มองแค่ลายผิวกาย

ทำไม‼️ ถึงเอาแค่รอยสักมาวัดกัน ใครเป็นบ้างที่มีแฟนมีรอยสักแล้วพ่อแม่เรารับไม่ได้ การสักลายบางครั้งมันอาจจะได้มาเพราะความคึกคะนองในวัยรุ่น บางคนก็บอกมันเป็นศิลปะ คนเราต่างมีประวัติ มีความหลัง มีวีรกรรม แต่ทำไม สังคมไทยคนไทยในยุคก่อนหรือคนหัวโบราณ ถึงยอมรับในรอยสักของคนสมัยนี้ไม่ได้ ต้องมองว่าเป็นคนคุกบ้างแหละ มองว่าเกเรบ้างแหละ รอยสักมันเป็นแค่สิ่งลวดลายทางผิวกาย อาจจะมีบางคนที่มันอาจดูไม่เหมาะสม ดูน่าเกลียด แต่เราจะเอาแค่รอยสักมาพิสูจน์ ความดี ใจคน กันแค่นึ้ไม่ได้หรอก ความดี คนดี ถ้าวัดกันที่ภายนอก ก็คงจะไม่ได้มีโอกาสเห็นสิ่งดีดีที่อยู่ภายในร่างกายที่มันมีแต่ลวดลายต่างๆ ใจ ใจคนมันใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ไม่ใช่จะดูกันแค่ภายนอก คนผิวพรรณดีนิสัยแย่ก็มีอยู่ถมไป คนสักลายก็ใช่ว่าจะไม่มีดี ทำประโยชน์ต่อสังคมมากมาย แต่เราแค่อาจจะมองข้ามมันไปเพียงเพราะเขามีลายแค่นั้น ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้พ่อแม่หรือคนที่มีมุมมองในรอยสักด้านลบ เปลี่ยนมาเป็นใช้ใจมองใจมองข้ามรอยสักไป เราอาจจะเห็น ความลึกซึ้งในรอยสัก มองเห็นความในใจคนสักว่ามันอาจมีสิ่งบางอย่างที่คนอย่างเราเราไม่มี เพราะมันอาจมีมุมมองที่แตกต่าง จากคนธรรมดาที่ไม่ชอบในรอยสัก และจะไม่มีวันเห็นมัน ถ้าไม่เปิดโอกาสให้เขาได้แสดงถึงสิ่งในใจที่เขาเป็นมันอาจแตกต่างจากบุคลิกภายนอก ขอแค่ยอมรับและเปิดโอกาสให้เขาได้พิสูจน์