ขอบอกก่อนเลยนะครับ ผมเป็นคนไม่กินเหล้าสูบบุหรี เสื้อผ้าก็ไม่ค่อยซื้อ ทำงานเก็บเงิน ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ครอบครัว ฐานะบ้านผมไม่ค่อยดี ผมจึงเป็นคนประหยัด ข้าวกลางวันผมไม่กินข้าว กลับไปกินที่บ้าน น้ำเปล่าก็กดเอาจากตู้ ใช้เงินวันละ 35 บาท เติมน้ำมันรถมอไซต์ไปทำงาน
ผมคบกับแฟนคนนี้มาได้ 3 เดือน บ้านเธอค่อนข้างมีฐานะ มีรถยนต์ขับ บ้านไม่ต้องผ่อน พ่อเป็นอดีตทหาร แม่หย่ากับพ่ออยู่อเมริกา เมื่อตอนที่คบกันแรก เธอกินเหล้าสูบบุหรี หมดเงินไปกับเรื่องพวกนี้ ซึ้งผมไม่เคยเสียให้กับเรื่องพวกนี้เลย เดียวนี้เธอเลิกเรื่องพวกนี้แล้ว ตั้งแต่คบกับผม บอกว่าจะเก็บเงิน เพราะในแต่ละเดือนเธอไม่มีเงินเก็บเลย ติดลบด้วย ไปเที่ยวกันผมก็เป็นคนจ่ายซะส่วนใหญ่ ทั้งที่เธอบอกจะแชร์กัน ซึ้งผมไม่อยากพูดอะไร
เมื่อวานผมทะเลาะกับแฟน เรื่อง ผมเคี้ยวเสียงดัง เธอมักจะบอกผมเวลากินข้าวเป็นประจำ ซึ่งผมมองว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ถ้ามารยาทบนโต๊ะอาหารยังพอเข้าใจ นี่กินแค่ขนมในรถ ยังจริงจัง ผมเลยพูดว่า "แค่เรื่องแค่นี้มันทำให้เดือนร้อนเหรอ ที่สูบหรีมันอันตรายกว่าเยอะไม่เห็นระวังมั้งเลย" พูดแค่นี้เธอเงียบใส่ หาว่าผมไม่ยอมรับ แถมยังมาเถียงอีก เธอมักพูดเราเข้ากันไม่ได้ มันก็คงจริง ผมเลยพูดว่า "ผมนะเป็นได้แค่คนดี ไม่มีสมบัติผู้ดีหรอก" ผมมาคิด นี่ผมยังดีไม่พออีกเหรอ ผมทำงานหาเงินให้ที่บ้าน ให้แม่ ส่วนเธอแทบไม่ต้องจ่ายเงินให้ใคร หมดไปกับเรื่องไร้สาระ เวลาที่ทะเลาะกันผมต้องมานง้อมันน่าเบื่อ หลายครั้งก็อยากเลิก แต่ก็สงสารเพราะคิดว่าถ้าขาดผมไปชีวิตเธอต้องแย่แน่นอน
ระหว่างคนดี กับ คนมีสมบัติผู้ดี คุณเลือกเป็นแบบไหน
ผมคบกับแฟนคนนี้มาได้ 3 เดือน บ้านเธอค่อนข้างมีฐานะ มีรถยนต์ขับ บ้านไม่ต้องผ่อน พ่อเป็นอดีตทหาร แม่หย่ากับพ่ออยู่อเมริกา เมื่อตอนที่คบกันแรก เธอกินเหล้าสูบบุหรี หมดเงินไปกับเรื่องพวกนี้ ซึ้งผมไม่เคยเสียให้กับเรื่องพวกนี้เลย เดียวนี้เธอเลิกเรื่องพวกนี้แล้ว ตั้งแต่คบกับผม บอกว่าจะเก็บเงิน เพราะในแต่ละเดือนเธอไม่มีเงินเก็บเลย ติดลบด้วย ไปเที่ยวกันผมก็เป็นคนจ่ายซะส่วนใหญ่ ทั้งที่เธอบอกจะแชร์กัน ซึ้งผมไม่อยากพูดอะไร
เมื่อวานผมทะเลาะกับแฟน เรื่อง ผมเคี้ยวเสียงดัง เธอมักจะบอกผมเวลากินข้าวเป็นประจำ ซึ่งผมมองว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ถ้ามารยาทบนโต๊ะอาหารยังพอเข้าใจ นี่กินแค่ขนมในรถ ยังจริงจัง ผมเลยพูดว่า "แค่เรื่องแค่นี้มันทำให้เดือนร้อนเหรอ ที่สูบหรีมันอันตรายกว่าเยอะไม่เห็นระวังมั้งเลย" พูดแค่นี้เธอเงียบใส่ หาว่าผมไม่ยอมรับ แถมยังมาเถียงอีก เธอมักพูดเราเข้ากันไม่ได้ มันก็คงจริง ผมเลยพูดว่า "ผมนะเป็นได้แค่คนดี ไม่มีสมบัติผู้ดีหรอก" ผมมาคิด นี่ผมยังดีไม่พออีกเหรอ ผมทำงานหาเงินให้ที่บ้าน ให้แม่ ส่วนเธอแทบไม่ต้องจ่ายเงินให้ใคร หมดไปกับเรื่องไร้สาระ เวลาที่ทะเลาะกันผมต้องมานง้อมันน่าเบื่อ หลายครั้งก็อยากเลิก แต่ก็สงสารเพราะคิดว่าถ้าขาดผมไปชีวิตเธอต้องแย่แน่นอน