ดิฉันอายุ 25 ปี ป่วยเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทมาได้ประมาณ 3 เดือนแล้วค่ะ หาหมอมาแล้ว 5 หมอ ทั้ง 5 หมอไม่ให้ทำ MRI บอกว่าเป็นไม่มาก เริ่มแรกที่ป่วยมีอาการเจ็บที่บริเวณกระดูกกระเบนเหน็บ จนไม่สามารถนั่งได้ ต้องนอน พอวันรุ่งขึ้นไปหาหมอประกันสังคม (อายุรแพทย์) วินิจฉัยว่าเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท ให้ยามากินและฉีดยา วันรุ่งขึ้นดิฉันสามารถมานั่งทำงานได้อาการเจ็บหายไปแต่มีอาการขาขวาบริเวณน่องเป็นตะคริว ทิ้งไว้ 1 วันกลับไปหาหมอประกันสังคมอีกครั้ง (หมอกระดูก) วินิจฉัยว่าเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทเหมือนกัน และหมอบอกว่าเป็นไม่มากให้ยามากิน ดิฉันร้องขอทำ MRI หมอบอกว่าไม่ต้องทำหรอก และนัดตรวจอีกครั้งหลังจากนั้น 1 เดือน พอผ่านไปได้ 4 วันอาการตะคริวที่ขาเป็นหนักมาก จึงตัดสินใจเปลี่ยนไปหาหมอโรงพยาบาลเอกชนเสียเงินเอง ซึ่งหมอก็วินิจฉัยว่าเป็นโรคเดียวกัน และให้ยามากินเป็นยาแก้ปวดและ Pregabalin 75 mg และบอกวิธีการใช้ชีวิตประจำ โดยให้นั่งนานไม่เกิน 40 นาที ห้ามก้ม-เงย ห้ามยกของหนัก ห้ามนั่งพื้น และห้ามวิ่ง พร้อมกลับให้ใส่ที่พยุงหลัง อาการเริ่มดีขึ้นหลังจากหาหมอคนที่ 3 แต่ก็ยังไม่หายขาดยังคงมีอาการตะคริว ผ่านมา 1 เดือนดิฉันเริ่มมีอาการชาที่นิ้วโป้งเท้าข้างขวาและอาการตะคริวที่ยังไม่หายไป ระหว่างนี้ก็ยังไปหาคนที่ 3 อยู่โดยที่หมอคนที่ 3 นัดทุกสัปดาห์และให้ยามากินเหมือนเดิม พออาการหนักขึ้นเลยตัดสินใจไปหาโรงพยาบาลรัฐบาลแต่เสียค่ารักษาเอง หมอให้ฉีดยา 7 เข็ม เป็นเวลา 3 วัน โดยฉีดที่บริเวณสะโพกและข้อพับเข่าขาข้างขวาและสั่งให้นอนพัก 2 สัปดาห์ ซึ่งเมื่อครบ 2 สัปดาห์อาการของดิฉันดีขึ้นมาก ไม่มีอาการชาที่ขาและอาการตะคริวที่น่องก็หายไป หมอลองให้เทสต์โดยการก้มเงยสามารถทำได้ปกติ และสามารถนอนราบยกขาขึ้นได้ 90 องศาทั้งสองข้าง หมอคนนี้ยังให้ใส่ที่พยุงหลังตอนทำงาน และเริ่มให้ออกกำลังกายโดยการว่ายน้ำหรือปั่นจักรยาน ซึ่งดิฉันก็ยังไม่กล้าทำ เพราะอยากรอให้อาการหายสนิทก่อนเพราะระหว่างนั้นมีอาการเมื่อยหลังอยู่ พอผ่านไปได้ 1 เดือนเข้าสู่เดือนที่ 3 อาการขาชาและตะคริวกลับมาอีกครั้ง ทั้งๆที่ดิฉันปฏิบัติตนตามแพทย์บอกทุกอย่าง ไม่ยกของหนัก ไม่นั่งนาน ไม่ก้มๆเงยๆ ไม่นั่งพื้น ตัดสินใจปรึกษาหมอคนที่ 5 ซึ่งก็บอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หายโรคนี้ต้องใช้เวลา  ดิฉันเป็นกังวลมากกลัวอาการจะกลับไปเหมือนเดิมเพราะไม่อยากผ่าตัด ใครมีประสบการณ์ในการรักษาแล้วหายช่วยแนะนำด้วยนะคะ เพราะตอนนี้ไม่รู้ต้องทำอย่างไรแล้ว