(สปอย) Last game ตอนที่ 51
สวัสดีค่า เพื่อนๆในห้องนี้มีใครตามอ่าน Last game อยู่บ้างคะ เรื่องนี้สนุกมากๆเลย เราชอบมากๆ วันนี้เลยจะมาลองแปลให้เพื่อนๆค่ะ
Last game chapter 51 เป็นตอนล่าสุดที่ออกที่ญี่ปุ่นค่ะ (ออกเมื่อวันที่ 24 ธค 58)
ตีพิมพ์ลงนิตยสาร LaLa ฉบับรายเดือน (วางแผงทุกวันที่ 24 ของทุกเดือน)
เนื่องจากเราซื้อ LaLa อ่านทุกเดือน เราเลยแปลจากต้นฉบับญี่ปุ่นนะคะ อาจจะแปลออกมาไม่เหมือนเวป scan Eng. และอาจจะมีแปลผิดบ้าง เนื่องจากเราไม่ได้เป็นล่ามน้า เราเรียนภาษาญี่ปุ่นเพราะความชอบล้วนๆค่ะ
ถ้ามีจุดไหนแปลผิด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า (สามารถแจ้งจุดที่ จขกท แปลผิดได้เลยน้า ยินดีรับฟังทุกความเห็นค่า ^__^)
.
.
.
Last game [chapter 51] สปอยอย่างละเอียด ^___^
[--ที่คณะบัญชี--]
คุโจเดินออกมาจากคณะบัญชี คุโจคิดในใจ ...หนาวจัง สงสัยหิมะคงใกล้จะตกละสินะ...
ระหว่างที่เดินอยู่ ก็ได้ยินคนทั่วไปพูดคุยถึงเทศกาลคริสมาสต์ที่ใกล้จะมาถึงนี้
[--คุโจคิดในใจ--]
อืมมม.. จะคริสมาสต์แล้วสินะ...
ช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่จะมีการจัดไฟ illumination
ที่ผ่านมา... ทุกๆปี ชั้นก็จะอยู่ฉลองคริสมาสต์กัน 2 คนกับแม่มาตลอด
แต่.. ปีนี้แม่ต้องเข้างานกะกลางคืน..
งั้น... ชั้นจะทำอะไรดี ... ว้าาาา... งั้นฝึกทำเค้กดีมั้ยนะ
อืมมม... เอ.. แล้วในวันนั้นยานางิจะทำอะไรนะ...
[--ทางด้านยานางิ--]
ยานางิมีนัดพบกับคุณเทรายามะ เพื่อปรึกษาเรื่องที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ ยานางิยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอาไงดี
(part นี้ขอสรุปไปเลยนะคะ เพราะไม่ได้สำคัญมาก)
ปล. คุณเทรายามะคือคู่หมั้นของเพื่อนของพี่สาวยานางิ, มีบทใน chapter แรกๆที่งานปาร์ตี้ของเพื่อนพี่สาวพระเอก
[--ที่บ้านคุโจ--]
แม่ : "มิโคโตะ แม่เข้านอนก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าน่ะจ้ะ"
คุโจ : "ค่ะแม่ ราตรีสวัสดิ์นะคะ"
ระหว่างที่คุโจกำลังอ่านหนังสือ
(คุโจคิดในใจ)
... พักนี้รู้สึกว่าเราไม่ค่อยเอาใจใส่การเรียนเลย...
... ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น ชีวิตของชั้นมีแค่ไปโรงเรียน-กลับบ้าน, อ่านหนังสือ, ทำความสะอาดบ้าน...
... จริงๆแค่นี้ก็ดีอยู่แล้ว
... แต่พอได้มีกลุ่มเพื่อน... เวลาที่อยู่กับทุกๆคน ชั้นรู้สึกสนุกจริงๆ สนุกมากเลยล่ะ
... แต่หมู่นี้ ทำไมความรู้สึกนั้น...
(ใบหน้าของยานางิ ลอดเข้ามาในความคิดของคุโจ)
... ความรู้สึกแบบที่ชั้นก็ไม่เคยมีมาก่อน... มันถึงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆกันนะ
... การทำให้ดีทั้ง 2 เรื่อง ทั้งการเรียนและความรักนั้น มักยากจริงๆ
... อาาาา... แต่ตอนช่วงม.ปลาย ชั้นว่าชั้นทำได้ดีเลยล่ะ
... ยานางิเรียกชั้นให้ไปติวหนังสือให้ตอนหลังเลิกเรียน...
... ส่วนใหญ่ชั้นก็เอาแต่สอน สอน สอน อย่างเดียว
... ตอนนั้นน่ะชั้นรู้สึกแอบรำคาญนิดๆ
(คุโจนึกถึงภาพสมัย ม.ปลาย ตอนที่ติวหนังสือให้ยานางิทุกวัน)
จากนั้น คุโจก็มองที่สายห้อยโทรศัพท์มือถือที่ยานางิให้มา..
[--ทางด้านยานางิ--]
หลังจากคุยกับคุณเทรายามะเสร็จแล้ว
เพื่อนพี่สาวยานางิ : "แล้วพบกันใหม่นะนาโอโตะคุง ฝากทักทายเรียวโกะซังด้วยนะ"
ยานางิ : "ทางนี้ก็ขอขอบคุณเช่นกันครับ"
เทรายามะ : "ยังไงก็คิดทบทวนดูให้รอบคอบนะ ยังไม่ต้องให้คำตอบตอนนี้ก็ได้"
ยานางิ : "ครับ"
ระหว่างที่ยานางิเดินกลับบ้าน ยานางิก็นึกถึงเรื่องราวสมัยเด็กๆ
เสียงของใครคนหนึ่ง : "นาโอโตะ ดูนั่นสิ นั่นโรงแรมของคุณพ่อไง"
ยานางิ(ในวัยเด็ก) : "คุณพ่อสุดยอด!! สุดยอดที่สุดเลย!!"
ระหว่างที่เดินคิดในใจเพลินๆ ก็มีโทรศัพท์เข้ามา
ยานางิคิด "ใครโทรมานะ?"
(คุโจโทรมา)
ยานางิ : "คุโจหรอ!! เป็นอะไรรึเปล่า!! มีอะไรเกิดขึ้นหรอ!!"
(คนแปล : ยานางิตกใจที่คุโจโทรมาหา เลยถามด้วยความเป็นห่วงแบบลนลานนิดนึง อิอิ^^)
คุโจ : "เอ่อ... ไม่ได้มีธุระอะไรเป็นพิเศษหรอก แค่...แค่อยากได้ยินเสียงยานางิน่ะ"
-----(เสียง)โครมมมมม!!!-----
คุโจ : "ยานางิเป็นไรป่าว ได้ยินเสียงแปลกๆอ่ะ"
[ยานางิล้มลงไปกองกับพื้น!!!]
ยานางิ : "มะ..มะ..ไม่มีอะไร!!!" (ยานางิอายมาก หน้าแดงจัด >////<)
คุโจ : "ยานางิ ตอนนี้อยู่ข้างนอกหรอ"
ยานางิ : "อาา.. อืมม.."
คุโจ : " ออกไปข้างนอกหรอ ดึกจัง"
ยานางิ : " อืม.. มีธุระนิดหน่อยน่ะ คุโจล่ะ ทำอะไรอยู่หรอ"
คุโจ : "กำลังอ่านหนังสือน่ะ ตอนนี้ใกล้สอบแล้ว"
ยานางิ : " แล้วมิวะซังล่ะ"
คุโจ : "แม่นอนแล้วน่ะ ขอพูดเสียงเบานิดนึงนะ กลัวแม่ตื่น"
ยานางิ : "ได้เลยๆ ไม่เป็นไร ...แล้วคุยโทรศัพท์ตอนคุโจกำลังอ่านหนังสืออยู่ จะดีหรอ"
คุโจ : "อืม คุยได้ ชั้นเปลี่ยนใจไม่อ่านละ ยานางิล่ะ คุยได้ป่าว"
ยานางิ : "ได้ๆ ตอนนี้ว่างอยู่น่ะ"
คุโจ : " เอ... เอ... ยานางิ ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่หรอ"
ยานางิ : "กำลังซื้อกาแฟกระป๋องน่ะ"
คุโจ : "อ๊ะ!! ชั้นก็กำลังกินนมรสกาแฟอยู่เหมือนกัน"
ยานางิ : "นมกาแฟ?!? อ๊ะ!! cafe au lait อ่ะหรอ"
คุโจ : "ใช่ๆ ชั้นใส่ขิงกับน้ำผึ้งลงไปด้วยนะ"
ยานางิ : "เอ๋??? ใส่ใน cafe au lait น่ะหรอ อย่างงี้ไม่ใช่ละ มันแปลกๆนะ"
คุโจ : "แต่มันอร่อยนะ"
ยานางิ : "แบบนี้เนี่ยนะ?"
ยานางิ : "ว่าแต่..ตอนนี้คุโจอ่านวิชาอะไรอยู่หรอ"
คุโจ : "อ๋อ.. กำลังอ่านหัวข้อ... bla bla bla... (หัวข้อเกี่ยวกับคณะบัญชี ขอไม่แปลจ้า)
ยานางิ : "ok ok ชั้นรู้ละ พอๆๆๆ"
(คุโจคิดในใจ)
ทั้งๆที่คุยกันโดยไม่ได้เห็นหน้า...
แต่ทำไม... รู้สึกสบายใจจัง
มันเป็นความรู้สึกที่...
ชั้นอยากคุยกับเค้าไปตลอด...ซะแล้ว
...ชั้นอยากคุยกับยานางิ...
...ตลอดไป...
ยานางิ : "เอ่อ.. คุโจ.. ทำไมถึงอยากเป็นนักบัญชีล่ะ เห็นมิวะซังบอกว่า เพราะจะได้ไม่ต้องย้ายไปทำงานที่อื่นอ่ะหรอ"
คุโจ : " อืม.. ก็มีส่วนนะ คือชั้นชอบเรื่องการบริหารจัดการตัวเลข และก็สนใจสาขานี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วน่ะ แล้วก็... ดูเหมือนว่า..พ่อชั้นก็เข้าสาขานี้"
ยานางิ " อ่อ... "
คุโจ : "อืม ที่ชั้นหนังสือของพ่อมีหนังสือพวกนี้น่ะ (reference book) นี่อาจจะเป็นแรงจูงใจแรก ที่ทำให้ชั้นสนใจไปด้วย ชั้นจะทำให้ความฝันของพ่อเป็นจริง ...แต่จริงๆแล้ว ชั้นว่าตอนนี้มันก็กลายเป็นความฝันของชั้นเหมือนกันแล้วล่ะ"
ยานางิ : "อืมมมม... อย่างนี้นี่เอง"
[ยานางิเงียบไปพักนึง]
คุโจ : "ยานางิ เป็นไรป่าว"
ยานางิ : "เปล่า ไม่มีอะไร แค่คิดเรื่องคุโจอยู่น่ะ"
คุโจ : " คือยังไงอ่ะ"
ยานางิ : "ไม่มีอะไร ก็..เรื่องที่คุยกันตอนนี้แหละ"
คุโจ : "??"
ยานางิ : "เออนี่.. คุโจสอบเมื่อไรอ่ะ"
คุโจ : "วันมะรืนนี้น่ะ วันที่ 20"
ยานางิ : "งั้น.. วันที่ 24 ช่วยทำตัวให้ว่างด้วยนะ"
คุโจ : "เอ๊ะ..?!?!"
ยานางิ : "หรือว่ามีนัดกับมิวะซังแล้ว?"
คุโจ : "เปล่า ไม่มี, วันนั้นแม่ชั้นเข้าเวรกะดึกน่ะ"
ยานางิ : " ถ้างั้น..ไปทานข้าวด้วยกันนะ"
คุโจ : ..... [หน้าแดง]
ยานางิ : "ม..ม.. ไม่ไป..หรอ?"
คุโจ : "ยานางิ นายมันบ้าที่สุด!!! "
ยานางิ : "เอ๊ะ?!?!"
คุโจ : " ไปสิ.. ชั้นจะไปทานข้าวกับยานางิ"
(ยานางิคิดในใจ --- oh!! yes yes yes!!! สำเร็จแล้วว้อยยย!!!)
ยานางิ : "งั้น.. คิดไว้เลยนะว่าอยากกินอะไร"
คุโจ : "กินอะไรก็ได้ เพราะร้านที่ยานางิพาไป อร่อยทุกร้านแหละ"
ยานางิ : "อย่างงี้.. ชั้นกดดันนะเนี่ย ><
ยานางิ : "อ๊ะ!! ใกล้ถึงบ้านละ"
คุโจ : "อา.. งั้นหรอ"
ยานางิ : "งั้น.. ตั้งใจอ่านหนังสือนะ พยายามเข้านะ"
คุโจ : "อือ"
ยานางิ : "นอนห่มผ้าด้วยนะ"
คุโจ : "อือ, ยานางิก็เหมือนกันกันนะ"
ยานางิ : "อย่านอนดึกล่ะ"
คุโจ : "อือ"
----- ต่างฝ่ายต่างไม่อยากวางสาย -----
>////<
ยานางิ : " ราตรีสวัสดิ์"
คุโจ : "อืม ราตรีสวัสดิ์"
(คุโจคิดในใจ)
ชั้นต้องตั้งใจอ่านหนังสือ !! จนกว่าจะถึงวันที่ 24...
(คุโจวงวันที่ 24 ในปฏิทิน)
... คริสมาสต์ อีฟ ...
[-----โปรดติดตามตอนต่อไป-----]
จบตอนที่ 51 ค่า
น่ารักมากๆเลยเนอะ ถึงแม้ว่าจะเป็นบทสนทนาธรรมดาทั่วๆไป แต่เราอ่านไปแปลไป ยิ้มไม่หุบเลย น่ารักจริงๆคู่นี้ >////<
ตอนที่ 52 จะออกวันที่ 23 มค 2559 ค่ะ (ที่ญี่ปุ่นนะคะ)
อยากให้สารภาพรักซะที ลุ้นมาหลายตอนแล้ววววววว
ขอบคุณทุกคนที่อ่านงานแปลของเรานะคะ อาจจะมีแปลผิดบ้าง ดำน้ำบ้าง แฮ่ะๆ >.<
ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ ^__^"
จะพยายามพัฒนาภาษาญี่ปุ่นให้มากยิ่งขึ้นค่ะ
Last game ตอนที่ 51 (สปอยอย่างละเอียด)
สวัสดีค่า เพื่อนๆในห้องนี้มีใครตามอ่าน Last game อยู่บ้างคะ เรื่องนี้สนุกมากๆเลย เราชอบมากๆ วันนี้เลยจะมาลองแปลให้เพื่อนๆค่ะ
Last game chapter 51 เป็นตอนล่าสุดที่ออกที่ญี่ปุ่นค่ะ (ออกเมื่อวันที่ 24 ธค 58)
ตีพิมพ์ลงนิตยสาร LaLa ฉบับรายเดือน (วางแผงทุกวันที่ 24 ของทุกเดือน)
เนื่องจากเราซื้อ LaLa อ่านทุกเดือน เราเลยแปลจากต้นฉบับญี่ปุ่นนะคะ อาจจะแปลออกมาไม่เหมือนเวป scan Eng. และอาจจะมีแปลผิดบ้าง เนื่องจากเราไม่ได้เป็นล่ามน้า เราเรียนภาษาญี่ปุ่นเพราะความชอบล้วนๆค่ะ
ถ้ามีจุดไหนแปลผิด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า (สามารถแจ้งจุดที่ จขกท แปลผิดได้เลยน้า ยินดีรับฟังทุกความเห็นค่า ^__^)
.
.
.
Last game [chapter 51] สปอยอย่างละเอียด ^___^
[--ที่คณะบัญชี--]
คุโจเดินออกมาจากคณะบัญชี คุโจคิดในใจ ...หนาวจัง สงสัยหิมะคงใกล้จะตกละสินะ...
ระหว่างที่เดินอยู่ ก็ได้ยินคนทั่วไปพูดคุยถึงเทศกาลคริสมาสต์ที่ใกล้จะมาถึงนี้
[--คุโจคิดในใจ--]
อืมมม.. จะคริสมาสต์แล้วสินะ...
ช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่จะมีการจัดไฟ illumination
ที่ผ่านมา... ทุกๆปี ชั้นก็จะอยู่ฉลองคริสมาสต์กัน 2 คนกับแม่มาตลอด
แต่.. ปีนี้แม่ต้องเข้างานกะกลางคืน..
งั้น... ชั้นจะทำอะไรดี ... ว้าาาา... งั้นฝึกทำเค้กดีมั้ยนะ
อืมมม... เอ.. แล้วในวันนั้นยานางิจะทำอะไรนะ...
[--ทางด้านยานางิ--]
ยานางิมีนัดพบกับคุณเทรายามะ เพื่อปรึกษาเรื่องที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ ยานางิยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอาไงดี
(part นี้ขอสรุปไปเลยนะคะ เพราะไม่ได้สำคัญมาก)
ปล. คุณเทรายามะคือคู่หมั้นของเพื่อนของพี่สาวยานางิ, มีบทใน chapter แรกๆที่งานปาร์ตี้ของเพื่อนพี่สาวพระเอก
[--ที่บ้านคุโจ--]
แม่ : "มิโคโตะ แม่เข้านอนก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าน่ะจ้ะ"
คุโจ : "ค่ะแม่ ราตรีสวัสดิ์นะคะ"
ระหว่างที่คุโจกำลังอ่านหนังสือ
(คุโจคิดในใจ)
... พักนี้รู้สึกว่าเราไม่ค่อยเอาใจใส่การเรียนเลย...
... ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น ชีวิตของชั้นมีแค่ไปโรงเรียน-กลับบ้าน, อ่านหนังสือ, ทำความสะอาดบ้าน...
... จริงๆแค่นี้ก็ดีอยู่แล้ว
... แต่พอได้มีกลุ่มเพื่อน... เวลาที่อยู่กับทุกๆคน ชั้นรู้สึกสนุกจริงๆ สนุกมากเลยล่ะ
... แต่หมู่นี้ ทำไมความรู้สึกนั้น...
(ใบหน้าของยานางิ ลอดเข้ามาในความคิดของคุโจ)
... ความรู้สึกแบบที่ชั้นก็ไม่เคยมีมาก่อน... มันถึงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆกันนะ
... การทำให้ดีทั้ง 2 เรื่อง ทั้งการเรียนและความรักนั้น มักยากจริงๆ
... อาาาา... แต่ตอนช่วงม.ปลาย ชั้นว่าชั้นทำได้ดีเลยล่ะ
... ยานางิเรียกชั้นให้ไปติวหนังสือให้ตอนหลังเลิกเรียน...
... ส่วนใหญ่ชั้นก็เอาแต่สอน สอน สอน อย่างเดียว
... ตอนนั้นน่ะชั้นรู้สึกแอบรำคาญนิดๆ
(คุโจนึกถึงภาพสมัย ม.ปลาย ตอนที่ติวหนังสือให้ยานางิทุกวัน)
จากนั้น คุโจก็มองที่สายห้อยโทรศัพท์มือถือที่ยานางิให้มา..
[--ทางด้านยานางิ--]
หลังจากคุยกับคุณเทรายามะเสร็จแล้ว
เพื่อนพี่สาวยานางิ : "แล้วพบกันใหม่นะนาโอโตะคุง ฝากทักทายเรียวโกะซังด้วยนะ"
ยานางิ : "ทางนี้ก็ขอขอบคุณเช่นกันครับ"
เทรายามะ : "ยังไงก็คิดทบทวนดูให้รอบคอบนะ ยังไม่ต้องให้คำตอบตอนนี้ก็ได้"
ยานางิ : "ครับ"
ระหว่างที่ยานางิเดินกลับบ้าน ยานางิก็นึกถึงเรื่องราวสมัยเด็กๆ
เสียงของใครคนหนึ่ง : "นาโอโตะ ดูนั่นสิ นั่นโรงแรมของคุณพ่อไง"
ยานางิ(ในวัยเด็ก) : "คุณพ่อสุดยอด!! สุดยอดที่สุดเลย!!"
ระหว่างที่เดินคิดในใจเพลินๆ ก็มีโทรศัพท์เข้ามา
ยานางิคิด "ใครโทรมานะ?"
(คุโจโทรมา)
ยานางิ : "คุโจหรอ!! เป็นอะไรรึเปล่า!! มีอะไรเกิดขึ้นหรอ!!"
(คนแปล : ยานางิตกใจที่คุโจโทรมาหา เลยถามด้วยความเป็นห่วงแบบลนลานนิดนึง อิอิ^^)
คุโจ : "เอ่อ... ไม่ได้มีธุระอะไรเป็นพิเศษหรอก แค่...แค่อยากได้ยินเสียงยานางิน่ะ"
-----(เสียง)โครมมมมม!!!-----
คุโจ : "ยานางิเป็นไรป่าว ได้ยินเสียงแปลกๆอ่ะ"
[ยานางิล้มลงไปกองกับพื้น!!!]
ยานางิ : "มะ..มะ..ไม่มีอะไร!!!" (ยานางิอายมาก หน้าแดงจัด >////<)
คุโจ : "ยานางิ ตอนนี้อยู่ข้างนอกหรอ"
ยานางิ : "อาา.. อืมม.."
คุโจ : " ออกไปข้างนอกหรอ ดึกจัง"
ยานางิ : " อืม.. มีธุระนิดหน่อยน่ะ คุโจล่ะ ทำอะไรอยู่หรอ"
คุโจ : "กำลังอ่านหนังสือน่ะ ตอนนี้ใกล้สอบแล้ว"
ยานางิ : " แล้วมิวะซังล่ะ"
คุโจ : "แม่นอนแล้วน่ะ ขอพูดเสียงเบานิดนึงนะ กลัวแม่ตื่น"
ยานางิ : "ได้เลยๆ ไม่เป็นไร ...แล้วคุยโทรศัพท์ตอนคุโจกำลังอ่านหนังสืออยู่ จะดีหรอ"
คุโจ : "อืม คุยได้ ชั้นเปลี่ยนใจไม่อ่านละ ยานางิล่ะ คุยได้ป่าว"
ยานางิ : "ได้ๆ ตอนนี้ว่างอยู่น่ะ"
คุโจ : " เอ... เอ... ยานางิ ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่หรอ"
ยานางิ : "กำลังซื้อกาแฟกระป๋องน่ะ"
คุโจ : "อ๊ะ!! ชั้นก็กำลังกินนมรสกาแฟอยู่เหมือนกัน"
ยานางิ : "นมกาแฟ?!? อ๊ะ!! cafe au lait อ่ะหรอ"
คุโจ : "ใช่ๆ ชั้นใส่ขิงกับน้ำผึ้งลงไปด้วยนะ"
ยานางิ : "เอ๋??? ใส่ใน cafe au lait น่ะหรอ อย่างงี้ไม่ใช่ละ มันแปลกๆนะ"
คุโจ : "แต่มันอร่อยนะ"
ยานางิ : "แบบนี้เนี่ยนะ?"
ยานางิ : "ว่าแต่..ตอนนี้คุโจอ่านวิชาอะไรอยู่หรอ"
คุโจ : "อ๋อ.. กำลังอ่านหัวข้อ... bla bla bla... (หัวข้อเกี่ยวกับคณะบัญชี ขอไม่แปลจ้า)
ยานางิ : "ok ok ชั้นรู้ละ พอๆๆๆ"
(คุโจคิดในใจ)
ทั้งๆที่คุยกันโดยไม่ได้เห็นหน้า...
แต่ทำไม... รู้สึกสบายใจจัง
มันเป็นความรู้สึกที่...
ชั้นอยากคุยกับเค้าไปตลอด...ซะแล้ว
...ชั้นอยากคุยกับยานางิ...
...ตลอดไป...
ยานางิ : "เอ่อ.. คุโจ.. ทำไมถึงอยากเป็นนักบัญชีล่ะ เห็นมิวะซังบอกว่า เพราะจะได้ไม่ต้องย้ายไปทำงานที่อื่นอ่ะหรอ"
คุโจ : " อืม.. ก็มีส่วนนะ คือชั้นชอบเรื่องการบริหารจัดการตัวเลข และก็สนใจสาขานี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วน่ะ แล้วก็... ดูเหมือนว่า..พ่อชั้นก็เข้าสาขานี้"
ยานางิ " อ่อ... "
คุโจ : "อืม ที่ชั้นหนังสือของพ่อมีหนังสือพวกนี้น่ะ (reference book) นี่อาจจะเป็นแรงจูงใจแรก ที่ทำให้ชั้นสนใจไปด้วย ชั้นจะทำให้ความฝันของพ่อเป็นจริง ...แต่จริงๆแล้ว ชั้นว่าตอนนี้มันก็กลายเป็นความฝันของชั้นเหมือนกันแล้วล่ะ"
ยานางิ : "อืมมมม... อย่างนี้นี่เอง"
[ยานางิเงียบไปพักนึง]
คุโจ : "ยานางิ เป็นไรป่าว"
ยานางิ : "เปล่า ไม่มีอะไร แค่คิดเรื่องคุโจอยู่น่ะ"
คุโจ : " คือยังไงอ่ะ"
ยานางิ : "ไม่มีอะไร ก็..เรื่องที่คุยกันตอนนี้แหละ"
คุโจ : "??"
ยานางิ : "เออนี่.. คุโจสอบเมื่อไรอ่ะ"
คุโจ : "วันมะรืนนี้น่ะ วันที่ 20"
ยานางิ : "งั้น.. วันที่ 24 ช่วยทำตัวให้ว่างด้วยนะ"
คุโจ : "เอ๊ะ..?!?!"
ยานางิ : "หรือว่ามีนัดกับมิวะซังแล้ว?"
คุโจ : "เปล่า ไม่มี, วันนั้นแม่ชั้นเข้าเวรกะดึกน่ะ"
ยานางิ : " ถ้างั้น..ไปทานข้าวด้วยกันนะ"
คุโจ : ..... [หน้าแดง]
ยานางิ : "ม..ม.. ไม่ไป..หรอ?"
คุโจ : "ยานางิ นายมันบ้าที่สุด!!! "
ยานางิ : "เอ๊ะ?!?!"
คุโจ : " ไปสิ.. ชั้นจะไปทานข้าวกับยานางิ"
(ยานางิคิดในใจ --- oh!! yes yes yes!!! สำเร็จแล้วว้อยยย!!!)
ยานางิ : "งั้น.. คิดไว้เลยนะว่าอยากกินอะไร"
คุโจ : "กินอะไรก็ได้ เพราะร้านที่ยานางิพาไป อร่อยทุกร้านแหละ"
ยานางิ : "อย่างงี้.. ชั้นกดดันนะเนี่ย ><
ยานางิ : "อ๊ะ!! ใกล้ถึงบ้านละ"
คุโจ : "อา.. งั้นหรอ"
ยานางิ : "งั้น.. ตั้งใจอ่านหนังสือนะ พยายามเข้านะ"
คุโจ : "อือ"
ยานางิ : "นอนห่มผ้าด้วยนะ"
คุโจ : "อือ, ยานางิก็เหมือนกันกันนะ"
ยานางิ : "อย่านอนดึกล่ะ"
คุโจ : "อือ"
----- ต่างฝ่ายต่างไม่อยากวางสาย -----
>////<
ยานางิ : " ราตรีสวัสดิ์"
คุโจ : "อืม ราตรีสวัสดิ์"
(คุโจคิดในใจ)
ชั้นต้องตั้งใจอ่านหนังสือ !! จนกว่าจะถึงวันที่ 24...
(คุโจวงวันที่ 24 ในปฏิทิน)
... คริสมาสต์ อีฟ ...
[-----โปรดติดตามตอนต่อไป-----]
จบตอนที่ 51 ค่า
น่ารักมากๆเลยเนอะ ถึงแม้ว่าจะเป็นบทสนทนาธรรมดาทั่วๆไป แต่เราอ่านไปแปลไป ยิ้มไม่หุบเลย น่ารักจริงๆคู่นี้ >////<
ตอนที่ 52 จะออกวันที่ 23 มค 2559 ค่ะ (ที่ญี่ปุ่นนะคะ)
อยากให้สารภาพรักซะที ลุ้นมาหลายตอนแล้ววววววว
ขอบคุณทุกคนที่อ่านงานแปลของเรานะคะ อาจจะมีแปลผิดบ้าง ดำน้ำบ้าง แฮ่ะๆ >.<
ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ ^__^"
จะพยายามพัฒนาภาษาญี่ปุ่นให้มากยิ่งขึ้นค่ะ