อายุ 43 แล้ว แต่ยังรู้สึกว่าตัวเองไม่ไปไหนเลย เห็นเพื่อนๆ ประสบความสำเร็จกันหมด เราผิดปกติมั้ยคะ?

ตอนนี้อายุ 43 แล้วค่ะ อยู่ในช่วงที่เริ่มรู้สึกว่าชีวิตมันนิ่งเกินไป
ไม่ถึงขั้นแย่ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไร “ไปข้างหน้า” เหมือนคนอื่นเลย


บางวันเปิดเฟซบุ๊กเห็นเพื่อนรุ่นเดียวกันหลายคนมีหน้าที่การงานดี มีครอบครัว มีบ้าน มีรถ มีลูกโตจะเข้ามหาลัยแล้ว
แต่เรายังอยู่ที่เดิม เหมือนอยู่ในฉากชีวิตที่ไม่เปลี่ยนมาหลายปี


เราขายของชำเล็กๆ อยู่บ้าน ไม่ได้ลำบากแต่ก็ไม่ได้รู้สึกภูมิใจกับมันเท่าไหร่
ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองอยากทำอะไร หรือยัง “ควรฝัน” อะไรในวัยนี้รึเปล่า
เพราะบางทีก็รู้สึกว่าชีวิตมันสายไปแล้วสำหรับการเริ่มใหม่ แต่ก็ยังไม่อยากยอมแพ้ซะทีเดียว


เลยอยากถามคนวัยใกล้ๆ กันค่ะ


ตอนอายุ 43 คุณอยู่ตรงไหนของชีวิตแล้ว?
ถ้าย้อนกลับไปได้ จะเลือกเส้นทางเดิมมั้ย?
แล้วถ้าตอนนี้ยังหาทิศทางไม่เจอ เห็นเพื่อนๆ ไปไกลกันหมด คุณจัดการความรู้สึกยังไง?




อยากฟังประสบการณ์จากทุกคนจริงๆ ค่ะ เผื่อจะช่วยให้เรามีกำลังใจ หรือเห็นแสงสักนิดในช่วงชีวิตที่มันดูนิ่งจนกลัวแบบนี้ 🙏