ผมชอบผู้หญิงคนนี้มาประมาณปีนึง ตอนแรกที่คุยใหม่ๆ ผมยังเข้าหาเธอไม่ค่อยได้เพราะเธอยังไม่ลืมแฟนเก่า ผมเลยพยายามเท่าที่ทำได้ครับ คุยเป็นเพื่อน เทคแคร์อยู่ห่างๆ เท่าที่เค้าจะมีช่องว่างให้ แต่เธอก็ไม่ได้เปิดใจให้ผมเท่าไหร่ แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็มีแฟนใหม่ และบอกผมว่าผมคงเป็นได้แค่เพื่อน ผมก็เศร้าและถอยห่างออกไป
ตอนนั้นผมก็เลิกคุยกับเธอไป แต่ในใจก็ยังชอบอยู่ จนล่าสุดไม่นานมานี้ผมรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนคนล่าสุดแล้ว ผมจึงลองเข้าไปคุยกับเธออีกครั้ง แบบเพื่อนเทคแคร์ปกติ จนตอนปีใหม่ผมเอาของขวัญปีใหม่ไปให้เธอ ผมสารภาพกับเธออีกครั้งว่ายังชอบอยู่ พร้อมกับถามเธอว่าจะลองให้โอกาสผมได้ไหม เธอก็ยังบอกผมว่าตอนนี้ไม่อยากมีแฟน ยังคิดกับผมแบบเพื่อน ผมก็เลยคุยกับเธอไปแบบเดิมครับ
แต่หลังจากที่คุยกับเธอไปแบบเดิม เหมือนเธอออกห่างผมมากขึ้น ไลน์ตอบน้อยลงมาก โทรไปไม่ค่อยรับ ความรู้สึกของผมมันเริ่มก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง เพราะผมก็ชอบเธอมานาน อยากขอให้เธอเปิดใจรับผมบ้าง ผมเก็บความรู้สึกตัวเองไม่อยู่ จึงไลน์ไปหาเธอ บอกความในใจทั้งหมดที่ไม่เคยบอก พิมพ์ไปยืดยาวหนึ่งหน้ากระดาษเอสี่ ประมาณว่าอยากขอโอกาสสักครั้งได้ไหม เปิดใจให้เราได้ไหม ถ้าสนิทกันไปแล้วไม่ใช่ทีหลังเราถอยเอง แล้วก็สาธยายว่าผมชอบเธอมากขนาดไหน อยากมีโอกาสดูแลเธอแค่ไหน บลาๆ
หลังจากส่งไปไม่นานผมก็รู้ตัวว่าทำผิดพลาด เพราะเธอเป็นคนไม่ชอบอะไรจุกจิก ผมใจร้อนเกินไปทั้งที่นิ่งมาตลอด แต่เธอก็อ่านเรียบร้อยแล้วครับ และบอกกับผมว่าทำไมพูดไม่ฟัง บอกแล้วว่าถ้ามาแนวจีบๆจะไม่คุย มันอึดอัด งี่เง่า เค้าไม่มีวันเลือกผู้ชายที่เซ้าซี้ทำตัวเด็ก และบอกว่าคุยกับผมต่อไปก็ไม่มีความหมาย ผมพยายามขอโทษเธอ ไลน์หาเธอ แต่เธอก็ไม่ตอบสนองอะไรกลับมา
ตอนนี้ผมรู้สึกผิดมาก ไม่เคยทำให้ใครโกรธขนาดนี้มาก่อน ยอมรับว่าที่ส่งไปมันเป็นอารมณ์ชั่ววูบ ผมเก็บความรู้สึกที่ชอบเธอไว้ไม่อยู่ จนใจร้อนและบอกเธอไปแบบนั้น ผมควรจะทำยังไงให้เธอหายโกรธดีครับ? ผมแค่ไม่อยากให้เธอเข้าใจผมไปแบบนั้น ผมไม่หวังว่าจะได้กลับไปชอบเธออีก แค่อยากขอโทษเธอและเป็นเพื่อนคุยกันได้เหมือนเดิมก็พอ ตอนนี้สิ่งที่จมอยู่มันคือความรู้สึกผิดมากกว่า
ช่วยแนะนำผมหน่อยนะครับ ขอบคุณมากครับ
*แก้ไขเพิ่มตรงข้อความที่พิมพ์ไปหาเธอเล็กน้อยครับ
เมื่อผมทำให้คนที่ผมชอบ...เกลียดผมซะเอง พอมีวิธีที่จะทำให้เธอหายเกลียดผมไหมครับ
ตอนนั้นผมก็เลิกคุยกับเธอไป แต่ในใจก็ยังชอบอยู่ จนล่าสุดไม่นานมานี้ผมรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนคนล่าสุดแล้ว ผมจึงลองเข้าไปคุยกับเธออีกครั้ง แบบเพื่อนเทคแคร์ปกติ จนตอนปีใหม่ผมเอาของขวัญปีใหม่ไปให้เธอ ผมสารภาพกับเธออีกครั้งว่ายังชอบอยู่ พร้อมกับถามเธอว่าจะลองให้โอกาสผมได้ไหม เธอก็ยังบอกผมว่าตอนนี้ไม่อยากมีแฟน ยังคิดกับผมแบบเพื่อน ผมก็เลยคุยกับเธอไปแบบเดิมครับ
แต่หลังจากที่คุยกับเธอไปแบบเดิม เหมือนเธอออกห่างผมมากขึ้น ไลน์ตอบน้อยลงมาก โทรไปไม่ค่อยรับ ความรู้สึกของผมมันเริ่มก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง เพราะผมก็ชอบเธอมานาน อยากขอให้เธอเปิดใจรับผมบ้าง ผมเก็บความรู้สึกตัวเองไม่อยู่ จึงไลน์ไปหาเธอ บอกความในใจทั้งหมดที่ไม่เคยบอก พิมพ์ไปยืดยาวหนึ่งหน้ากระดาษเอสี่ ประมาณว่าอยากขอโอกาสสักครั้งได้ไหม เปิดใจให้เราได้ไหม ถ้าสนิทกันไปแล้วไม่ใช่ทีหลังเราถอยเอง แล้วก็สาธยายว่าผมชอบเธอมากขนาดไหน อยากมีโอกาสดูแลเธอแค่ไหน บลาๆ
หลังจากส่งไปไม่นานผมก็รู้ตัวว่าทำผิดพลาด เพราะเธอเป็นคนไม่ชอบอะไรจุกจิก ผมใจร้อนเกินไปทั้งที่นิ่งมาตลอด แต่เธอก็อ่านเรียบร้อยแล้วครับ และบอกกับผมว่าทำไมพูดไม่ฟัง บอกแล้วว่าถ้ามาแนวจีบๆจะไม่คุย มันอึดอัด งี่เง่า เค้าไม่มีวันเลือกผู้ชายที่เซ้าซี้ทำตัวเด็ก และบอกว่าคุยกับผมต่อไปก็ไม่มีความหมาย ผมพยายามขอโทษเธอ ไลน์หาเธอ แต่เธอก็ไม่ตอบสนองอะไรกลับมา
ตอนนี้ผมรู้สึกผิดมาก ไม่เคยทำให้ใครโกรธขนาดนี้มาก่อน ยอมรับว่าที่ส่งไปมันเป็นอารมณ์ชั่ววูบ ผมเก็บความรู้สึกที่ชอบเธอไว้ไม่อยู่ จนใจร้อนและบอกเธอไปแบบนั้น ผมควรจะทำยังไงให้เธอหายโกรธดีครับ? ผมแค่ไม่อยากให้เธอเข้าใจผมไปแบบนั้น ผมไม่หวังว่าจะได้กลับไปชอบเธออีก แค่อยากขอโทษเธอและเป็นเพื่อนคุยกันได้เหมือนเดิมก็พอ ตอนนี้สิ่งที่จมอยู่มันคือความรู้สึกผิดมากกว่า
ช่วยแนะนำผมหน่อยนะครับ ขอบคุณมากครับ
*แก้ไขเพิ่มตรงข้อความที่พิมพ์ไปหาเธอเล็กน้อยครับ