เห็นแล้ว นึกถึงสมัยเด็กแถวบ้านผมทุกวันวันตอนเย็นๆจะมีรถวิ่งประกาศหนัง วิ่งวนไปวนมา เป็นอันรู้กันว่าสัปดาห์นี้หนังอะไรเข้า ยุคนั้นก็ไม่ได้ตามโปรแกรมที่นั้นเข้าไทยหรอก เรื่องไหนดัง เรื่องไหนฮิตๆ หน่อยก็ยืนโรงฉายนานหน่อย
ว่ากันด้วยเรื่องใบปิด หรือคัตเอาต์หน้าโรงหนัง ยุคก่อนก็ต้องวาดเอาล้วนๆ ดูแล้วก็สวยไปอีกแบบ ต้องจัดวาดองค์ประกอบภาพใหม่ และเอาซ็อตๆเด็ดๆมาใส่ด้วย จะได้ดึงคนไปดูได้มากๆ อีกอยกที่เรียกคนดูได้คือคำโปรยหัว ข้อความสรรคดกันจริง จะฮาก็ไม่เชิง ออกแนวขู่ๆคนดู
ผมมักจะแวะไปดูใบปิดหน้าโรงประจำ เรื่องไหนสวยๆนี่แทบอยากดึงเอากลับบ้านเลย จำได้เลยช่วง ศุกร์ 13 เข้าฉายนี่ ผมแวะไปดูหลายรอบมาก เสน่หของภาพวาดก็สื่ออารมณ์หนังได้ดีไปอีกแบบครับ ลองเอามาให้ชมกันดู
ระลึกความหลัง ภาพวาดใบปิดหนังบ้านเราในยุค 80
ว่ากันด้วยเรื่องใบปิด หรือคัตเอาต์หน้าโรงหนัง ยุคก่อนก็ต้องวาดเอาล้วนๆ ดูแล้วก็สวยไปอีกแบบ ต้องจัดวาดองค์ประกอบภาพใหม่ และเอาซ็อตๆเด็ดๆมาใส่ด้วย จะได้ดึงคนไปดูได้มากๆ อีกอยกที่เรียกคนดูได้คือคำโปรยหัว ข้อความสรรคดกันจริง จะฮาก็ไม่เชิง ออกแนวขู่ๆคนดู
ผมมักจะแวะไปดูใบปิดหน้าโรงประจำ เรื่องไหนสวยๆนี่แทบอยากดึงเอากลับบ้านเลย จำได้เลยช่วง ศุกร์ 13 เข้าฉายนี่ ผมแวะไปดูหลายรอบมาก เสน่หของภาพวาดก็สื่ออารมณ์หนังได้ดีไปอีกแบบครับ ลองเอามาให้ชมกันดู