ความในใจของลูกเมียหลวง

เราตั้งใจว่าจะตั้งกระทู้นี้มานานมากแล้ว เนื่องจากอยากให้พ่อที่มีเมียน้อยหรือคิดที่จะมีเมียน้อยได้มาอ่าน...

จขกทขอไม่ระบุตัวตนนะคะ เกรงว่าญาติพี่น้องมาอ่านจะมีปัญหาได้ ขอเรียกแทนตัวเองว่าฟ้านะคะ ฟ้ามีน้องสาวหนึ่งขอเรียกว่าน้องหญิงนะคะ

เริ่มเลยแล้วกันเนอะ! ตั้งแต่เด็กที่จำความได้ฟ้ากะน้องหญิงติดแม่มาก เลยรับรู้ทุกความรู้สึกของแม่ ภาพที่ฟ้าจำได้คือเห็นแม่แอบนั่งร้องไห้ตรงบันไดบ่อย ฟ้าเข้าไปถามแม่ว่าแม่เป็นอะไร แม่ตอบว่า อ๋อแม่ปลอกส้มกินแล้วแสบตา เราก็งงว่าทำไมแม่กินส้มทุกวัน เลยบอกแม่ไปว่างั้นเลิกกินส้มได้มั้ย ไม่ชอบเห็นแม่ร้องไห้ แต่หลังจากนั้นมันหนักขึ้นคือ พ่อตีแม่! ตอนนั้นเราประมาณ 5-6 ขวบ คือพอรู้เรื่องแล้วแหละ แม่ไม่เคยเล่าอะไรให้ฟังแต่พอรู้ว่าพ่อมีคนอื่นเพราะมีวันนึงที่แม่ของฟ้าเข้าโรงพยาบาลแล้วพ่อมารับฟ้ากะน้องหญิงไปเที่ยว เราเป็นเด็กอ่ะเนอะก็ดีใจ ที่ไหนได้พาผู้หญิงคนนั้นไปด้วย ผู้หญิงคนนั้นแอบหยิกเราตอนอยู่บนรถแต่เราไม่กล้าฟ้องพ่อเพราะกลัวพ่อไม่เชื่อ พอช้อปปิ้งเสร็จเราไปว่ายน้ำกัน พ่อก็ไปเล่นน้ำกะผู้หญิงคนนั้นไม่สนใจฟ้ากะน้องเลย จนฟ้าจมน้ำแล้วเพื่อนพ่อเป็นคนมาช่วย แล้วก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...

จนวันที่แม่ออกจากโรงพยาบาล แอบได้ยินแม่คุยโทรศัพท์กับเพื่อนว่าโดนบังคับให้พ่อเซ็นต์ยกบ้านอีกหลังนึงให้คนนั้น ตอนนั้นเราก็เด็ก เราก็คิดว่าไม่เห็นเป็นไรเลย เดี๋ยวซื้อใหม่ก็ได้แม่จะร้องไห้ทำไม?

หลังจากนั้นไม่นาน เช้าวันนึง พ่อตีแม่(อีกแล้ว) แต่มันหนักขึ้นคือ พ่อไล่ยิงแม่!! ฟ้าจำได้ว่าน้องหญิงกอดขาพ่อแล้วขอให้พ่อหยุด ตอนนั้นฟ้าขี้ขลาดเกินกว่าที่จะทำอะไรนอกจากร้องไห้เงียบๆอยู่มุมห้อง.. สุดท้ายเค้าไล่ยิงกันจนแม่หายไปไหนก็ไม่รู้ แต่เพราะแม่ห่วงเราสองคนมากเลยให้คนมาพาเราสองคนออกไปแล้วหนีไปอยู่ที่อื่น ฟ้าพึ่งมารู้ทีหลังว่าเค้าโดนไล่ยิงเพราะผู้หญิงคนนั้นมาที่บ้านฟ้า แล้วแม่ฟ้านึกว่าลูกค้าเลยไปถามว่าเค้าจะมาซื้อของใช่มั้ย? พ่อคิดว่าแม่ไปหาเรื่อง เลยโดนเละเลย Y-Y

พ่อเป็นคนชอบการพนันเป็นชีวิต จิตใจ มีอยู่ช่วงนึงที่พ่อติดหนี้แล้วหนีไปนานมากกกกกก (1-2 ปี) ทำให้ฟ้าไม่ได้เจอพ่อเลย ชีวิตช่วงนั้นฟ้าเศร้ามาก จากเด็กที่ไปโรงเรียนมีครูมารับ มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลัง มีรถแพงๆนั่งไปเรียน กลายเป็นเด็กที่ไม่มีใครสนใจ มีเจ้าหนี้มาทวงเงินที่บ้านตลอด คือรู้สึกแย่ที่ไม่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก แถมยังไม่มีใครเอา

ย้อนอดีตไปซะนานขอตัดมาตอนโตเลยนะคะ เกรงว่าจะยาวเกินไป....

ช่วงที่ฟ้าเรียนมหาลัย ฟ้าเห็นบนรถมีรูปเด็ก มีสูติบัตรคนที่นามสกุลเดียวกับฟ้า แต่ฟ้าก็คิดว่าอาจจะของญาติล่ะมั้ง จนมาวันนึงที่แม่กะน้องหญิงไปต่างจังหวัด พ่อให้เพื่อนพ่อมาอยู่บ้านเป็นเพื่อนฟ้า แล้วเค้าถามฟ้าว่าเจอลูกพ่อยัง?? เงิบสิคะรออะไร ทำอะไรไม่ถูก ร้องไห้ ทั้งตกใจทั้งเสียใจ คือเด็กคนนั้นเป็นผู้ชาย แล้วสำหรับคนจีนมันคือดีอ่ะ! พ่อพูดมาตลอดว่าถ้าฟ้าเป็นผู้ชายนะ จะอย่างงั้นอย่างงี้ มันเป็นอะไรที่ฝังใจมากกกกก
แต่ฟ้าก็ยังทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น จนวันนึงพ่อพาน้องผู้ชายมา (ขอเรียกว่าชายนะคะ) พ่อป้อนข้าว ป้อนน้ำ ดูแลน้องชายเป็นอย่างดี รู้ว่าน้องชายชอบกินอะไร ทำอะไร ส่วนตัวฟ้าก็ทำเฉยๆเหมือนคนไม่มีความรู้สึก ทั้งที่จริงๆคำถามมันเต็มหัวใจ พ่อพาน้องชายมาเรื่อยๆ แล้วเค้าก็พยายาม(บังคับ)ให้คนในครอบครัวฟ้ารักน้องชาย จนวันนั้นฟ้าทนไม่ไหว เลยบอกพ่อว่า ฟ้าขอคุยกับพ่อสองคนได้มั้ย? ฟ้ามีคำถามเยอะเลยที่อยากได้คำตอบ.. ฟ้าถามพ่อว่า พ่อเคยรักหนูบ้างไหม? พ่อเคยกอดหนูเล่นกับหนูเหมือนน้องชายมั้ย? พ่อเคยภูมิใจในตัวหนูมั้ย? พ่อเคยป้อนข้าวหนูมั้ย? รู้มั้ยว่าหนูชอบกินอะไร? ฟ้าถามทุกคำถามพร้อมนำ้ตา แต่ฟ้าไม่ได้คำตอบ จนกระทั่งอีกวัน พ่อเข้ามาที่บ้านแล้วมาพูดกะฟ้าด้วยอารมณ์ว่า คิดได้ไงว่ากูไม่รัก เงินที่กูส่งเรียน ที่ให้กินคืออะไร??? คือฟ้าก็อยากตอบนะว่าเงินมันซื้ออ้อมกอด ซื้อความรักได้หรอ เงินซับน้ำตาแม่กะน้องฟ้าได้มั้ย? แต่ไม่กล้าพูดกลัวโดนตบ เลยได้แต่เงียบ ก้มหน้าก้มตาโดนอีกหลายชุด (คิดในใจ ฟ้าไม่น่าพูดเลย เฮ้อ)

((เล่ามาถึงตอนนี้หลายๆคนคงสงสัยว่าแม่ฟ้าทำไมไม่มีบท จะบอกว่าแม่ฟ้าเป็นไบโพล่าตั้งแต่ฟ้าอยู่ม.ปลาย เค้าเป็นคนอมทุกข์ ดูเศร้า ดูเจ็บปวดตลอดเวลา มีอะไรมากระทบไม่ค่อยได้เลย))


พอฟ้าเรียนจบ(จากมหาลัยที่พ่ออยากให้เรียนทั้งๆที่เรารู้ตัวว่าเรียนไม่ไหวตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้าไป แต่ก็ถีบตัวเองจนจบมาได้) จบมาชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เพราะ!!!! ธุรกิจของพ่อล้ม เราสามคนแม่ลูกนั่งคุยกันว่าจะหาเงินมากิน มาจ่ายค่าน้ำไฟ ค่านู่นนี่ยังไง แต่สุดท้ายเราก็ได้ทางออกจนอยู่ได้แบบไม่รวยเหมือนเก่าแต่กินอยู่ได้อย่างสบาย เหมือนอะไรๆจะดี แต่ไม่เลยพ่อเข้าบ้านมาทุกครั้งพร้อมระเบิด ด่าแต่ละคำบาดลึกเข้าไปในใจ

ยังๆๆๆ ยังไม่จบ เพราะวันนึงพ่อตรวจเจอเป็นโรคร้ายต้องผ่าตัดด่วน ฟ้าใจไม่ดีแต่ก็คิดว่าสมัยนี้หมอเก่งต้องรอดสิ แล้วก็รอด ช่วงเวลาที่รักษาตัวที่โรงพยาบาล ฟ้าก็ไปเยี่ยมทุกวัน แล้วมีวันนึงผู้หญิงของพ่อพูดขึ้นมาเกี่ยวกับคนท้องแล้วได้ลูกผู้หญิง แล้วพ่อก็พูดว่า คนที่ได้ลูกผู้หญิงคือคนมีกรรม บลาๆๆๆ ฟ้าก็คิดนะว่าเฮ้ย ถ้าคนที่พูดไม่ใช่พ่อเรา เราก็สะอึกนะ แต่นี่พ่อเราเป็นคนพูดอ่ะ คือพ่อเราจะสื่ออะไร? อยากให้เราเป็นยังไง เราก็ทำให้ เราทำงานเพื่อให้คนในครอบครัวเราได้กินอยู่สบาย ทั้งๆที่เราโทรม เราไม่มีสังคม เราไม่เคยคิดถึงตัวเองเลย เราพยายามทำทุกอย่างให้ทุกคนในครอบครัวเราสบาย เราทำอะไรไม่ดี เราไม่เก่งยังไง? แต่เราก็ได้แต่คิดในใจแล้วกลับมาร้องไห้ที่บ้านเหมือนเดิม

พ่อฟ้าชอบพูดทำนองว่าผู้หญิงของเค้าเก่ง น้องชายเป็นเด็กเก่ง เค้าดี เค้าประเสริฐ แต่ในทางกลับกันเค้าว่าฟ้าซื้อบื้อ โง่เหมือนควาย ไม่ดีไม่เก่ง หลายครั้งที่ฟ้าร้องไห้แล้วน้องหญิงกะแม่มาเจอ แล้วเค้าก็ให้กำลังใจฟ้าเสมอว่าฟ้าเป็นผู้นำครอบครัวที่ดี ขยันทำงาน ทำให้ครอบครัวสบาย อย่าไปฟังคำพูดของพ่อเลย แต่มันอดคิดไม่ได้ว่า ที่เราทำทุกวันนี้มันไม่เคยดีพอเลยใช่มั้ย?

ยาวมากแล้ว เดี๋ยวจะขี้เกียจอ่านกัน...
ฟ้าขอพูดอะไรนิดนึงเกี่ยวกับความรู้สึกที่มี

พ่อคะ ต่อให้พ่อเป็นยังไงลูกก็รักพ่อเสมอ แต่หนูอยากถามพ่อว่าพ่อเอาหนูกะแม่ไปไหนตอนที่พ่อคิดจะมีคนอื่น? หนูกับแม่ทำอะไรผิด?

อ้อมกอดพ่ออบอุ่นเสมอ แบ่งอ้อมกอดนั้นให้หนูบ้างได้มั้ยคะ?

ทุกวันนี้หนูพยายามทุกอย่างที่จะทำให้พ่อหันกลับมาภูมิใจกับลูกคนนี้ หนูรอสายตาของพ่อที่จะแบ่งมามองดูลูกคนนี้อย่างภูมิใจ

คำชมของล้านคนบนโลกนี้มันแลกไม่ได้กับคำชมจากพ่อนะคะ ไม่ต้องชมหนูก็ได้แต่เลิกพูดว่าหนูไม่เก่งเท่าผู้ชายได้มั้ยคะ เพราะถ้าหนูเลิกเกิดได้หนูคงย้อนกลับไปเกิดเป็นลูกผู้ชายให้พ่อภูมิใจ

พ่อคะ หัวใจหนูมีความรู้สึกนะคะ เลิกเปรียบเทียบหนูกะบ้านนั้นได้มั้ยคะ?

พ่อคะ ถึงพ่อจะมองว่าแม่บ้า แต่คนบ้าคนนั้นเค้ารักพ่อเต็มหัวใจ ในวันที่เค้าจำใครไม่ได้ แม้แต่หนู แต่เค้าจำเรื่องราวของพ่อได้เต็มหัวใจนะคะ

เราสามคนแม่ลูกไม่ขอให้พ่อกลับมาเห็นใจ เข้าใจ แต่ขอแค่เศษเสี้ยวหัวใจของพ่อมีพวกเราได้มั้ยคะ?

สุดท้ายนี้ขอฝากถึงคุณพ่อทุกคนที่คิดจะมีเมียน้อยว่า อย่าทำร้าย ทำลาย หัวใจของคนที่รักคุณอย่างสุดหัวใจเลยค่ะ แก้วที่ร้าวมันไม่มีวันประสานกลับไปได้เหมือนเดิม คุณมีความรู้สึกคนอื่นก็มีเช่นกันค่ะ คิดถึงหน้าลูก หน้าเมียนะคะ คนเหล่านี้เค้าจะไม่มีวันเลิกรักคุณ ได้โปรดอย่าเหยียบย่ำหัวใจเค้าเลยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่