** ไพรสาณฑ์ลับแล ** ๓
๑๒๑ ไกลสัณฑ์ไกรป่าหล้า หงส์เหิร
ห่างห่อนพกลางเนิน หน่อฟ้า
หาไข่มุกมาศเฟิร์น กาหลู่ เวชนา
ไกลลิบสุดไสม้า ควบแคว้นหิมวันต์ ฯ
ไกลสัณฑ์ไกรป่าหล้าหงส์เหิรห่าง
ห่อนพกลางเนินหน่อฟ้าหาไข่-
มุกมาศเฟิร์นกาหลู่เวชนาไกล
ลิบสุดไสม้าควบแคว้นหิมวันต์ ฯ
๑๒๒ พลันพรตฤษีหมอกฟ้า ลืมตา
ตื่นระมาระเมา ระรื่นม้า
เฉิดฉันระตูปรา- กรมเสด็จ ละรา
กันบ่ละยั่นหล้า แหล่งลี้อันตราย ฯ
๑๒๓ ประกายเนตรพรตจ้าว หมอกแสน
แปลกดั่งจะแหกแกน กระหน่ำท้าว
โงกหงายแลบลิ้นแหงน นัยน์จรด หัยแล
พรายพิศคลับคล้ายห้าว หื่นอั้นภัตรา ฯ
๑๒๔ ขาขยับละลุกขึ้น อาสนะ
ชาดเขย่งมาดจะ จับม้า
อัสสาอาชนิฬกะ อินท์มาศ สั่นเลย
นากริ่งเกรงกล่ากล้า กระเส่าแป้วแกร่วกลัว ฯ
๑๒๕ สลัวโศกวิโยคสร้อย สังหรณ์
กลิ่นกรุ่นอุ่นดินดอน ดุจด้าว
ใจหลัวรั่วเลือดรอน ดิบดิบ ฉิบรา
ชัวร์สั่นสัณห์สลัวก้าว ห่างห้องกันทร ฯ
๑๒๖ พยัคฆ์สิงขรซ่อนซ้อน หมอกจาว
จ้าวควบคุมราวหลาว ปั่นปั้น
หลอกหลอนสบคาวคาว พาฬพล่าน พาลเลย
ร้อนอาสน์กำทอนกลั้น แกล่แก้ลืมตัว ฯ
๑๒๗ ระรัวระทึกทั้ง สี่ปราณ
รโหระทกระทอดขาล โห่ก้อง
เกล้าหัวระดะระดาน ระทด ถอยรา
กลัวระวังระนัวป้อง ระเด่นด้วยระทม ฯ
๑๒๘ ธมสมิงพยัคฆ์ร้าย สิงหมอก
พรตเฉกกรรมบถกลอก กล่ากล้า
สาสมควบคุมหลอก ปราณชีพ ชนแล
ชมดั่งตรอมตรมบ้า คลั่งคลุ้มวิญญาณ ฯ
๑๒๙ ฤษีศานต์พรตหมอกจ้าว เปลี่ยนไป
แล้วจึ่งคลาดแคล้วไฉน พลาดเพี้ยง
สิงขาลวิกฤติไพร มนตร์เวท เสื่อมฤา
ปรานต์เร่งกระสานติ์เลี้ยง ฤทธิ์ลี้ศารทูล ฯ
๑๓๐ สองกูนสองพี่น้อง ปรึกษา
เศิกสิรอฤกษ์รา เสี่ยงสิ้น
ขลาอสูรพยัคฆา สมิงสิ่ง สิงนา
ทูลปราบอากูลหิ้น กระหน่ำให้หมดไพร ฯ
---ขอบคุณภาพจากเน็ต ครับ---
กานทกะโลง ..ไพรสาณฑ์ลับแล ๓
๑๒๑ ไกลสัณฑ์ไกรป่าหล้า หงส์เหิร
ห่างห่อนพกลางเนิน หน่อฟ้า
หาไข่มุกมาศเฟิร์น กาหลู่ เวชนา
ไกลลิบสุดไสม้า ควบแคว้นหิมวันต์ ฯ
ไกลสัณฑ์ไกรป่าหล้าหงส์เหิรห่าง
ห่อนพกลางเนินหน่อฟ้าหาไข่-
มุกมาศเฟิร์นกาหลู่เวชนาไกล
ลิบสุดไสม้าควบแคว้นหิมวันต์ ฯ
๑๒๒ พลันพรตฤษีหมอกฟ้า ลืมตา
ตื่นระมาระเมา ระรื่นม้า
เฉิดฉันระตูปรา- กรมเสด็จ ละรา
กันบ่ละยั่นหล้า แหล่งลี้อันตราย ฯ
๑๒๓ ประกายเนตรพรตจ้าว หมอกแสน
แปลกดั่งจะแหกแกน กระหน่ำท้าว
โงกหงายแลบลิ้นแหงน นัยน์จรด หัยแล
พรายพิศคลับคล้ายห้าว หื่นอั้นภัตรา ฯ
๑๒๔ ขาขยับละลุกขึ้น อาสนะ
ชาดเขย่งมาดจะ จับม้า
อัสสาอาชนิฬกะ อินท์มาศ สั่นเลย
นากริ่งเกรงกล่ากล้า กระเส่าแป้วแกร่วกลัว ฯ
๑๒๕ สลัวโศกวิโยคสร้อย สังหรณ์
กลิ่นกรุ่นอุ่นดินดอน ดุจด้าว
ใจหลัวรั่วเลือดรอน ดิบดิบ ฉิบรา
ชัวร์สั่นสัณห์สลัวก้าว ห่างห้องกันทร ฯ
๑๒๖ พยัคฆ์สิงขรซ่อนซ้อน หมอกจาว
จ้าวควบคุมราวหลาว ปั่นปั้น
หลอกหลอนสบคาวคาว พาฬพล่าน พาลเลย
ร้อนอาสน์กำทอนกลั้น แกล่แก้ลืมตัว ฯ
๑๒๗ ระรัวระทึกทั้ง สี่ปราณ
รโหระทกระทอดขาล โห่ก้อง
เกล้าหัวระดะระดาน ระทด ถอยรา
กลัวระวังระนัวป้อง ระเด่นด้วยระทม ฯ
๑๒๘ ธมสมิงพยัคฆ์ร้าย สิงหมอก
พรตเฉกกรรมบถกลอก กล่ากล้า
สาสมควบคุมหลอก ปราณชีพ ชนแล
ชมดั่งตรอมตรมบ้า คลั่งคลุ้มวิญญาณ ฯ
๑๒๙ ฤษีศานต์พรตหมอกจ้าว เปลี่ยนไป
แล้วจึ่งคลาดแคล้วไฉน พลาดเพี้ยง
สิงขาลวิกฤติไพร มนตร์เวท เสื่อมฤา
ปรานต์เร่งกระสานติ์เลี้ยง ฤทธิ์ลี้ศารทูล ฯ
๑๓๐ สองกูนสองพี่น้อง ปรึกษา
เศิกสิรอฤกษ์รา เสี่ยงสิ้น
ขลาอสูรพยัคฆา สมิงสิ่ง สิงนา
ทูลปราบอากูลหิ้น กระหน่ำให้หมดไพร ฯ
---ขอบคุณภาพจากเน็ต ครับ---