเพื่อนเราชอบล้อว่าเฮ้ย N จีบแกรึเปล่าวะ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะ คิดว่าก็เพื่อนแหละ (ตอนนั้นยังทำใจไม่ได้ที่ Cห่างๆไป) คือเราอยากไปไหน N พาเราไปตลอดและไปกันแค่ 2 คน คือไม่ว่าจะชวนไปไหนคือพาเราไปหมด จะดึกแค่ไหนก็พาเราไป เราก็เริ่มรู้สึกดีนะ จนผ่านไปประมาณ 5 เดือน เราก็เริ่มรู้สึกว่าเราไม่รู้สึกคิดถึงหรือเสียใจที่Cหายไปแล้วนะ แต่เราเริ่มรู้สึกว่าเฮ้ย เรารู้สึกดีจังเวลาที่อยู่กับ N คือเรามีปัญหาอะไรเราปรึกษาเค้าได้หมดนะ เราก็เริ่มกลัวใจตัวเองแล้วล่ะแต่ก็พยายามห้ามใจนะเพราะกลัวเจ็บ จนวันเกิดเรา เราชวน N กับ C ไปทำบุญ(ก็ชีวิตตอนนั้นสนิทกับ 2 คนนี้สุดละ)แต่N ไม่ไป เราก็เฮ้ยนอยอ่ะ แต่เค้าก็มาขอโทษทีหลังนะ เราก็โอเครไม่เป็นไร ก็ผ่านไป จนผ่านวันเกิดเราไป 2 เดือน อยู่ๆก็โทรมาหาเราบอกให้เราลงไปหาใต้หอหน่อย คือ เราก็ลงไปแบบงงๆ Nก็ยื่นถุง คลังพลาซ่ามาให้เราแล้วบอกว่าของขวัญวันเกิดย้อนหลัง คือเราแบบโคตรเขินอ่ะ แต่ก็ทำหน้านิ่งๆ พอเดินขึ้นห้องมานี่แบบยิ้มแก้มจะแตก (อันนี้แหละมั้งจุดเริ่มต้นคำว่ารัก เราใจง่ายอ่ะ) หลังจากนั้น N ก็คอยเป็นกำลังใจให้เรามาตลอด และมีครั้งนึงคือเพื่อนที่เรารู้จักป่วยเราเลยไปเยี่ยม ซึ่ง C กับ N ก็ไป (ลืมบอกว่า N ก็จบมาจากโรงเรียนเดียวกับเราแต่คนละห้อง) แล้วตอนไปเยี่ยมเพื่อนเราก็มีเรื่องให้น้อยใจเพื่อนนิดหน่อยคือไปกัน 7-8คนเรานอยทุกคนนะ ตอนแรกเราคิดว่า N จะไม่ง้อเรา แต่พออีกวันนึงประมาณบ่ายๆเราไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดแล้วเราจะลุกไปเข้าห้องน้ำ พอดีเดินสวนกับ N ซึ่งไปเซเว่นมา เราก็ไม่ทักนะ ถามอะไรมาเราก็ตอบเท่าที่ถามคือนอยอยู่ไง คิดในใจจะไม่ง้อจริงๆหรอ แต่ก็ทำเฉยๆแล้วเดินต่อ พอเราเข้าห้องน้ำเสร็จ เดินกลับมาที่โต๊ะเห็นถุงขนมพร้อมกระดาษโน๊ตก็คิดในใจเค้าเอามาวางผิดป่าววะ แต่พอดูดีๆ เฮ้ย N ซื้อขนมมาวางไว้ คืออร้ายยย เขิน แต่ก็ทำหน้านิ่งๆนะ (เป็นคนที่เวลาเขินจะหน้านิ่งมาก) เราก็แบบเฮ้ยน่ารักอ่ะใส่ใจเราด้วย จากนั้นมาก็คือมีเค้าคอยเป็นกำลังใจให้ตลอด เวลาคิดถึงเค้าเราก็ชอบชวนเค้าไปทำบุญนะ หรือไม่ก็ชวนไปไหว้สัญลักษ์ประจำมหาลัย คือเวลาเค้าว่างๆเค้าก็ชวนเราไปไหนมาไหนด้วย จนทั้งเพื่อนเราและเพื่อนเค้าต่างก็คิดว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน เราก็คิดนะว่าเค้าชอบเรา แต่สุดท้ายเราคิดไปเอง ว้นที่เรารู้ว่าเราคิดไปเองทั้งหมดคือวันที่เราบอกรักเค้า คือวันนั้นเราเพ้อถึงเค้า แล้วเค้าคิดว่าเราเพ้อถึง คนอื่นเค้าก็มาถามว่าเป็นอะไร เราเลยบอกว่าก็เราหมายถึง N แหละ N เลยถามเราว่าเราชอบเค้าหรา เราก็บอกว่าเออชอบ คือเราสั่นมากอ่ะไม่เคยบอกชอบใครแบบนี้ แล้ว N ก็ตอบมาว่า ไม่อยากมีใคร ไม่ได้ชอบเรา คือเราแบบทำอะไรไม่ถูก นั่งร้องไห้อย่างเดียว มันรู้สึกว่าหัวใจแหลกมาก (ตลอดเวลาที่ผ่านมาคือเค้าจะทักไลน์มาทุกวัน แต่หลังจากวันนั้นเค้าก็ไม่ทักเรามาเลย) เราเลยสงสัยว่าที่ผ่านมานี่แค่อัธยาศัยดีใช่ไหม ผู้ชายเราดีแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนใช่ไหม 11 เดือนที่ N เข้ามา เรากลัวมากว่า N. จะหายไป แต่สุดท้าย N ก็หายไปจริงๆ พร้อมกับทิ้งข้อสงสัยไว้ให้เรามากมาย ว่าที่ผ่านมาแค่อัธยาศัยดีใช่มั้ย???😥😥
ผู้ชายเขาอัธยาศัยดีแบบนี้เป็นเรื่องปกติหรอคะ???