☼ ☼ RIP ด้วยรักและอาลัย.. แด่จานสวยผู้จากไป ☼ ☼

RIP.
ด้วยรักและอาลัย.. แด่จานสวยผู้จากไป
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥


ทุกครั้งที่ทำอาหาร จัดจานเสิร์ฟเอง กินเอง
จะอร่อยด้วยความสวยงาม ของบรรยากาศที่จัดให้
แน่นอน..นอกจากอาหารแล้ว สิ่งสำคัญคือภาชนะที่ใส่

จานใบนี้เป็นสมบัติที่แม่มอบให้
เพราะแม่รู้ว่าเราชอบมัน
จำได้ตอนเด็กๆ อายุสักสิบขวบ เราก็เห็นจานใบนี้อยู่ในตู้แล้ว
แม่ชอบซื้อจานสวยๆมาเก็บไว้
ดังนั้นเวลาที่แม่ครัวตัวน้อยๆผู้นี้
ได้รับหน้าที่จัดโต๊ะอาหารเลี้ยงแขกของพ่อแม่
ก็อดจะแอบเอาจานใบนี้มาใส่อาหารไม่ได้
บางครั้งในอาหารมื้อพิเศษของครอบครัว
ก็มักจะแอบเอาจานชุดนี้ออกมาใช้ใส่อาหาร จัดโต๊ะสวยๆ
แรกๆแม่ก็หวง บอกว่าจานสวยๆราคาไม่น้อย
อย่าเอามาใช้เลยประเดี๋ยวจะแตก
แต่หลังๆ แม่คงเห็นว่า
ความสวยที่วางไว้เฉยๆ มันไร้ค่า
บางครั้ง ก็ควรเอาออกมาใช้ ในช่วงเวลาที่เหมาะสม
แล้วคุณค่าของมัน จะเพิ่มขึ้นมาอีกมากมาย
แต่หลังจากที่ใช้แล้ว แม่ก็ให้เราทำความสะอาด
แล้วเก็บมันไว้อย่างเดิม

เวลาผ่านไป...
แม่ครัวตัวน้อย ผู้ชอบทำอาหาร และชอบจัดจานอาหารสวยๆ
ก็จบการศึกษาจากโรงเรียนในบ้านเกิด
ไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด
จึงไม่มีใครแอบเอาจานสวยมาใช้อีก
จวบจนแม่ครัวคนนี้เรียนจบ ทำงานอยู่ ณ ต่างจังหวัด
วันหนึ่ง แม่ก็บอกยกจานชามทั้งหมด ในชุดนี้ให้

ตอนแรกมันถูกเก็บไว้อย่างดี
เวลาผ่านไปนานนับสิบปี
วันหนึ่ง วิญญาณแม่ครัวน้อย ก็เข้ามาสิงอีกครั้ง
ทุกวันนี้ทำอาหารกินเอง
เนื่องเพราะทำกินคนเดียว สิ่งเดียวที่จะเพิ่มบรรยากาศดีๆ
นั่นคือการจัดจานอาหารให้สวยงาม

ดังนั้น.. จานสวยใบนี้ จึงถูกหยิบออกมาใช้อีกครั้ง
โดยเฉพาะสามสี่ปีมานี้.. มันรับใช้เจ้านายมันเกือบทุกมื้อ
แล้วทุกครั้ง.. เจ้านายของมันก็จะตกแต่งมันให้สวยๆ
ช่วงหลังๆ.. ยังถ่ายรูปมันกับอาหารของมันขึ้นโชว์
จานสวยทำหน้าที่ได้ดีแทบทุกครั้ง
มันทำให้อาหารทุกมื้อดูน่ารับประทาน
มันสวยและถ่ายรูปขึ้น แม้ว่าตัวมันจะเริ่มสังขารร่วงโรย
แต่มันก็ยังทำหน้าที่ของมันให้กับเจ้านายที่รักมัน
ด้วยความอดทน ไม่เคยปริปากบ่นถึงความเหนื่อยยาก
ไม่เคยน้อยอกน้อยใจ ที่เจ้านายของมันเอาแต่ใช้งานมัน
จนลืมไปว่า.. ของทุกสิ่งในโลกนี้ ล้วนมีการแตกดับ
แต่มันกลับภูมิใจ ที่จะทำหน้าที่ของมันจนวันสุดท้าย

จวบจนเมื่อวานนี้...
จานสวยก็ยังไม่ยอมบอกนายของมันว่า..มันไม่ไหวแล้ว
เจ้านายหยิบมันมาใช้งาน.. จัดจานใส่แซลมอนย่างชิ้นสวย
จานสวยพยายามประคองอาการเหนื่อยล้าของสังขาร
เพื่อเจ้านายมันเป็นมื้อสุดท้าย...

แต่ทว่า..
หลังจากจัดปลาลงจานเพิ่งเสร็จ ขณะที่เจ้านายมันกำลังล้างผัก
จานสวยก็ส่งเสียงดังอำลา "กร๊อบ...โผล๊ะ !! "
เจ้านายรู้สึกใจหายวาบ หันขวับไปมอง
จานสวยซึ่งวางอยู่นิ่งๆบนโต๊ะ
ไม่ได้มีแรงสะเทือน ไม่ได้มีการเคลื่อนไหวใด
อยู่ๆมันก็แตกโดยตัวมันเองเป็นสองส่วน
ราวกับมีพลังงานบางอย่าง..แยกสลายออกจากตัวของมัน

จานสวยของแม่อำลาจากเจ้านายไปแล้ว
คิดถึงเจ้าเสียเหลือเกิน
วันนี้ทำอาหารเที่ยงให้กับตัวเอง
เปิดชั้นวางจานจะหยิบหาจานสวยแต่หาไม่เจอ
ตอนแรกก็งุนงง แต่ครู่หนึ่งก็นึกขึ้นได้

วันนี้ไม่มีจานสวยใบนั้นอีกแล้ว
จานสีขาว มีลายดอกไม้สีชมพู ซึ่งมักถูกใช้จัดจานอาหาร
เกือบทุกมื้อ... เกือบทุกวัน
ที่ผ่านมา..หยิบมันมาใช้ทุกครั้ง แทบจะไม่เคยคิดอะไร
แต่วันนี้พอมันไม่อยู่แล้ว ค่อยนึกใจหาย ค่อยนึกอาลัย

หลับให้สบายด้วยความภูมิใจเถิดหนา
ว่าเจ้าได้ทำหน้าที่ของเจ้า มาอย่างดีและอย่างยาวนาน
ขอบคุณเหลือเกิน ที่เจ้าทำให้เจ้านายคนนี้
ได้กินอาหารที่แสนอร่อยและบรรยากาศดีๆเกือบทุกมื้อ

และไม่ต้องเป็นห่วงนะ
ถึงแม้เจ้ายังคงมีเพื่อนๆที่เป็นตัวแทน จะมาทำหน้าที่แทนเจ้าได้
วันพรุ่งนี้ คงมีใบใดใบหนึ่ง ถูกหยิบออกมาจากในตู้
ออกมาทำหน้าที่นี้..อย่างที่เจ้าเคยทำ

แต่เจ้านายคนนี้..จะไม่ลืมจานใบเก่าอย่างเจ้า
จานสีขาวเนื้อนวลละเอียด มีลายดอกไม้สีชมพู ซึ่งจางๆลงด้วยความชราภาพ
จะไม่ลืม..จานใบนั้น
ขอขอบคุณอีกครั้ง....



ขอบคุณเพลงเพราะๆจาก Youtube


หมายเหตุ :: อยากลง Tag เป็นบทความมากกว่า แต่ไม่มี Tag บทความให้เลือก จึงขอเลือกเป็นเรื่องสั้นแทนนะคะ