เขาเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ในใจ และอยู่ในความทรงจำของผมจนถึงตอนนี้

ก่อนอื่นเลย ผมต้องขอสวัสดีเพื่อนๆในพันทิปทุกคนเลยนะครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม สิ่งที่ทำให้ผมคิดที่จะตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็คือ ผมต้องการที่จะระบายความรู้สึกของผมที่มีต่อผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรักมาก และเธอก็เคยรักผมมากเช่นกัน ผมคิดว่าอย่างนั้นนะ และที่สำคัญ วันนี้เป็นวันเกิดของเธอด้วย 21 มกราคม แต่ผมไม่มีสิทธิที่จะบอกเธออีกต่อไปแล้ว เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมก็จะขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ

เรื่องมันมีอยู่ว่า. . . . .

     ย้อนไป 5-6 ปีก่อน ตอนนั้นผมอายุ 18 ปี เรียนอยู่ชั้น ม.6 ตอนนั้นเรียนวิชาคอมฯ อ. สั่งให้สมัคร Feacbook เพื่อที่ อ. จะได้สั่งงานและให้นักเรียนส่งงานทางนี้ ตอนนั้นผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าไอ้เฟสบุ๊คเนี่ยมันคืออะไร (อยู่บ้านนอกก็งี้แหละครับอมยิ้ม07) แต่พอได้ลองเล่นเท่านั้นแหละก็ทำให้ผมติดมันงอมแงมเลยทีเดียว ก่อนเข้าแถวหน้าเสาธง ,พักเที่ยง ,หลังเลิกเรียน จะต้องมานั้งเล่นเฟสที่ห้องสมุด ไม่ก็ห้องคอมฯ . . . อยู่มาวันหนึ่งผมไปเจอรูปในเฟสผู้หญิงคนหนึ่ง เธอหน้าคล้ายเพื่อนผู้หญิงที่ผมรู้จักมากกกก ในรูปดูน่ารัก ผมก็เลย Add friend ไปคุยด้วย (นี่เลยเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้) พลุพลุ
     
     หลังจากที่คุยกันในเฟสมาได้สักพัก ผมก็เริ่มรู้ว่าเราอยู่จังหวัดเดียว และเธอก็เรียนโรงเรียนเดียวกับเพื่อนของผม ก็เลยคิดว่าจะลองจีบผู้หญิงคนนี้ดู ตอนนั้น Hi5 ยังฮิตกันอยู่ ผมก็เลยขอ Hi5 ของเธอมา และ Hi5 มันมีกฎอยู่แบบหนึ่งคือ ใครที่เป็นคนพิเศษ เราจะให้รูปเพื่อนอยู่ คนแรก ตรงกลาง และคนสุดท้าย คือ 3 คนที่ได้อยู่จุดนี้จะเป็นคนพิเศษสุดสำหรับเรา จะว่างั้นก็ได้ ผมก็เลยให้เธออยู่ตรงกลาง และก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ จนผมเริ่มรู้ว่ามีเพื่อนของเธอกำลังจีบเธออยู่เหมือนกัน ความรู้สึกในตอนนั้นมันทำให้ผมรู้ว่า ผมตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้เข้าซะแล้ว ดังนั้นผมต้องทำอะไรสักอย่างที่จะจีบเธอให้ติดก่อนที่เธอจะตกลงเป็นแฟนกับเพื่อนของเธอไปซะก่อน ตั้งแต่นั้นมาผมก็เริ่มเข้าทางเพื่อนผู้หญิงของเธอ โดยให้เพื่อนผมจีบเพื่อนของเธอไปด้วย และให้เพื่อนผมที่เรียนโรงเรียนเดียวกับเธอ คอยเป็นพ่อสื่อ และผมเริ่มที่จะขอเบอร์โทรเพื่อที่โทรคุยกันจะได้ยินเสียงกันคงจะทำให้รู้สึกดีกว่าที่คุยกันในแชทและHi5 ผมก็เริ่มขอเบอร์โดยผมแกล้งว่า ผมน่ะดูดวงเป็น เธอก็เลยบอกว่างั้นดูให้หน่อย (แบบนี้ก็เข้าทางผมเลยละซิ หัวเราะหัวเราะ) ผมจึงบอกไปว่าผมดูดวงผ่านเบอร์โทร เอาเบอร์โทรมา เดียวผมจะดูให้ เธอก็รู้ละว่าผมดูดวงไม่เป็น แค่จะหลอกขอเบอร์เท่านั้น เธอก็เลยตีเนียนให้มา แล้วเหลือเลขหลังไว้ 1 ตัว และบอกอีกว่า อีก 1 ตัว เป็นเลขมากกว่า 5 แต่น้อยกว่า 9 ยังงั้นก็ต้องเป็นเลข 6 7 8 ไม่เลขใดเลขหนึ่งในนี้ แต่ผมก็ยังไม่กล้าที่จะสุ่มโทรไป ผมจึงบอกให้เพื่อนผมที่ผมยุให้จีบเพื่อนของเธอ ถามว่าเบอร์โทรตัวสุดท้ายของคนที่ผมจีบเป็นเลขอะไร แล้วอีกวันผมก็ได้คำตอบมา แต่คืนนั้นผมก็ยังไม่ได้โทรไปหา เพราะวันนั้นพวกผมไปแข่งฟุตบอลมาได้แชมป์ พี่ๆก็เลยพากันเลี้ยงฉลอง เมาก็เลยยังไม่โทร  พออีกวันผมกดโทรศัพท์ตั้งแต่ 2 ทุ่มกดไปกดมา ลังเลว่าจะโทรไปดีหรือไม่โทรไปดี จนผมรวบรวมความกล้าแล้วโทรไป ปรากฎว่าเธอรับสาย ผมก็อายไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ก็เลยตาม Step คือ ถามว่า ทำอะไรอยู่ อาบน้ำหรือยัง กินข้าวหรือยัง ยังไม่นอนอีกหรอ คืนนั้นผมกับเธอคุยกันนานมากจนถึง เทียงคืน หลังจากนั้นทุกวันเราก็จะคุยกันแบบนี้ทุกคืน เล่าว่าแต่ละวันไปเจออะไรมาบ้าง เหมือนแชร์เหตุการณ์ในแต่ละวันของกันและกันให้รับรู้ (ที่คุยกันมา นี่คือยังไม่เคยเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้เลยนะครับ)  

     จนมาถึงวันที่ผมต้องไปสอบ GAT PAT ผมได้มาสอบที่โรงเรียนของเธอ ผมบอกว่าอยากเห็นหน้าเธอ เราลองมาเจอกันสักครั้งได้ไหม เธอบอกว่าโอเค ตอนเที่ยงจะไปทำรายงานกับเพื่อนที่โรงเรียนเหมือนกัน หลังจากสอบช่วงเช้าเสร็จผมก็รอเพื่อนเพื่อจะไปกินข้าวเที่ยง ระหว่างรอก็โทรหาเธอเพื่อที่จะออกมาเจอกันมาเห็นหน้ากัน แต่ก็ได้แค่เดินผ่านๆกัน เนื่องจากเธออยู่กับเพื่อนของเธอเต็มเลย และผมก็เป็นคนขี้อายด้วยซิ แต่หลังจากนั้น ผมกับเพื่อนได้ไปนั่งกินข้าวที่ร้านๆหนึ่ง ปรากฎว่าเธอก็มากินข้าวที่ร้านเดียวกัน แต่เธอจำผมไม่ได้ และไม่รู้ว่าผมก็นั่งกินข้าวร้านเดียวกับเธอ . . . หลังจากนั้นก็มีวันหนึ่งที่ทำให้เราได้มาเจอกันจริงๆจังๆเป็นครั้งแรก คือ วันศุกร์ผมจะต้องเข้าไปเรียน รด. ในตัวเมือง (ลืมบอกไปครับว่าบ้านผมอยู่นอกเมือง 32 กม. ,โรงเรียนผมอยู่ห่างจากตัวเมือง 19 กม. และเธอเรียนอยู่โรงเรียนในเมือง) วันศุกร์ผมจะต้องมาเรียน รด. ในเมืองแล้วหลังเลิกเรียนผมได้นัดกับเธอให้มาเจอกัน วันนั้นผมได้เจอเธอเป็นครั้งแรก แต่สภาพผมนี้โดนครูฝึกเอาแบตเตอเลี่ยนตัดผมด้านข้างเพราะ รด. ไม่ให้ไว้ผมยาว ร้องไห้ร้องไห้ ผมก็ดึงปีกหมวกปิดรอยเอาไว้ เย็นวันนั้นเราก็เดินคุยกันได้ไม่นานผมก็ต้องกลับบ้านเพราะมันใกล้มืดแล้ว และคืนนั้นเองผมคิดว่าผมกับเธอก็คุยกันมาได้สักพักแล้ว และก็รู้เรื่องราวต่างๆของกันและกันพอสมควร ผมก็เลยตัดสินใจขอเธอคนนั้นเป็นแฟน แต่คืนนั้นเป็นวันที่ 13 กันยายน ผมถือว่าเป็นวันไม่ดีเนื่องจาก 13 = ผี ผมเลยให้เธอไปคิดดูก่อน  แล้ววันพรุ่งนี้ผมจะมาฟังคำตอบ เมื่อถึงวันที่เธอต้องตอบคำถาม ผมถามย้ำไปอีกครั้งว่า เรามาเป็นแฟนกันไหม ในเวลานั้นทุกสิ่งทุกอย่างเงียบมาก เพราะว่าตอนนั้นเป็นเวลา 23:15 น. ผมรอคำตอบจากปากของเธอ และในที่สุดเธอก็ตอบออกมาว่า ตกลงเราเป็นแฟนกันตั้งแต่วันนี้นะ (วันที่ 14 กันยายน เวลา 23:15 น.) ตอนนั้นผมดีใจมาก และยิ้มไม่หุบ ในที่สุดผมก็มีแฟนกับเขาสักที  ประหลาดใจประหลาดใจอมยิ้ม02จุ๊บๆหัวใจหัวใจ

.....เรื่องยังไม่จบแค่นี้นะครับ คืนนี้ขอพอแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้ผมต้องทำงาน ไว้เดี๋ยวจะมาเล่าต่อนะครับ.....

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่