สวัสดีครับ
ผมมีเรื่องอึดอัดอยากจะระบาย
ปกติก็อ่านเรื่องราวของคนอื่นๆ มา แบบขำๆ พอมาเจอกับตัวเองบ้างกลับขำไม่ออก
ต้องเล่าย้อนกลับไปเมื่อปี 56 ผมเปลี่ยนงานใหม่ ได้เข้าทำงานในหน่วยงานหนึ่ง ผมทำอยู่แผนกหนึ่ง น้องคนนี้ทำอยู่อีกแผนกหนึ่ง (ขอแทนตัวมันว่า T นะครับ) แต่ด้วยการที่ต้องติดต่อประสานงานกันระหว่างหน่วยงานภายใน ทำให้ผมได้พูดคุยกับ T ประจำ เวลาพักกลางวันก็ไปกินข้าวเป็นกลุ่มด้วยกัน
ในบางครั้ง ก็จะมีขนม หรือน้ำ จาก T หิ้วมาให้เป็นประจำเวลามาติดต่องานที่แผนกผม ผมก็คิดว่า คงมีใครฝากน้องมันมา
ผมก็ขำๆ ไป ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนนั้น ผมองก็มีแฟนอยู่แล้ว
เหตุการณ์ก็ดำเนินแบบนี้มาเรื่อยๆ มีน้ำ มีขนม มีลูกอมบ้าง
พอถาม T ว่าใครฝากมา มันก็จะบอกว่า มีสาวฝากมาให้ตลอด
จนรู้สึกชินและเฉยๆ กับน้ำและขนม
แต่ความรู้สึกข้างใน นี่เริ่มปั่นป่วนแล้วครับ วันไหนที่ไม่มีน้ำ ไม่มีขนมมาส่ง นี่ คิดถึงแต่มันตลอดเลย
แต่ตอนนั้นแค่รู้สึกคิดถึงนะครับ คิดถึงแบบคิดถึงเพื่อนอะไรทำนองนั้น
กลางปี 57 ผมมีปัญหากับแฟน และเลิกกัน (แฟนผู้หญิง)
เศร้าครับ ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง
พอ T มันรู้เรื่อง มันก็มาแซว และบอกว่าดีแล้ว คนที่แอบชอบจะได้เผยตัว ผมเลยถามมันว่า ตกลงเป็นใคร ที่คอยฝากน้ำกับขนมมาให้ T มันเลยเฉลยว่า มีน้อง ผญ ในแผนกมันแอบชอบผมอยู่ ลองๆ ดูสิ เผื่อจะใช่
ผมด้วยที่ตอนนั้นก็ยังเฮิร์ทๆ ไม่หาย แล้วก็มันเกิดความรู้สึกดีๆ กับ T ไปแล้ว ได้แต่ปฏิเสธไป
T มันเห็นผมเศร้าไม่หาย ก็ชวนไปสังสรร ตลอดครับ บอกฉลองความโสด ผมเมามาก มากจนว่าจำอะไรแทบไม่ได้ ฉากสุดท้ายคือ โบกมือบ๊ายบายกับเพื่อน ขึ้นรถกลับห้อง
พอตื่นมา ผมอยู่ห้องไอ้ T ถามมันว่าเมื่อคืนมานอนนี่ได้ไง มันก็บอก ผมเมามาก มันไม่รู้จักห้องผม เลยหิ้วปีกผมกลับมานอนห้องมัน
ผมก็ขอโทษขอโพยมัน และผมก็ได้รู้ว่ามันมีแฟนอยู่แล้ว เป็นผู้หญิง....
นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้กินเหล้าแล้วมานอนห้องมันครับ
ผมทนกับการทำงานแบบไม่มีชีวิตชีวามาเกือบ 3 เดือน
ช่วงปลายๆ ปี 57 ผมได้งานใหม่ ก็เลยลาออกจากที่ทำงานเก่า
และบอกไอ้ T ว่า จะลาออกแล้วนะ มันก็บอกว่า โห...แบบนี้ก็อดกินเหล้าด้วยกันอีกสิ ผมก็บอก แค่ย้านที่ทำงาน ไม่ได้ตายไปไหน
อาทิตย์สุดท้าย ก่อนเปลี่ยนงาน
T มันอาสาพาไปเลี้ยงส่ง ผมก็ตอบตกลง
ก็ไปกินเหล้าตามเคย แต่คราวนี้ ไม่เมามาก กลายเป็นมันเองที่เมาจนกลับห้องไม่ถูก เป็นผมที่ต้องหิ้วปีกมันกลับห้องผม
มาถึงห้องอย่างทุลักทุเล เข้าใจเลยครับ ว่าตอน่ี่ตัวเองเมาไม่รู้เรื่องนี่คงไม่ต่างกัน
วางมันลงบนเตียง ยืนมองหน้ามัน พลางคิดว่า เออ... มันก็หล่อดีนะ ตัวเล็ก น่ารักดี
ผมก็ไปอาบน้ำ ส่วนมัน...นอนทั้งชุดทำงาน
ผมล้มตัวลงนอนข้างๆ มัน เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกที นอนกอดมันอยู่ครับ
ตกใจตัวเอง เลยผละตัวออก แล้วทีนี้ นอนไม่หลับเลยครับ
ข่มตายังไงก็ไม่หลับ
ใจเต้น คิดถึงแต่ไอ้คนที่นอนข้างๆ เลยเอื้อมมือไปเขย่ามัน ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ
ผมเลย....กอดมันครับ
ผมคงบ้าไปแล้ว แต่ตอนกอดมัน ผมรู้สึกตื่นเต้น แล้วก็มีความสุขดี แต่กอดได้แป้บเดียว จิตใต้สำนึกบอก ไม่ควรทำอะไรแบบนี้แล้ว มันไม่ใช่เรื่องดี
ผมเลยเลิกกอดมัน แล้วก็นอนตาค้างถึงเช้า
หลังจากวันนั้น.... ผมก็คิดถึงแต่หน้า T
จนกลัวใจตัวเองเหลือเกินครับ
และมันก็ยังชวนผมสังสรรตลอด (ตอนทำงานที่เดียวกัน กินเหล้าด้วยกันครั้งเดียว)
ผมก็ไปบ้าง ไม่ไปบ้าง ส่วนมากจะไม่ไปเพราะเริ่มกลัวใจตัวเอง
จนผ่านไปสักระยะ ผมทนใจตัวเองไม่ไหวครับ อยากเจอหน้ามันมาก
เลยชวนมันไปกินเหล้า กะว่า พอกรึ่มๆ จะบอกมันไปว่ารู้สึกยังไงกับมัน
แต่ตนแล้วจนรอด ผมก็ไม่กล้า
แต่เวลากินเหล้าทุกครั้ง ผมก็ไปค้างห้องมันตลอด
ผมก็กอดมัน ตอนที่มันหลับ
ผมไม่รู้ว่ามันเมาหลับ หรือแค่หลับไปธรรมดา
มันจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าผมกอดมัน...ผมก็ไม่กล้าคิด
จนทุกวันนี้ ก็ยังเป็นแบบนี้
ผมเพลาๆ การกินเหล้าไปสักพัก แต่พอมันชวน ผมก็ตกลงทันที ไม่ใช่อะไร
เพียงแค่ได้ไปเห็นหน้ามัน
ผมก็รู้ว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้ แต่แค่มาเห็นหน้ามัน
เหมือนมีกำลังใจ เหมือนมีแรงในการทำงานต่อ
อยากรวบรวมความกล้า บอกมันไปว่าผมชอบมันนะ
แต่ก็รู้ว่าไม่ควร เพราะมันก็ผู้ชายเหมือนกัน
อีกอย่างมันก็มีแฟนแล้ว แถมเป็นผู้หญิงอีก
เลยได้แต่มอง ยิ้มอยู่คนเดียว
เวลาคิดถึงอยากเจอมัน ผมก็ชวนไปกินข้าว
เวลามันอยากกินเหล้า มันก็โทรมาชวนผม
มันชอบบอกมากินเหล้าห้องมัน นอนห้องมันก็ได้
แรกๆ ผมปฏิเสธ แต่พอห้ามใจตัวเองไม่ไหว ก็ต้องไปครับ
ขอแค่ได้ไปเห็นหน้า ได้นอนกอดมันเวลามันเมาหลับ
ตอนนี้ผมรู้ตัวเองแล้วครับ ว่าชอบมัน
ต่อให้พยายามตัดใจแค่ไหน ก็ทำไม่ได้
พยายามลองมองๆ คนอื่นๆ ทั้ง ผญ ผช
แต่มันก็ไม่มีใครเหมือนมัน
ไม่รู้จะทำยังไงดีครับ
ทั้งเศร้า ทั้งสุขไปพร้อมๆ กัน
ตอนนี้ ก็ครบ 1 ปีพอดี กับการแอบรัก มีความรู้สึกดีๆ กับผู้ชายด้วยกัน
แปลกดีครับ มันไม่เหมือนกับตอนรู้สึกดีกับผู้หญิง แต่ผมรู้สึกว่ามันพิเศษกว่า
แม้ว่ามันจะไม่มีโอกาสเป็นไปได้ก็ตาม
ผมเองได้แต่หวังว่าสักวัน ผมจะกล้าพอที่จะบอกมันไปว่า ผมชอบมันนะ รู้สึกดีกับมันนะ
แต่ผมกลัว กลัวมันจะรับผมไม่ได้
หากเกิดว่าผมบอกไป
ผมไม่ได้คิดว่ามันจะต้องตอบรับผม ผมแค่ขอให้ผมได้บอก
แต่ผมก็กลัวครับ กลัวมันไม่เข้าใจ กลัวมันไม่คุยกับผมอีกเลย
กลัวไม่ได้เจอหน้ามันอีก
เศร้าครับ
แอบชอบรุ่นน้องที่ทำงานที่เป็นผู้ชาย ทั้งเครียด ทั้งเศร้า ทั้งมีความสุข
ผมมีเรื่องอึดอัดอยากจะระบาย
ปกติก็อ่านเรื่องราวของคนอื่นๆ มา แบบขำๆ พอมาเจอกับตัวเองบ้างกลับขำไม่ออก
ต้องเล่าย้อนกลับไปเมื่อปี 56 ผมเปลี่ยนงานใหม่ ได้เข้าทำงานในหน่วยงานหนึ่ง ผมทำอยู่แผนกหนึ่ง น้องคนนี้ทำอยู่อีกแผนกหนึ่ง (ขอแทนตัวมันว่า T นะครับ) แต่ด้วยการที่ต้องติดต่อประสานงานกันระหว่างหน่วยงานภายใน ทำให้ผมได้พูดคุยกับ T ประจำ เวลาพักกลางวันก็ไปกินข้าวเป็นกลุ่มด้วยกัน
ในบางครั้ง ก็จะมีขนม หรือน้ำ จาก T หิ้วมาให้เป็นประจำเวลามาติดต่องานที่แผนกผม ผมก็คิดว่า คงมีใครฝากน้องมันมา
ผมก็ขำๆ ไป ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนนั้น ผมองก็มีแฟนอยู่แล้ว
เหตุการณ์ก็ดำเนินแบบนี้มาเรื่อยๆ มีน้ำ มีขนม มีลูกอมบ้าง
พอถาม T ว่าใครฝากมา มันก็จะบอกว่า มีสาวฝากมาให้ตลอด
จนรู้สึกชินและเฉยๆ กับน้ำและขนม
แต่ความรู้สึกข้างใน นี่เริ่มปั่นป่วนแล้วครับ วันไหนที่ไม่มีน้ำ ไม่มีขนมมาส่ง นี่ คิดถึงแต่มันตลอดเลย
แต่ตอนนั้นแค่รู้สึกคิดถึงนะครับ คิดถึงแบบคิดถึงเพื่อนอะไรทำนองนั้น
กลางปี 57 ผมมีปัญหากับแฟน และเลิกกัน (แฟนผู้หญิง)
เศร้าครับ ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง
พอ T มันรู้เรื่อง มันก็มาแซว และบอกว่าดีแล้ว คนที่แอบชอบจะได้เผยตัว ผมเลยถามมันว่า ตกลงเป็นใคร ที่คอยฝากน้ำกับขนมมาให้ T มันเลยเฉลยว่า มีน้อง ผญ ในแผนกมันแอบชอบผมอยู่ ลองๆ ดูสิ เผื่อจะใช่
ผมด้วยที่ตอนนั้นก็ยังเฮิร์ทๆ ไม่หาย แล้วก็มันเกิดความรู้สึกดีๆ กับ T ไปแล้ว ได้แต่ปฏิเสธไป
T มันเห็นผมเศร้าไม่หาย ก็ชวนไปสังสรร ตลอดครับ บอกฉลองความโสด ผมเมามาก มากจนว่าจำอะไรแทบไม่ได้ ฉากสุดท้ายคือ โบกมือบ๊ายบายกับเพื่อน ขึ้นรถกลับห้อง
พอตื่นมา ผมอยู่ห้องไอ้ T ถามมันว่าเมื่อคืนมานอนนี่ได้ไง มันก็บอก ผมเมามาก มันไม่รู้จักห้องผม เลยหิ้วปีกผมกลับมานอนห้องมัน
ผมก็ขอโทษขอโพยมัน และผมก็ได้รู้ว่ามันมีแฟนอยู่แล้ว เป็นผู้หญิง....
นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้กินเหล้าแล้วมานอนห้องมันครับ
ผมทนกับการทำงานแบบไม่มีชีวิตชีวามาเกือบ 3 เดือน
ช่วงปลายๆ ปี 57 ผมได้งานใหม่ ก็เลยลาออกจากที่ทำงานเก่า
และบอกไอ้ T ว่า จะลาออกแล้วนะ มันก็บอกว่า โห...แบบนี้ก็อดกินเหล้าด้วยกันอีกสิ ผมก็บอก แค่ย้านที่ทำงาน ไม่ได้ตายไปไหน
อาทิตย์สุดท้าย ก่อนเปลี่ยนงาน
T มันอาสาพาไปเลี้ยงส่ง ผมก็ตอบตกลง
ก็ไปกินเหล้าตามเคย แต่คราวนี้ ไม่เมามาก กลายเป็นมันเองที่เมาจนกลับห้องไม่ถูก เป็นผมที่ต้องหิ้วปีกมันกลับห้องผม
มาถึงห้องอย่างทุลักทุเล เข้าใจเลยครับ ว่าตอน่ี่ตัวเองเมาไม่รู้เรื่องนี่คงไม่ต่างกัน
วางมันลงบนเตียง ยืนมองหน้ามัน พลางคิดว่า เออ... มันก็หล่อดีนะ ตัวเล็ก น่ารักดี
ผมก็ไปอาบน้ำ ส่วนมัน...นอนทั้งชุดทำงาน
ผมล้มตัวลงนอนข้างๆ มัน เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกที นอนกอดมันอยู่ครับ
ตกใจตัวเอง เลยผละตัวออก แล้วทีนี้ นอนไม่หลับเลยครับ
ข่มตายังไงก็ไม่หลับ
ใจเต้น คิดถึงแต่ไอ้คนที่นอนข้างๆ เลยเอื้อมมือไปเขย่ามัน ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ
ผมเลย....กอดมันครับ
ผมคงบ้าไปแล้ว แต่ตอนกอดมัน ผมรู้สึกตื่นเต้น แล้วก็มีความสุขดี แต่กอดได้แป้บเดียว จิตใต้สำนึกบอก ไม่ควรทำอะไรแบบนี้แล้ว มันไม่ใช่เรื่องดี
ผมเลยเลิกกอดมัน แล้วก็นอนตาค้างถึงเช้า
หลังจากวันนั้น.... ผมก็คิดถึงแต่หน้า T
จนกลัวใจตัวเองเหลือเกินครับ
และมันก็ยังชวนผมสังสรรตลอด (ตอนทำงานที่เดียวกัน กินเหล้าด้วยกันครั้งเดียว)
ผมก็ไปบ้าง ไม่ไปบ้าง ส่วนมากจะไม่ไปเพราะเริ่มกลัวใจตัวเอง
จนผ่านไปสักระยะ ผมทนใจตัวเองไม่ไหวครับ อยากเจอหน้ามันมาก
เลยชวนมันไปกินเหล้า กะว่า พอกรึ่มๆ จะบอกมันไปว่ารู้สึกยังไงกับมัน
แต่ตนแล้วจนรอด ผมก็ไม่กล้า
แต่เวลากินเหล้าทุกครั้ง ผมก็ไปค้างห้องมันตลอด
ผมก็กอดมัน ตอนที่มันหลับ
ผมไม่รู้ว่ามันเมาหลับ หรือแค่หลับไปธรรมดา
มันจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าผมกอดมัน...ผมก็ไม่กล้าคิด
จนทุกวันนี้ ก็ยังเป็นแบบนี้
ผมเพลาๆ การกินเหล้าไปสักพัก แต่พอมันชวน ผมก็ตกลงทันที ไม่ใช่อะไร
เพียงแค่ได้ไปเห็นหน้ามัน
ผมก็รู้ว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้ แต่แค่มาเห็นหน้ามัน
เหมือนมีกำลังใจ เหมือนมีแรงในการทำงานต่อ
อยากรวบรวมความกล้า บอกมันไปว่าผมชอบมันนะ
แต่ก็รู้ว่าไม่ควร เพราะมันก็ผู้ชายเหมือนกัน
อีกอย่างมันก็มีแฟนแล้ว แถมเป็นผู้หญิงอีก
เลยได้แต่มอง ยิ้มอยู่คนเดียว
เวลาคิดถึงอยากเจอมัน ผมก็ชวนไปกินข้าว
เวลามันอยากกินเหล้า มันก็โทรมาชวนผม
มันชอบบอกมากินเหล้าห้องมัน นอนห้องมันก็ได้
แรกๆ ผมปฏิเสธ แต่พอห้ามใจตัวเองไม่ไหว ก็ต้องไปครับ
ขอแค่ได้ไปเห็นหน้า ได้นอนกอดมันเวลามันเมาหลับ
ตอนนี้ผมรู้ตัวเองแล้วครับ ว่าชอบมัน
ต่อให้พยายามตัดใจแค่ไหน ก็ทำไม่ได้
พยายามลองมองๆ คนอื่นๆ ทั้ง ผญ ผช
แต่มันก็ไม่มีใครเหมือนมัน
ไม่รู้จะทำยังไงดีครับ
ทั้งเศร้า ทั้งสุขไปพร้อมๆ กัน
ตอนนี้ ก็ครบ 1 ปีพอดี กับการแอบรัก มีความรู้สึกดีๆ กับผู้ชายด้วยกัน
แปลกดีครับ มันไม่เหมือนกับตอนรู้สึกดีกับผู้หญิง แต่ผมรู้สึกว่ามันพิเศษกว่า
แม้ว่ามันจะไม่มีโอกาสเป็นไปได้ก็ตาม
ผมเองได้แต่หวังว่าสักวัน ผมจะกล้าพอที่จะบอกมันไปว่า ผมชอบมันนะ รู้สึกดีกับมันนะ
แต่ผมกลัว กลัวมันจะรับผมไม่ได้
หากเกิดว่าผมบอกไป
ผมไม่ได้คิดว่ามันจะต้องตอบรับผม ผมแค่ขอให้ผมได้บอก
แต่ผมก็กลัวครับ กลัวมันไม่เข้าใจ กลัวมันไม่คุยกับผมอีกเลย
กลัวไม่ได้เจอหน้ามันอีก
เศร้าครับ