*** สะดุดตา แล้วก็ประทับใจตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรก ***
เริ่มคุยจากการเป็นเพื่อนร่วมงานกัน
เริ่มไลน์หากันด้วยธุระที่เกี่ยวกับงาน
ผ่านไปไม่ถึงเดือน เริ่มไลน์คุยกันทุกวัน แต่ก็ไม่มาก ไม่บ่อย ไม่ใช่แค่เรื่องงาน คุยกันไม่เยอะ แต่ทุกวัน เจอกันตอนทำงานบ้าง กินข้าวด้วยกันบ้าง จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ปีครึ่งแล้ว แต่เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันไม่ถึงปี ทุกวันนี้ก็ทำงานกันคนละที่แล้ว แต่ยังคุยไลน์กันทุกวัน และเจอกันบ้าง เวลาที่เจอกันก็คือการชวนกันไปกินนู่น นี่ นั่น เน้นกินตลอดๆ
คือเรารู้สึกดีมากนะ มีความสุขทุกครั้งเวลาที่ได้คุยกับคนๆนี้ ไปไหนมาไหนด้วยกัน เราคุยกันได้ทุกเรื่องเหมือนเพื่อนที่สนิทมากๆคนหนึ่ง เค้าก็ค่อนข้างตามใจเรา อยากไปไหน อยากกินอะไร เวลาคุยกันก็พยายามหาเรื่องสนุกๆมาแชร์เพื่อให้ได้หัวเราะกัน เรารู้สึกว่าเราโชคดีที่ได้เจอเค้า ได้รู้จักเค้า ได้มีเค้ามาสร้างความทรงจำต่างๆในชีวิต
ตลอดเวลาที่คุยกันมา เรารู้สึกว่าเค้าสร้างแต่รอยยิ้มให้กับเรา เค้าเคยทำให้เราร้องไห้แค่ครั้งเดียว คือตอนที่เราจะไม่ได้เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว เราคิดว่าความห่างจะทำให้เราต้องแยกกันไป แต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่ เรายังคุยกัน เจอกัน กินข้าวด้วยกันเหมือนเดิม แค่เจอกันน้อยกว่าเดิมแค่นั้นเอง แต่ยังไลน์คุยทุกวัน ไม่ขาด
เราไม่เคยรู้เลยนะว่าเค้าคิดยังงัยกับเรา แล้วเราก็ไม่เคยคิดถามเค้าด้วย มีแต่เรานี่แหละตอนแรกๆเราเคยบอกเค้า ว่าเราปลื้มเค้า เราเลยอยากรู้จัก อยากคุยด้วย เค้าก็บอกเรามาว่า เค้ารู้ เอิ่ม.... แต่เราไม่กล้าถามเค้าจริงๆนะ ว่าเค้ารู้สึกยังงัยกับเรา เรากลัวจะเสียเค้าไป
**** ใครเคยมีความสัมพันธ์แบบนี้บ้างอ่ะ อยากรู้จัง
ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก ใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้บ้างมั๊ย
เริ่มคุยจากการเป็นเพื่อนร่วมงานกัน
เริ่มไลน์หากันด้วยธุระที่เกี่ยวกับงาน
ผ่านไปไม่ถึงเดือน เริ่มไลน์คุยกันทุกวัน แต่ก็ไม่มาก ไม่บ่อย ไม่ใช่แค่เรื่องงาน คุยกันไม่เยอะ แต่ทุกวัน เจอกันตอนทำงานบ้าง กินข้าวด้วยกันบ้าง จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ปีครึ่งแล้ว แต่เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันไม่ถึงปี ทุกวันนี้ก็ทำงานกันคนละที่แล้ว แต่ยังคุยไลน์กันทุกวัน และเจอกันบ้าง เวลาที่เจอกันก็คือการชวนกันไปกินนู่น นี่ นั่น เน้นกินตลอดๆ
คือเรารู้สึกดีมากนะ มีความสุขทุกครั้งเวลาที่ได้คุยกับคนๆนี้ ไปไหนมาไหนด้วยกัน เราคุยกันได้ทุกเรื่องเหมือนเพื่อนที่สนิทมากๆคนหนึ่ง เค้าก็ค่อนข้างตามใจเรา อยากไปไหน อยากกินอะไร เวลาคุยกันก็พยายามหาเรื่องสนุกๆมาแชร์เพื่อให้ได้หัวเราะกัน เรารู้สึกว่าเราโชคดีที่ได้เจอเค้า ได้รู้จักเค้า ได้มีเค้ามาสร้างความทรงจำต่างๆในชีวิต
ตลอดเวลาที่คุยกันมา เรารู้สึกว่าเค้าสร้างแต่รอยยิ้มให้กับเรา เค้าเคยทำให้เราร้องไห้แค่ครั้งเดียว คือตอนที่เราจะไม่ได้เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว เราคิดว่าความห่างจะทำให้เราต้องแยกกันไป แต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่ เรายังคุยกัน เจอกัน กินข้าวด้วยกันเหมือนเดิม แค่เจอกันน้อยกว่าเดิมแค่นั้นเอง แต่ยังไลน์คุยทุกวัน ไม่ขาด
เราไม่เคยรู้เลยนะว่าเค้าคิดยังงัยกับเรา แล้วเราก็ไม่เคยคิดถามเค้าด้วย มีแต่เรานี่แหละตอนแรกๆเราเคยบอกเค้า ว่าเราปลื้มเค้า เราเลยอยากรู้จัก อยากคุยด้วย เค้าก็บอกเรามาว่า เค้ารู้ เอิ่ม.... แต่เราไม่กล้าถามเค้าจริงๆนะ ว่าเค้ารู้สึกยังงัยกับเรา เรากลัวจะเสียเค้าไป
**** ใครเคยมีความสัมพันธ์แบบนี้บ้างอ่ะ อยากรู้จัง