เหนื่อย อยากระบาย

เราคบกับเพื่อนคนนึงมาในขณะเรียนช่วงมหาลัย เค้าดีกับเรามาก จนเราให้ใจเค้าไปเต็มร้อย อยู่มาวันหนึ่งเราไปเที่ยวที่บ้านเค้า เรารับเค้าได้นะ เราไม่ได้คบเพื่อนที่ฐานะอยู่แล้วแต่เหตุการณ์บางอย่างก็เกิดขึ้น เค้าไปเที่ยวบ้านเรา เราและทางบ้านคอยหมั่นถามเค้าตลอกว่ารับบ้านเราได้มั้ย บ้านเราจน ไม่มีอะไร เค้าบอกว่ารับเราได้ เราดีใจมาก มันหายากมากนะเพื่อนแท้ แต่พอวันที่กลับมาจากบ้านเรา เค้าเริ่มเปลี่ยนไป เค้าเริ่มเฉยชา ไม่ค่อยอยากคุยกับเรา เราล้อเล่นกันได้ไม่ค่อยเหมือนเดิม เค้าเริ่มเงียบ บางทีคำถามเดิมๆที่เราเคยถามเค้า เค้ากับเหมือนจะอารมณ์เสียใส่เรา ตอนนี้เรายังทำงานกับเค้าอีกนาน เรารักเพื่อนคนนี้มากนะ แต่ เค้ารักเพื่อนจนๆแบบเรามั้ยนะ เราเสียใจนะ ที่เค้าเริ่มเปลี่ยนไป หวังเพียงคงเป็นแค่อารมบางช่วง อย่าให้เค้าเป็นคนคบเพื่อนเพราะเงินเลย เพราะให้ใจเค้าแล้ว เพื่อนแท้มันหายาก เราแค่อยากได้ความมั่นใจว่าตอนนี้เพื่อนไม่ได้คบเราที่ผลประโยชน์ แต่คบที่ใจไม่ใช่ที่เงิน พอพูดเค้าก็เลือกที่จะเบี่ยงคำถามนี้แล้วก็ทะเลาะกันหนักกว่าเดิม เราจะทำไงดี เป็นแบบนี้เราเองที่อึดอัดและเสียใจ พูดออกไปก็กลัวไไม่เหมือนเดิม เป็นแบบนี้เราเองก็เครียด เราผิดเองที่เราจน เราขอโทษจริงๆ TT