ใครเคยใช้ชีวิตอยู่แถบชนบท แล้วเพื่อนบ้านไร้ซึ่งความเกรงใจ พูดเสียงดัง ร้องขึ้นกลางดึก ทุบข้าวของจนเราตกใจกลัวบ้าง?

ผมเป็นเด็กนักเรียน ม.6 อาศัยอยู่ภาคอีสาน ทุกๆคนต้องเคยผ่านชีวิตนักเรียนมาบ้าง
เรื่องที่ผมจะมาถาม มาเล่าก็คือว่า บ้านของผมตั้งอยู่ระหว่าง บ้านของเพื่อนบ้านสองหลังครับ หลังทางซ้ายมือเป็นครอบครัวใหญ่ชอบคุยโอ้อวดว่าตัวเองรวย ลูกหลานตัวได้ดี บ้านหลังขวามือน้าแกอาศัยอยู่คนดียวแล้วชอบดื่มเหล้า.
การเป็นนักเรียนก็ต้องมีการบ้านเยอะ นอนดึก แล้วก็อยากตื่นสายๆในวันที่ไม่ต้องไปโรงเรียน
ค่ำคืนการทำการบ้าน ประมาณ สาม สี่ ทุ่ม ก็เริ่มได้ยินเสียงร้องเพลงจากน้าที่ชอบดื่มเหล้า ร้องดังๆ เพ้อเจ้อ ทุบข้าวของกระจัดกระจาย ยิงปืนอันที่ยาวๆ โอ๊วววว สะดุ้งเลยครับบางวันนั่งทำการบ้านอยู่ แทบอยากปิดไฟแล้วเข้านอน กลัว!
พอตื่นเช้ามาก็ เอาล๊าววว เอาล๊าววว ครอบครัวใหญ่ฐานะดี ก็คุยเสียงดัง หนวกหู ผมนี่ตื่นเพราะเสียงคุยกันนี่ตลอด ญาติพี่น้องแต่ละคนนี่หืออ ปากนี่ไวไฟสุดๆ ผมทรมานมาก ไม่รู้ว่าเป็นเวรเป็นกรรมอะไรนะ อยากมีเงินเยอะๆแล้วย้ายบ้านไปไกลๆ เอาที่สงบๆ ไม่ต้องมาทนอยู่กับสภาพแวดล้อมที่แย่ๆแบบนี้