ขอกำลังใจหน่อยค่ะ กำลังจะเลิกกับแฟนเพราะความเจ้าชู้

เราและแฟนอายุ 22 ปีเท่ากัร เราคบกันมา 6 ปี ย่างเข้าสู่ปีที่ 7 ความรักของเราเริ่มต้นจากความเป็นเพื่อนสมัยมัธยมและพัฒนาสู่การเป็นคนรัก ทุกอย่างดูเรียบง่ายและสวยงาม เราผ่านเรื่องราวต่างๆด้วยกันมามากมายทั้งสุขและทุกข์ ครอบครัวของเราทั้งสองฝ่ายรับรู้และอยู่ในสายตาผู้ใหญ่เรื่อยมา ถึงวันหนึ่งเมื่อประมาณ 3 ปีที่ผ่านมาเข้าสอบเข้ารับราชการได้ (ผู้ชายในเครื่องแบบชั้นประทวน) และทำงานต่างจังหวัดซึ่งเราก็กำลังเรียนอยู่ กทม. ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เพราะเราเข้าใจกัน ให้อิสระแก่กัน ให้ความเป็นส่วนตัว ตัวเราเองไม่เป็นคนชอบจุกจิกจู้จี้ อาจด้วยความเชื่อ เชื่อใจว่าเค้าจะไม่ทำร้ายเรา แต่แล้ววันหนึ่งไม่รู้ว่าเป็นเพราะหน้าที่การงาน สังคม หรือสันดานเดิมของเค้า ที่ทำให้เขาเปลี่ยนไป ความห่างไกลทำให้เขามีคนอื่น เป็นระยะเวลาประมาณ 4 เดือนที่เราต้องทนทุกข์ร้องไห้ เค้าโกหกเราซ้ำๆ พามาผู้หญิงคนนั้นมานอนที่บ้านพัก และทำอีกสารพัด ซ้ำร้ายผู้หญิงคนนั้นมาชวนทะเลาะเรา โพสต์กระแทกกระทั้นในเฟสบุ๊ค  เป็นสาเหตุให้เค้าต้องเลือก สุดท้ายเค้าก็เลือกเรา เราก็ถือว่ามันเป็นครั้งแรก คนเราอาจจะผิดพลาดกันได้ควรให้โอกาสกัน หลังจากนั้นมาประมาณ 1ปี ก็ไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก ความเชื่อใจค่อยๆกลับมาอีกครั้ง จนความผิดปกติเริ่มมาเยือน เหมือนเรามีเซนท์กับเรื่องพวกนี้ไปแล้ว เราไปจับได้อีกว่าเค้าแอบมีคนอื่น และคนอื่นนั่นไม่ใช่ใครที่ไหน เค้าคือเมียของเพื่อนร่วมงานของแฟนเรา ซึ่งสามีเขาเพิ่งเสียชีวิคด้วยโรคมะเร็ง ความสัมพันธ์ของเธอคนนั้นกับแฟนเราเริ่มขึ้นประมาณ 2 เดือนเศษหลังจากพี่ผู้ชายคนนั้นเสียชีวิต (เลวมั้ยล่ะ) และอีกอย่างก่อนหน้านี้เธอคนนั้นก็รู้จักเรากับแฟนเป็นอย่างดีและรู้ว่าเรากำลังคบกันและคบกันมาเป็นระยะเวลาพอสมควรแล้ว เธออายุ 37 นะค่ะ เรานับถือเป็นพี่ เธอพูดจาดี ใจดี และรวยมาก (เธอซื้อเสื้อผ้า ของใช้แพงๆ ให้แฟนเรา นับรวมๆแล้ว เป็น 30-40 ชิ้น เรารู้ได้ไง ก็เธอแหละบอก ว่าพี่ซื้อให้เองแหละ ชัดเลยยย) เมื่อชัดเจนว่าใช่แล้วแน่ๆ เราก็คุยกับเธอและแฟนของเรา เธอบอกว่า เธอรู้ว่าแฟนเรารักเธอไปแล้ว เธอก็ไม่รู้จะทำยังไง เธอก็รู้สึกดีกับแฟนเรา เราทนกล้ำกลืนมาระยะนึง หวังว่าเค้าจะรู้สำนึกและหยุดความสัมพันธ์นี้ ตลอดระยะเวลาเราขอให้เค้าหยุด ซึ่งรับปากบ้าง ไม่รับบ้าง แต่มันก็ไม่หยุด มันกลับทวีความรุนแรงขึ้น บางทีเราเองรู้สึกเหนื่อยจนต้องขอเลิกเค้าหลายครั้ง แต่เค้าไม่ยอมเลิก ให้เหตุผลว่าไม่ได้คิดจริงจังกับใคร แค่อยากสนุกเท่านั้น ทนได้มั้ย ไม่มีใครมาแทนที่เรา มันคงเป็นคำโกหกนั่นแหละ แต่เหมือนเราบิกเลิกไปแต่การกระทำเราก็เหมือนจะไม่ยอมปล่อยเค้า (ทั้งรักทั้งผูกพันอ่ะ) เรื่องราวดำเนินต่อ มาวันนึงต้นเดือน ธ.ค. ตรงกับวันเกิดเรา มันเป็นวันพฤหัส เค้านัดว่าจะมาหาเราวันศุกร์เพื่อจะไปเที่ยวด้วยกัน เราเลยรอ สรุปวันพฤหัสนั้นมารู้อีกทีเค้าไปนอนกับเธออีกแล้วค่ะ ต่อมาวันศุกร์เค้ามารับเรา (อ่อ ตอนนี้เราเรียนจบ ป.ตรีแล้ว ทำงานที่หน่วยงานราชการในต่างจังหวัด ห่างจากจังหวัดที่เค้าทำงาน 110 กม.) และวันศุกร์นั้นเอง เราได้รู้อะไรหลายๆอย่าง จากหลายๆสิ่งและหลายๆคนรอบข้างตัวเค้า ซึ่งเป็นพยานหลักฐานยืนยันการกระำเลวๆของเค้า จนวันเสาร์เราคิดว่ามันถึงเวลาต้องคุยกัน และ"เลือก"อีกแล้ว (เราเป็นตัวเลือกของผู้ชายตนนี้รอบสองแล้วนะ) ใช้เวลา 4 ชม. เต็มๆที่นั่งคุยกัน 4 คน (มีเพื่อนผู้เป็นสะพานรักของเธอร่วมวงสนทนาด้วย) พูดคุยและตกลง สรุปย่อๆว่าถ้าเค้าเลือกใคร อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายออกจากชีวิตเค้าและครอบครัวของเค้าโดยเด็ดขาด เราก็ตกลง เธอก็ตกลง เมื่อถามว่าเค้าจะเลือกใคร อ้ำอึ้งอยู่เป็นนานๆ 2-3ชม. ผ่านไป ตอบว่า เลือกเราแล้ว  เดินออกไปจากตรงนั้น เราก็กลับพร้อมเค้า ทุกคนคิดว่าเรื่องคงจะจบ แต่มันไม่สวยงามขนาดนั้น หลังจากเลือกไปแล้ว เราได้พูดไว้กับเพื่อนสนิทของเราคนนึงว่า "จำไว้งานนี้คนถูกเลือกเจ็บกว่า" และแล้วก็เป็นเช่นนั้น ตั้งแต่วันที่เลือกเราจนถึงวันที่ 2 ม.ค. ที่ผ่านมา เค้ายังติดต่อกันตลอด ยังไปมาหาสู่ และยังร่วมหลับนอนมีความสัมพันธ์กัน โดยมีเพื่อนสาวผู้เป็นสะพานรักและให้ที่พักหลับนอนเช่นเดิม เค้าคิดว่าเราพยายามจับผิด แต่เค้าหารู้ไม่อาการดิ้นรน โวยวาย หาเรื่องทะเลาะของเค้า จะเกิดขึ้นทุกครั้งเมื่อเค้ากำลังทำผิด จึงไม่ยากเลยที่เราจะจับได้อีก 2-3 ครั้งในรอบระยะเวลา 1 เดือนที่บอกว่าเลือกเรา (ยังไม่นับที่จับไม่ได้ไล่ไม่ทันล่ะ) ครั้งนี้คงไม่ใช่ความผิดพลาดอีกแล้วใช่มั้ย เพราะระหว่างผู้หญิงคนก่อนกับผู้หญิงคนนี้ ก็มีผู้หญิงอีก 2-3 คน ที่เข้ามาแบบชั่วคราวแล้วผ่านไป อันนั้นเราโอเค ไม่เป็นไร ถือเป็นธรรมดาของผู้ชาย แต่พี่สาว 37 คนนี้เธอดูท่าจะไม่เลิกราแล้วล่ะ เพราะข้อตกลงของเราในวันนั้น มันล้มเหลว คำพูดของลูกผู้หญิงด้วยกันมันไม่น่าเชื่อถือได้เลย เธอไม่เข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกัน คนที่เธอสอนมาตลอดในฐานะพี่น้อง เราตั้งใจแล้วล่ะ เราคงไม่ไปทะเลาะหรือไปด่าพี่เค้าหรอก เสียเวลา ปวดใจเปล่า ปล่อยเธอไป เธอจะทำอะไรต่อสึดแต่เธอจะกระทำ และสุดแต่เวรกรรมจะนำพา ส่วนคนของเราน่ะหรือ รักน่ะ ผูกพันนะ พยายามยื้อทุกทางทำทุกวิธี รวมๆระยะเวลาถึงวันนี้แล้ว 7 เดือนของความสัมพันธ์พวกเขา คือ 7 เดือนอันเจ็บปวดของเรา ถ้าเราเลือกจะเดินออกมาในวันนี้ เราคงจะไม่ใช่คนผิดใช่มั้ย เพราะเรา ทำดีที่สุดแล้ว.... #เจ็บปวดเหลือเกิน