คือเราก็เป็นผู้หญิงคนนีง ที่มีแฟน
เราเคยเป็นเพื่อนกับแฟนคนนี้มา6-7ปี ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
พอเข้ามหาลัย มีเรื่องราวทำให้เรารู้สึกดีต่อกัน แล้วก็แฟนกันจนถึงทุกวันนี้
คงเป็นเพราะเค้ารู้จักกับเรามานาน ต่างคนจึงต่างรู้นิสัยของกันและกันว่าใครเป็นยังไง
ในตอนที่ อยู่ด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน มันก็มีความสุข
จะทำอะไร จะไปไหนก็ไลน์บอกกันตลอด เค้าก็ดีกับเรามาตลอด ไม่เคยทำผิด ไม่เคยทำให้เราเสียใจ
แต่ช่วงหลังๆ เรารู้สึกแบบ เบื่อๆ ขี้เกียจคุยไลน์กับเค้า ขี้เกียจตอบ แบบรู้สึกไม่คุยก็ได้ แต่เราก็คิดถึงเค้าอยู่ตลอดนะ
บางที เราก็คิดว่า ถ้าเราไม่มีเค้า หรือไม่ได้คุยกับเค้า เราก็คงไม่เป็นอะไรมั้ง ?
มันเกิดคำถามนี้ขึ้นมาในหัวบ่อยครั้งมาก จนทำให้เราคิดว่า ตกลงเรายังรักมันอยู่ หรือว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแล้วกันแน่ ?
แกเป็นแฟนที่ดีมาตลอด แต่ตัวเรากลับไม่มั่นใจแล้วว่าการที่มีแกอยู่ กับไม่มีแก อันไหนมันดีกว่ากัน ?
เราเคยเป็นเพื่อนกับแฟนคนนี้มา6-7ปี ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
พอเข้ามหาลัย มีเรื่องราวทำให้เรารู้สึกดีต่อกัน แล้วก็แฟนกันจนถึงทุกวันนี้
คงเป็นเพราะเค้ารู้จักกับเรามานาน ต่างคนจึงต่างรู้นิสัยของกันและกันว่าใครเป็นยังไง
ในตอนที่ อยู่ด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน มันก็มีความสุข
จะทำอะไร จะไปไหนก็ไลน์บอกกันตลอด เค้าก็ดีกับเรามาตลอด ไม่เคยทำผิด ไม่เคยทำให้เราเสียใจ
แต่ช่วงหลังๆ เรารู้สึกแบบ เบื่อๆ ขี้เกียจคุยไลน์กับเค้า ขี้เกียจตอบ แบบรู้สึกไม่คุยก็ได้ แต่เราก็คิดถึงเค้าอยู่ตลอดนะ
บางที เราก็คิดว่า ถ้าเราไม่มีเค้า หรือไม่ได้คุยกับเค้า เราก็คงไม่เป็นอะไรมั้ง ?
มันเกิดคำถามนี้ขึ้นมาในหัวบ่อยครั้งมาก จนทำให้เราคิดว่า ตกลงเรายังรักมันอยู่ หรือว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแล้วกันแน่ ?