คำว่ากตัญญูทำให้เราเป็นทุกข์

ขอออกตัวก่อนว่าเป็นกระทู้แรกผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วย  เราอยากจะถามเพื่อนๆว่า ถ้าแม่เราไม่ได้เลี้ยงดูเราไม่ได้ส่งเสียเราเรียนแล้วพอเราโตขึ้นมีงานทำท่านก็มาใช่สิทธิ์คำว่าแม่ท่วงบุญคุณเราสมควรทำอย่างไร คือแม่เราจะทิ้งเราไว้ให้ตากับยายเลี้ยงตั้งแต่เราเกิดได้7วัน เราโตมากับออมกอดของตากับยายและนมผงเด็ก ส่วนแม่ก็ไปมีครอบครัวไหม่มีลูกไหม่สองคน ตอนเราเด็กๆมาหาเราปีละครั้งสองครั้ง ส่วนพ่อไม่ต้องพูดถึงเราไม่เคยเห็นหน้าเราอยู่กับตาจนเราจบ ม.6 ตาและยายก็ส่งเราไปอยู่กับญาติที่ในเมือง เราไปอยู่กับญาติทีเป็นลูกพี่ลูกน้องของยาย ไปอยู่ในฐานะครึ่งญาติครึ่งคนใช่ เราต้องทำงานบ้านให้เขาทุกอย่างแลกกับที่กินที่อยู่  ตากับยายก็ส่งเงินมาให้เราเรียนบวกกับเรากู้เงิน กยศ เรียนจนเราจบปริญาตรี ตอนเราเรียนแม่ไม่ได้ให้เงินเราเลย แต่เราก็โทรไปหาท่านบางนานๆครั้ง พอเราเรียนจบมีการมีงานทำอยู่ๆแม่มาบอกเราว่าเราต้องส่งให้น้องเรียนนะ ท่านจะให้เหตุผลว่าเป็นพี่น้องกันต้องรักกัน แต่เราไม่ส่งเพราะตอนนั้นเราเพิ่งได้งานทำเดือนละเก้าพันเองไหนจะค่าเช่าห้องค่าน้ำค่าไฟอีก เราก็ส่งให้ตากับยายอีกเดือนละสองพันตากับยายท่านไม่ได้ขอให้เราส่งนะแต่เราคิดว่าตากับยายก็แก่แล้วเราถือว่าเอาไปเป็นค่าน้ำค่าไฟก็แล้วกัน เราเองก็ไม่พอจะกินจะใช่ แม่ก็หาว่าเราเนรคุณไม่รักน้อง จนกระทั้งเราได้แต่งงานแม่ก็มาจัดการเรื่องสินสอดของเราเอาสินสอดไปหมดโดยที่ไม่ให้คืนเราเลย แต่เรื่องค่าสินสอดเราก็ไม่ว่าอะไรท่าน เพราะเราคิดว่าเป็นสิทธิ์ของแม่ที่ควรจะได้ แต่แม่ก็ยังมาขอเราบอกให้สามีเราส่งเงินรายเดือนให้ท่านเดือนละห้าพันอีก เราเลยไม่ให้ แต่เราก็ส่งให้ตากับยายประจำทุกเดือนนะ แม่เราก็ด่าเราต่างๆนาๆว่าเนรคุณบางละ ไม่รู้จักบุญคุณคน ไม่รักน้อง ได้ดีแล้วลืมตัว บางที่ก็ว่าเราด้วยคำหยาบๆ เราเลยเปลี่ยนเบอร์โทรศัพไม่ติดต่อท่านเลย เราลืมบอกไปว่าตอนนี้เราย้ายมาอยู่บ้านสามีอยู่คนละจังหวัดกับแม่ เราอยากจะถามว่าเราผิดไหม แบบนี้เท่ากับเราทอดทิ้งแม่หรือไม่ เราสมควรทำอย่างไรดี พอเราโทรหาแม่แม่จะพูดถึงเรื่องเงินทุกครั้ง เราไม่สามารถหาให้ตามที่แม่ต้องการได้แม่ก็จะด่าจะว่าเรา การที่เราไม่ติดต่อท่านตอนนี้เราคือคนอกญัญูหรือไม่