อักษรสีเทา #1 เรื่อง โซฟากับเก้าอี้ไม้..

เรื่อง โซฟากับเก้าอี้ไม้.. ‪#‎อักษรสีเทา‬

พูดถึงสังคมกับความทันสมัย อะไรๆก็สะดวกสบายมากขึ้น จนทุกวันนี้ใครๆก็รักความสบายหรือถ้าพูดภาษาบ้านๆ คือ "เสพติดความสบาย" เพราะอาจเกิดจากเทคโนโลยี สมัยใหม่สร้างสิ่งใหม่ๆมาเพื่อรองรับความสะดวกสบายให้กับทุกๆชีวิต มากขึ้น

ทุกวันนี้!! ไม่ต้องเขียนจดหมายหากัน ไม่ต้องมานั้งจุดไฟหุงข้าว จะไปหากันก็ไม่ต้องใช้ขาเดินไกลๆ จะหลงทางก็ไม่ต้องกลัวหลง ตามหาเพื่อนก็แค่โทรหากัน !! โลกของเราเหมือนอยู่ง่ายขึ้นไปทุกวัน..
ทำไงได้เมื่อสังคมมันเป็นแบบนี้!! ถ้าจะให้เลือกที่นั้งที่สบายระหว่าง นั้งเก้าอี้ไม้กับโซฟา ใครๆก็อยากเลือกนั้งโซฟาที่สบาย จนลืมมองเก้าอี้ไม้รากฐานสำคัญที่ทำให้เกิดการพักพิง พึ่งพา และอาศัย (เพราะความสบายเป็นเหตุ)

*เก็ดความรู้
สมัยโบราณตามบ้านคนไทยมิได้มีเก้าอี้ใช้กัน เนื่องจากวัฒนธรรมดั้งเดิมของเราคือการนั่งและนอนบนพื้น แม้แต่การรับประทานอาหาร ก็ตั้งสำรับกับข้าวนั่งล้อมวงกันบนพื้นบ้าน ดังนั้นเครื่องเรือนของคนไทยสมัยก่อนจึงมีเพียงเสื่อ พรม และหมอนอิง เป็นอาทิ คนไทยเราน่าจะได้รับเอาเครื่องเรือนชนิดนี้มาจากชาวจีน เพราะคำว่า “เก้าอี้” ไม่ใช่คำไทยแท้ แต่เป็นคำในภาษาจีนแต้จิ๋ว หมายถึง ม้านั่ง ส่วนสำเนียงจีนกลางออกเสียงว่า “เกาอี่” เกาแปลว่าสูง อี่แปลว่าที่นั่ง รวมความคือ ที่นั่งสูง จึงเป็นไปได้ว่าคำ “เก้าอี้” ที่ไทยใช้ น่าจะเป็นคำเพี้ยนเสียงมาจาก เกาอี่ ของสำเนียงจีนกลาง หรือทับศัพท์สำเนียงแต้จิ๋ว เก้าอี้ นั้นเอง !!

แล้วเก้าอี้ไม้กับโซฟา มันเกี่ยวอะไรกับอักษรสีเทาในวันนี้.. เรื่องราวมีอยู่ว่า!!
เด็กที่โตมาจากโซฟา ได้เรียนรู้จักความสบายจนลืมไปว่าความลำบากเป็นยังไง ต่างกันกับเด็กที่นั้งเก้าอี้ไม้จริงๆมันก็ไม่ได้สบายเหมือนกับนั้งโซฟาหรอก แต่มันก็บรรเทาความเมื้อยล้าได้..

ลองสังเกตุง่ายๆ ความแข็งของเก้าอี้ไม้ทำให้เราต้องขยับท้านั้งเป็นระยะๆ
ต่างกัน โซฟาบางตัวมีคุณสมบัติทำให้เรานอนหลับสบายได้เลยไปในตัว..
เพราะฉะนั้นมันคงไม่ใช่เรื่องแปลที่คนไทยสมัยใหม่ รักความสะดวกสบายมากขึ้น และมันคงไม่แปลกทำไม่เด็กๆสมัยนี้ เกลียดคล้าน ไม่สู้งาน..

เราต่างหากที่ปลูกฝังความสบายให้กับเขา จนลืมไปว่า.. ตัวเราเองก็ยังค้นหาความสบาย หรือกำลังเสพติดมัน และสิ่งสุดท้าย คุณต่างหากที่เอาความสบายไปใส่ในตัวเด็ก จนลืมคำนึงถึงผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น!!
สุดท้าย เก้าอี้ไม้ไม่ได้บอกว่านั้งแล้วจะขยัน หรือโซฟาถ้านั้งแล้วจะได้เป็นราชา แต่ผมกำลังจะบอกว่า.. ก็ลองสอนให้เด็กลำบากบ้าง เขาอาจได้รับรู้ถึงวิธีทางในการขยับท้านั้ง หรือถ้าเปรียบแล้ว เขาจะได้เข้าใจจริงๆว่า การขยับท้านั้งท้าไหนทำให้เขานั้งแล้วสบายบนเก้าอี้ไม้ ไม่ใช้ได้นั้งบนโซฟาแล้ว ไม่ต้องขยับตัวใดๆเลย เพราะมันสบายอยู่แล้ว..

เด็กที่โตมาแล้วได้คาบช้อนทองก็ขอให้โชคดีขอให้มีชีวิตที่มีสุข ส่วนเด็กที่โตมาจากครอบครัวที่ไม่ได้มีอะไรมาให้ ก็จงเรียนรู้จักการนั้งเก้าอี้ไม้ให้เป็น นั้งเก้าอี้ไม้ให้สบายจงเรียนรู้มัน!!

สุดท้าย..
"ถ้าครอบครัวไม่ได้สร้างให้ เราจงสร้างมันเองซะ"
เพราะเหล็กน้ำพี้ที่มีคุณค่ามันก็ผ่านการหลอมและทุบตีกันมาทั้งนั้น ฉันใดก่อนที่เราจะรู้คุณค่าของความสบายที่แท้จริงเราก็ต้องลองลำบากให้มันเป็นแล้วเรียนรู้มัน..

ขอให้ความดีคุ้มครอง และขอขอบคุณสำหรับการติดตาม!!

#‎อักษรสีเทา‬
ทำไปไม่ทันคิด กับคิดแล้วไม่ได้ทำ!!
อาจเป็นสองสิ่งที่ทำให้คุณผิดหวังได้..
By อักษรสีเทา..