ความรู้สึกของผู้ชายคนนึง(โลกสวยอย่าเม้น)

ตั้งแต่เลิกกับพี่คนนั้น ตอนนั้นพี่คนนั้นอยู่ปวส.1อิเล็ค เราสัญญาไว้แล้วนะว่าจะไม่รักใครอีก แล้วคิดว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่จะรัก แล้วชินชาไปซักพักใหณ่ จนมาเจอผู้หญิงคนนึงตอนนั้นที่เจอเธออยู่ปี1แผนกคอมพิวเตอร์ เจอที่ห้องคณิตศาสตร์ แล้วทำให้คิดแค่ ถ้าเจอเฟสเธอจะแค่คุยเล่นๆ พอคุยไปหลงรักเธอไปตอนไหนก็ไม่ไม่รู้555 ชีวิตดี้ดี พอมาถึงวันที่14กุมพา58 เราได้บอกรัก แต่ไม่สำเร็จ ตั้งแต่วันแรกที่คุยกันมันเป็นเวลาสนุกๆมาก มันทำให้เรายิ้มได้ (ไมมีผู้หญิงคนไหนที่มำให้ยิ้มได้ขนาดนี้มาก่อน)(ยกเว้นคนในครอบครัวนะ) คุยแบบนี้ทุกวัน บางทีคุยทั้งวัน ทุกวันก็ยังคุย แต่เรารู่ว่าเธอไม่ได้รักเลย เธอได้รักผู้ชายคนนึงแต่ผมก็ไม่รู้หรอกว่าใคร ผมก็ไม่โทษใครหรอกเพราะว่าแต่ละคน เธอรักใครก็ไม่ใช่สิทธิ์ของเราที่จะห้ามเธอ ที่เธอไม่รักเป็นเพราะหน้าตาผมก็ได้ หน้าตาไม่ดี เพราะผู้ส่วนใหญ่เค้าเอาความหล่อเป็นอันดับ1อยู่แล้ว บางทีผมก็เหนื่อยกับความรักแบบนี้นะ บางทีก็อยากจะตัด แต่ว่ากลับกลายเป็นว่าทิ้งไม่ลง แล้วทำให้ผมรักเธอมากกว่าเก่า พึ่งเคยเป็นเนี้ยและรักได้มากขนาดนี้ ผมนึกถึงทุกวินาที นอนหลบยังฝันเลยงืมๆ ผมก็รู้นะว่าตัวเองไม่ดีสำหรับเธอ ผมไม่คู่ควรด้วยซ้ำ พอเห็นเธอดังขึ้นมาเรื่องข่าวเกี่ยวเธอเชียร์กีฬาทีมนึง.... คิดหนักมากตอนนั้น อยากจะร้องไห้ เราก็ดีใจที่เธอดังขึ้นมา เธอลึกๆแล้วเรากลัวเสียเธอไป ทั้งรัก เป็นห่วง เราเหลือแค่1ปีที่จะได้เจอเธอ คิดมาตลอดนะ คิดเรื่องนี้มาตลอดจนถึงทุกวัน ทั้งความฝันที่ได้ฝันเห็นเธอ เราเชื่อมั่นว่า ถ้าโชคชะตาจะเกิดมาเคียงคู่กันซะวัน มันต้องได้คู่กัน เราอยากบอกว่ารักเธอนะ รักมากที่สุดเลย^^